Harry's Leven.. (Langzame Updates)

Olivanders

"Oké, wat nu?" Vroeg Lily.

"OVERIGE BENODIGDHEDEN
1 ketel (tin, standaard 2)
1 set glazen of kristallen flesjes
1 telescoop
1 set koperen weegschalen
En 1 toverstaf
Leerlingen mogen tevens een uil, kat of pad meenemen."

"Nou Hedwig, je gaat dus gezellig met mij mee naar Zweinstein." Zei Harry terwijl hij haar door haar kooi aaide die Sirius vast had.

"Ouders worden eraan herinnerd dat eerstejaars GEEN eigen bezemstelen mogen bezitten."

"Ahw.." zei Harry zachtjes in zichzelf.

"Nou James, als jij nou met Harry dat lijstje af gaat, dan halen Sirius en ik de boeken op. En vergeet niét een stok te halen, want zonder kan die niks!" Riep Lily ze nog na toen ze werd mee getrokken door Sirius.

"Oké, de baas heeft gesproken. Even kijken.. aha! Eén ketel, nou daar gaan we."

"Hier zijn we Harry, Olivanders. De beste stokkenmaker én verkoper van héél Groot-Brittannië, en misschien wel de wereld."

James ging bij de toonbank staan en keek om de hoek of hij de eigenaar zag. "Meneer Olivander? Bent u daar?"

Ze hoorden een raar geritsel en zagen meneer Olivander glijdend met een ladder langs de boekenkast komen.

"Ah," Zei de man terwijl hij van de ladder klom. "Meneer Potter, lang niet gezien." Hij schudde James' hand en merkte pas na een paar secondes dat Harry er ook was. "En wie bent u?"

"Uh, ik ben Harry Potter meneer. Ik kom een stok uitkiezen."

De man liep terug naar de schappen en rommelde in een paar lades.

"De stok kiest de tovenaar, meneer Potter. Dat zou uw vader goed moeten weten. Mahoniehout, zeventwintig komma acht centimeter. Buigzaam. Goede stok voor gedaanteverwisselingen. Ooit gebruik van gemaakt, meneer potter?" Plaagde meneer Olivander.

Harry keek naar zijn vader die behoorlijk ongeduldig werd.

"Klopt, maar nee. Nooit veel gebruik van gemaakt nee."

"Maar je bent een.." begon Harry.

James hield zijn hand voor Harry's mond en keek weer naar meneer Olivander. "Zou hij mogen beginnen?"
Meneer Olivander knikte vriendelijk en verdween achterin tussen de schappen.

"Dat hoor je niet overal te zeggen, Harry. Wat ik ben, mag officieel niet."
Harry wou iets zeggen maar hield het voor zichzelf.

"Hier.." meneer Olivander gaf Harry een stok uit een groene doos en stapte naar achter. "Berken en drakenbloed. Tweeëntwintighalve centimeter. Flexibel."

Harry pakte de stok aan en zwaaide ermee. Even leek er niets te gebeuren, maar toen voelde hij achter hem iets bewegen.

"Harry?" Vroeg een zwevende James. "Zet. Me. Neer," Harry lachte. "Nu."
Meneer Olivander gaf een zwaai met zijn eigen stok en James stond weer netjes op de grond.

"Oké, die dus niet. Geeft niks, geeft niks. Gewoon verder zoeken. Misschien.. deze,"

Meneer Olivanders kwam terug met een korter doosje dan de vorige. "Ebbenhout en eenhoornhaar, éénentwintighalve centimeter, veerkrachtig."

Harry hield zijn adem in als hij de stok een zwiep gaf. De papieren op het bureau begonnen rond te draaien en met de veren te dansen. "Leuk, maar nee," Zei meneer Olivander terwijl hij de stok weer in zijn doos deed.

"Dit zou merkwaardig zijn, maar als het zo is, is het zo," James en Harry keken elkaar raar aan en staarden vooruit. "Hulst en feniksveer, zevenentwintig komma acht centimeter, soepel."

Zodra Harry de stok aanraakte, lichtte alle kaarsen op. Het werd heel licht in de kamer en er was een zwak briesje.
"Dat is 'em. Zeker weten," Zei meneer Oivander. "Hoe voelt ie?"

Harry wist niet wat hij moest zeggen. 'Hoe voelt ie? Uh, hard? Lang? Van hout?'

"Goed. Past precies goed." Zei hij maar.

"Mooi, dat is dan 29 galjoenen."

"Heb je alles ingepakt, Harry?" vroeg Sirius. Harry's kamer lag helemaal overhoop met kleding, boeken en speelgoed.

"Ja, alleen nog mijn schoolboeken erin proppen. Ergens." Harry pakte zijn boeken en legde ze boven op zijn kleding en gewaden netjes op een rijtje.

Sirius pakte een boek van de grond en las: 'Gedaanteverandering: een Boek voor Beginners' Sirius moest glimlachen en opende het boek.

"Hier waren je pa en ik heel goed in vroeger op school." Harry keek op en zag welk boek hij vast had.

"Door de Faunaat vormen?" Vroeg Harry. Harry wist natuurlijk alles van zijn vader en peetooms' wilde avonturen toen zij nog op school zaten. Sirius had hij al vaker als 'De Grim' gezien, maar hij had nog nooit een glimp opgevangen van zijn vader in hert-vorm.

Sirius knikte. "Ja, na dát liepen we een beetje voor op de stof. Welke les lijkt je het leukst?" Vroeg Sirius opgewonden.

Harry dacht na. "Waarschijnlijk Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Ik had even door het boek heen gekeken en vond het wel interessant."

Sirius leek onder de indruk en gaf het boek aan Harry. "Net zoals Remus, van ons op school. Hij was daar ook altijd goed in."

Harry klikte zijn hutkoffer dicht en zuchtte. "Wat is er?" Vroeg Sirius.

Harry wist niet of hij het wel moest zeggen, het was toch maar iets stoms.

"Wat als, ik er helemaal niet bij hoor?" Hij keek naar de grond die plotseling heel interresant bleek te zijn.

"Hoe bedoel je, 'of je vrienden gaat maken?' Harry! Jij maakt al vrienden voordat je op Zweinstein zit, dat garandeer ik je."

Harry keek naar Sirius met een opgeluchte blik. "Denk je dat?

"Dat weet ik. Je bent tenslotte een Potter. Zorg jij nou maar dat je in Griffoendor word geplaatst, en dan komt alles goed."

"Loop hem nou niet zo te dwingen, Sirius." Zei James die ook Harry's kamer binnen kwam. "Maar serieus.." hij wees naar Harry. "..als je in Zwadderich komt, heb je huisarrest voor de rest van je schooltijd."

Harry lachte en liep met de 2 mannen zijn kamer uit naar de woonkamer.

"Pap? Waarom laat je eigenlijk nooit je Faunaat vorm zien?"

"Wát!?" Hoorde ze achter ze. Er klonk ook het geluid van scherven die de harde grond raakte. "Reparo." Mompelde Lily en de borden waren weer heel.

"Omdat je moeder dat niet wist." Siste James.