Shenim:Fotot e shtuara nuk me perkasin mua dhe te drejtat e tyre shkojne per pronaret origjinale.
⏳
Ne dy ditet qe vijuan, Enxhi dhe Manueli thuajse nuk u pane fare. Ai ishte shume rralle ne kompani, kurse ajo i kaloi oret e punes ne zyren e saj, duke iu pergjigjur eMail-eve dhe telefonatave te shumta. Kishte shkuar nje here per t'i cuar kafen, por ai kishte qene duke folur ne telefon me nje klient francez, e nuk kishin shkembyer as edhe nje veshtrim.
Kur erdhi pasditja e shumepritur e se enjtes, ajo e gjeti veten me Iljenen, ne mes te nje pirgu gjigand rrobash ne dhomen e gjumit.
-Si te duket kjo per darken?-pyeti ajo Iljenen, duke nxjerre nga dollapi nje fustan te thjeshte te zi, qe i binte pak me poshte gjurit. Iljena e veshtroi me sy te zmadhuar dhe shkundi vrullshem koken.
Ia mori fustanin nga duart dhe e pa nje cope here me nje shikim dramatik. Pastaj e vari perseri ne dollap.
-Do shkosh ne nje darke, jo ne nje funeral,-tha ajo serioze, duke levizur me dore neper veshjet e varura me rregull-Ky ketu ben pune,-vazhdoi, duke i treguar nje fustan modern, bardhe e zi, deri tek gjunjet.
Enxhi e pa fustanin ne duart e Iljenes dhe buzeqeshi lehte. I adhuronte shijet e motres. Epo ne shumicen e rasteve.
-Mos eshte i tepruar?-e pyeti, pak me dyshim,-Nuk dua qe ai te mendoje se po perpiqem me teper sec duhet ose...
-Eshte perfekt,-ia ktheu ajo shkurt.
-Ne rregull pra, mendoj se kam cdo gje qe me duhet,- tha Enxhi, pasi e paketoi me kujdes fustanin ne valixhe, se bashku me sendet e tjera.
Ne ate moment telefoni i saj vibroi dhe ekrani u ndricua. Pas ikones se vogel te mesazhit, u shfaq emri 'Zoti Mejer'.
Shkyci celularin dhe lexoi:
Me dergo adresen, do te te marr tek shtepia jote. Nuk dua te ndaloj ne kompani neser.
~M.MU mendua per pak caste, pastaj i shkroi adresen e saj. Kaluan disa minuta, perpara se telefoni te vibronte serish.
Ne rregull, takohemi atje ne 7 fiks. Mos u vono.
E shkroi, fshiu dhe shkroi perseri mesazhin, derisa perfundoi me nje version shume te thjeshte e te shkurter.
Dakort. Naten e mire!
-Enxhi//Pas kesaj ai nuk u pergjigj me.
-He, a te tha qe te do shume?-e pyeti Iljena duke u hedhur perpjete.
Enxhi rrotulloi syte, por buzeqeshi.
-Kete do ta marr si po,-kendoi Iljena duke dale nga dhoma, pa lene me vend per nje diskutim.
⏳
-Ushqim ke ne frigorifer, kur te vish nga shkolla kyce deren mire dhe...Je e sigurt qe do jesh ne rrgull?-pyeti Iljenen me mosbesim.
YOU ARE READING
Shefi im
ChickLitA wattpad featured story! Highest ranking: #1 in CHICKLIT 'Sjellja e tij indiferente e bëri Enxhin të pyeste veten a e kishte kuptuar vallë që ajo ishte aty. Po vazhdonte të shikonte dosjen, sikur në dhomë të mos ndodhej askush. Manuel. Manuel. E ri...