My Bed Spacer Lover(BedSpacer#1)

MBSL-43

#MYBEDSPACERLOVER

Samantha point of view

Bumangon ako at hinanap si Dwight. I covered my naked body with a blanket and headed outside the tent. Nakita ko si Dwight na nakaupo sa isang bench malapit sa may cliff at pinapanuod kung paano sumikat ang araw. The cool breeze of air makes me shiver.

"Goodmorning.." bati ko sa kanya at umupo sa tabi nya. He looks at me then flashes his genuine smile. Hinding-hindi ako magsasawa na mahalin sya. I want to love him more.. "Goodmorning din." Bati din nya at inakbayan ako. I rested my head on his shoulder and watch the sun rise.

"Naalala mo pa ba ang araw na kumatok ako sa pinto mo, at naging bed spacer mo?" He asked. Napangiti naman ako ng maisip ko ang pangyayaring yun. I scolded him and thought that he's an intruder! Silly me. "Yeah." Sagot ko. Mas lalo namang humigpit ang hawak nito sa balikat ko.

"That time, gusto kong pasalamatan si Dad at Britt dahil kung hindi nila ako pinilit na pakasalan si Britt, hindi kita makikita." He said seriously. Napangiti ako dahil sa sinabi nya. I want to thank God too, because He gave me Dwight. Hindi ko akalain na I deserved someone kahit na gulong-gulo na ang buhay ko.

"And that fcking Ethan, who stole your first kiss." Matigas nyang saad. Napatawa naman ako at tumingin sa kanya. Halatang selos na selos ito hanggang ngayon. "Ang tagal na nun." Saad ko. Kumunot naman ang noo ito tapos ay ngumuso.

"Kahit na! My plan is to gave you your first kiss, but because of that guy, he ruined everything." Naiinis nyang saad. Sumandal muli ako sa balikat nya at niyapos. "Ang mahalaga sayo na ako, at may relasyon tayo." Sambit ko. He let out chuckle. Cute but sexy chuckle.

"Yeah." Sang ayon nya. We stayed silent for a minute then he began to speak again. "Those night we've shared. Hindi ko yun malilimutan." Saad nya. Namula ang pisngi ko ng maalala yung nangyari kagabi. It's a hell of a night.

"Those times that we shouted in each other's face. The time when our baby lost. And the time I thought you left me." Sambit nya. Napangiti ako ng mapait dahil lahat ng yun ay puro lungkot lang ang dala. I can't even imagine of leaving him.

Tumingin sya sa akin tapos ay hinalkan ako sa noo. Ang init ng mga labi nya. He kiss my nose then my lips. It was a passionate kiss.

Bumitaw sya sa halik pagkatapos ay lumuhod sa harap ko. Nanlaki ang mga mata ko ng abutin nya ang box na nakapatong din sa upuan pagkatapos ay binuksan iyon. My eyes widened seeing the perfect ring. It's simple but I think it's expensive because of the diamond in the middle.

Tears started to fall and I covered my mouth with my hands. Kinagat ko ang labi ko habang nakatingin sa mata nyang nangingilid na ang luha.

"Sam, nalagpasan na natin ang lahat.. at kung may problema mang padating, malalagpasan din natin yun, as long as you have me, and I have you.." he said. Pinunasan ko ang luha sa mata ko habang nakatingin sa mata nya. "I want to live my life with you. Wala na akong hihilingin pang iba sa oras na maiharap kita sa altar at maging asawa na kita." He said. I smile on him.

"I know I don't deserve somebody like you, dahil sa mga kagaguhan ko. But let me show you how much I love you. I want to be your partner and to be the father of your child. Hindi ako magsasawang iparamdam sa'yo kung gaano kita kamahal. Let's get out of this world full of shits!" Dagdag pa nya. Lahat ng sinabi nya ay sang-ayon ako. Lahat ng yon gusto ko din mangyari.

"Being with you is the most amazing and unforgettable moment in my life." Saad nyang muli. Pinunasan ko ang luhang lumandas sa mga mata nya. I smiled on him then kissed his eyes.

"Samantha, will you marry me?" Tanong nya. Napahawak ako sa dibdib kong sobrang bilis ng tibok. Lahat gusto kong harapin basta kasama ko sya. Lahat handa kong gawin para sa kanya. I wiped the tears falling down in his face and bit my lip. I slowly nodded and hugged him so tight.

"Yes, I will marry you." I said in tears. Hindi ko akalain na daming problemang hinarap namin, we stay strong. Nalagpasan namin lahat yun at hindi sya sumuko kahit gusto ko na. I want to fight for him because I love him. Ayoko ng mabuhay mag-isa dahil nandito na sya.

Bumitaw sya sa yakap at kinuha ang singsing at dahan-dahang isinuot iyon sa aking daliri. It perfectly fits on me. Kinulong ko ang mukha nya at hinalkan sya sa labi.

Kahit nakalapat ang labi ko sa kanya ay lumalandas ang luha sa aking mata. Bumitaw ako sa halik tapos ay ngumiti sa kanya. Natatawa ako kasi sa mga teleserye kapag nagpopropose ang isang lalaki sa isang babae, naka formal attire sila. Pero sa amin naka balot lang ang kumot sa hubad kong katawan, at sya naman, tanging boxer lang at isang sando.

Well, hindi ko ihahalintulad ang mga nangyari sa amin sa isang teleserye, dahil ito ay realidad.

"Alam kong hindi ito ang inaasahan mong wedding proposal.." saad nya pero inilagay ko ang daliri ko sa labi nya. "Hindi ko kailangan ng engrandeng wedding proposal, basta ang mahalaga.. sa akin ka at ako'y sa iyo." Sambit ko at niyakap sya.

Lahat ng mga bagay na hindi ko inaasahang mangyayari sa buhay ko, tinupad nya. Akala ko patapon na ang buhay ko at wala ng sayang mararamdaman pero nagkamali ako. Sobrang saya ko dahil sa akin sya napunta. Sa daming tao sa buong Pilipinas, o di kaya sa buong mundo, sa akin pa sya napunta. Ibig sabihin lang nun, sa akin sya nakatadhana.

Pagkatapos ng lahat ng paghihirap, eto kami at magkasama nang haharapin ang bukas. Sana wala ng humadlang pa sa aming dalawa, at kung mayroon man, handa namin yung harapin ng magkasama.

..itutuloy..