Chapter 29. Free
Freedom. They says you have the freedom when all you have to do is to comply with what you want.
That certainly what I believe for all my life. I'm having the time of my life with freedom. This is where I shall be, pretending that I found freedom after escaping. Now I'm having a second thought if it is real.
"Ang tagal ha." Reklamo ni Kaela habang sunod sunod ang subo ng popcorn sa bibig. Hindi ko alam kung saan siya nakakuha ng popcorn. All I know is she dragged me here with all the courage she have.
"Hindi ka manunuod ng sine." I said and rolled my eyes.
Pinilig ko ang ulo ko at pinakalma ang sistema ko. I don't want noise. But why do I always find myself in the middle if it?
"Masaya to!" Sigaw saakin ni Kaela para marinig ko siya sa gitna ng maingay na gymnasium na ito.
"Where's Livi?" I asked her with a higher tone of voice.
"Huh? Hindi ko alam, maybe on her place." She said and shrugged.
Sa totoo lang, hindi pa rin naman namin alam kung saan ang palaging tinatambayan ni Livi. What we know is she has a place and she spends a lot of time there.
Lumakas lalo ang ingay at napapikit ako dahil sa intensity nito. Pakiramdam ko kinalog bigla ang ulo ko. Nakakahilo.
I stared at the court. Unang lumabas si Luke na naglilibot ng tingin sa mga manunuod. Kasunod niya ang iba pa niyang teammates but there is no sign of any Villaluis or Alcantara jersey with them.
"Nasan na yon mga unggoy?" Reklamo ni Kaela at pinadyak pa ang mga paa.
My eyes was stuck on Luke who's now looking back to me.
Iniwas ko ang tingin ko at inilipat iyon sa teammates niyang nagsisimula nang mag stretching.
"There! I spotted jerks!" Masayang sigaw ni Kaela bago sumubo ng panibagong popcorn.
I look at the direction she's looking. Si Brave ay diretsong naglalakad papunta sa mga teammates niya habang nasa likod nito si Trey na walang pakealam.
Iniikot niya ang paningin niya sa crowd. His eyes landed to me and in instant, lumiwanag ang mukha niya at lumabas ang ngiti mula sa labi niya na sanhi ng pagdagungdong ng buong gym.
I rolled my eyes.
Nag stretching sila kasama ang kanilang mga teammates. Trey looks so happy that he jokes all of his teammates and laugh at them too hard. Bakas sa mukha ng mga ito ang pagtataka sa nangyayari sa gago.
Iginala ko ang tingin ko sa court na nakita ko si Asha na nakatingin saakin. Nasa kabilang side siya sa unahan kasama ang kanyang mga alipores. Why not come to assist her boyfriend?
Dumating ang kabilang grupo, nagsigaw ulit ang audience ngunit hindi ito kasing lakas ng kanina. That one can actually ruin your brain.
I spotted the first man on jersey commanding them. I think he's the captain. Matikas ang tindig niya at matapang ang mukha niya. I think he has the qualities to lead, really.
"Bakit ka ba sa kabilang grupo nakatingin?"
Napalingon ako sa biglaang nagsalita. Tumahimik ang grupo ng mga manonood na nakapalibot sa akin.
Nagtagpo ang mata namin ni Trey na inis ang mukhang nakatingin saakin habang nakacross arms sa harapan ko.
"Why are you looking at him?" Dagdag niyang tanong.
"Because he caught my attention?" Patanong kong saad. Naramdaman ko naman ang siko ni Kae saakin but I ignored it.
Mas lalong bumalatay ang inis sa mukha ni Trey. Ang malaking ngiti niya kanina ay wala na.
