My Outcast Wife

5

"Ke bago-bago mo huli kana kung pumasok! Hindi ka sinusweluduhan dito para pumasok ng huli sa oras!" Sigaw sakanya ng Manager na babae pagkapasok niya ng staff room.

"S-sorry po." Hinging paumanhin niya. Tumungo na lang siya dahil lahat ng kasamahan niya ay nakatingin sakanya na mayroong ngisi sa labi.

"Anong magagawa ng sorry mo kung late ka naman?! Hala, sige kumilos at magpalit kana ng damit! Ang kupad!" Sigaw muli ng babaeng Manager habang namumula na sa galit at umalis.

Pinipigilan ni Samara ang kanyang sariling huwag magalit. Hindi naman siya late para sa gabing ito. Sadyang maaga lamang ang mga customers kaya hindi magkanda-ugaga ang Manager nitong Bar. Nagpalit siya ng uniform na pang-waitress at nag-ayos ng kanyang sarili bago lumabas at mag-asikaso ng mga customers.

"Ano pong order niyo, Miss?" Tanong niya sa kumpol na mga sosyal na babae.

Tinaasan siya ng kilay ng isang babaeng sobrang kapal ng make-up. "Give us a two bottle of Champaigne with a special served three."

Isinulat iyon ni Samara tska umalis. Wala na siyang balak pang ulitin ang inorder ng babae. Kung tutuusin, hindi niya forte ang pagseserve ng kung ano sa mga tao. Hindi siya palangiti at hindi din siya palabati kaya napakalaking hamon para sakanya nito. Wala siyang choice kung hindi pagsilbihan ang mga ito.

"Two bottles ng champaigne at special served three, Mark." Aniya sa lalaking kasamahan.

Tumango naman ang lalaki na may ngisi sa labi. "Coming right up, Miss Sungit."

Inirapan siya ni Samara. "Gago."

Mark chuckle at kinuha na ang order na sinabi ni Samara sakanya. Sumandal naman si Samara sa stool at inilibot ang paningin sa kabuuan ng Bar. Puro usok at maliwanag na disco lights ang maaninang sa madilim na Bar. Amoy usok ng sigarilyo at alak pa. Maingay pa dahil sa malakas na tugtugin. Inilibot niya ang tingin at nahinto ang tingin niya sa isang pamilyar na mukha. Nanliit ang mata ni Samara ng makitang may kahalikan itong babae sa couch habang may mga kasamang mga kaibigan.

"Tss. Malandi talaga." Inis niyang bulong sa sarili.

"Miss Sungit, ito na 'yong order." Nakangisi siyang kinulbit ni Mark.

Inirapan siyang muli ni Samara at kinuha ang tray. "Tss."

Magdamag nag-trabaho si Samara sa Bar at halos lahat na ng gawin doon ay sakanya imutos ng nakakainis nilang Manager. Halatang malaki ang galit noon sakanya. Hindi nalang kumikibo si Samara dahil ayaw niyang mawalan ng trabaho. Kailangan niyang kumita ng pera para sa pangangailangan niya. Good thing, sanay si Samara sa mga mahihirap na trabaho magmula ng ipatapon siya ng kanyang pamilya sa Probinsya. Nang matapos niya lahat ng utos ng Manager, pagod na naupo siya silya sa loob ng staff room. Tagaktak ang kanyang pawis at magulo ang kanyang buhok. Pagod na pagod siya.

"Sabi naman sayo, Miss Sungit ako ng bahala kay Madam e. Sinunod mo parin." Saad ng katrabaho niyang si Mark at naupo sa katapat niyang silya.

Saglit na sinulyapan niya ito at ipinikit ang mata. "Ginagawa ko lang kung anong trabaho ko. Ayokong may madamay pa." Walang emosyon nitong sagot.

"Hindi mo naman sakop ang paghuhugas sa kitchen at paglilinis ng buong Bar. As far as I know, nag-apply ka dito bilang waitress." Ani Mark.

Nagmulat ng mata si Samara at nakipagtitigan sa katrabaho na si Mark. Kinunutan niya ito ng noo. Nahahalata ni Samara na masyado ng pakialamero itong lalaking kaharap niya. Pero hindi niya ikaka-ilang may punto ito.

Bumuntong hininga siya. "Siya ang Manager, kailangan sundin ng katulad nating empleyado ang kanilang Manager, ayokong mawalan ng trabaho."

Napailing si Mark. "Tss. I'll tell to L na pagsabihan 'yang si Mahilda." Pabulong na saad nito.