THE YOUNG MILLIONAIRE IS MY HUSBAND

BABY BOY JIMENEZ

"Jota,look this is your son."

Ipinapakita nina Mommy at Daddy kay Jota ang anak namin. Before na maaksidente si Jota nalaman na namin ang gender ng baby. Sabi niya ang magiging name niya ay Joseph Isaac Nicolas Jimenez. JOJIN daw ang nickname. Pinagtatawanan ko yung choice ng name niya pero seryoso siya nung sinabi niya yun.

Right now hindi ko papalitan ang name na yun. Baka maalala niya or makakatulong sa kanya para bumalik ang alaala niya. Sana.

"Jojin, yan ang gusto niyang name for the baby."

"Jota, look at Jojin oh. Jojin, meet your Dad"

Tinitignan lang niya ang baby. Hindi niya hinahawakan or kinakausap. Nakatingin lang siya. Lumapit siya sa akin at hinawakan ang tiyan ko.

"Yun na ba ang baby sa tiyan mo?

"Yes, yun na. SI Jojin."

"Iuuwi natin siya?"

"Oo kasi anak natin siya. Kailangan natin siyang pakainin at alagaan."

"Gusto niya ba ang chicken?"

"Hindi pwede ang chicken sa baby.Hindi pa siya pwedeng kumain ng kahit ano except yung gatas ko."

"Gusto ko nang umuwi. Tara na uwi na tayo."

"Jota, hindi pa pwedeng umuwi si Jinkyung kasi kailangan niya pa magpahinga dito sa ospital. Bukas pwede na siyang umuwi. Pero iuuwi ka na lang namin ni Daddy mo kung gusto mo."

"Ayoko. Gusto ko siya katabi."

Itinuro niya ako. Ilang linggo na siya sa bahay pero hindi pa niya maalala ang pangalan ko. Si Mang Julio lang ang kilala niya. Pinupuntahan din siya ng mga pinsan niya at mga barkada niya sa Judo, iisa lang din ang kilala niya dun, Si Steve.

Biglang umiyak si Jojin, nagulat si Jota. Lumapit siya sa bata na karga karga ng Papa ko.

"Jojin is crying. Maybe he's hungry."

Nagkatinginan kami lahat. Naalala niya ang pangalan ng anak niya. Ilang beses lang sinabi ang pangalan ng baby sa kanya pero naalala niya.

"Silky, feed Jojin."

SILKY? Yan ang tawag sa akin ni Ate Sarah, yun ang alam niyang name ko? Pero before the accident he never called me Silk. JinKyung lang ang tawag niya sa kin.

"Give him to me Doctor, Silky will feed him."

Nang ibinigay ng Papa ko siJojin kay Jota, biglang tumigil ang anak ko sa pag iyak bagkos ngumiti ito.

"Jojin, are you hungry? I'm your Dad."

Ngumiti lang ang anak niya sa kanya.

Umiyak ako. After the accident, not once did I hear him talk to anyone that tender. It's either puro sigaw or padabog sumagot. YOU lang angtawag niya sa akin or HER.

"Why are you crying?"

"Wala lang, maybe I am tired or sleepy."

"No, you can't sleep yet. You have to feed him. He's a boy."

"Okay, give him to me."

Ibinigay niya si Jojin sa akin. Lahat ng tao sa loob ng room ko ay misty eyed sa pangyayari. He leaned over and watched while I tried to feed Jojin for the first time.

"Hey, you men have to look away. She's feeding him"

Nahiya yata ang biyenan kong lalaki, ang tatay ko at mga kuya namin kaya tumalikod agad sila at nagtawanan.

"Quiet."

Tumingin ulit siya sa amin ng anak niya.

"I think he can't suck it. Maybe I should press this."

Ipinasok niya ang nipple ko sa bibig ng anak niya at hindi niya tinanggal ang daliri nito dito. Dahil dun, Jojin started sucking mymilk.

"See I know he needs help."