BİR PEÇEN İÇİN DÜNYAYI YAKARIM

48

Ben ağlarken Afşin gelip yanıma çöktü.Bana hüzünlü hüzünlü bakarak

"Yenge abim nefret ediyor biliyorsun gerizekalı lafından biraz sınırını aştın sanki."dedi hatalıydım evet ama bu bana çirkef deme hakkını vermiyordu.Doğruldum zorla elim ve diz kapaklarım acıyordu.Aras hızla beni kucağına aldı.

"Ne yapıyorsun"dedim Aras'a bakarak.

"Yenge şu haline baksana yaralanmışsın"dedi

"Bırak beni Mardin'e geri dönüyorum ben"dedim ne ara plan yapmıştım onu bile bilmiyordum.

"Dönemezsin yenge abim hepimizi kurşuna dizer."

"Abin olacak o pisliğe söyle çirkef bir kadınla aynı yerde yaşayamazmış.Bana  bilet alın."dedim.

"Yenge babamlar öğrenirse ya."

"Öğrenecekler zaten çabuk biletimi alın."dedim Afşin o sırada bilet ayırttırıyordu.Bana dönerek bir saat sonraya otobüs bileti bulduğunu söyledi.Uçağa doktora danışmadan binemezdim şuan benim için en sağlıklısı otobüstü.Hızla valizimi toparlamaya odaya girdim.Sadece benim olan eşyaları almıştım onun bana aldığı her şeyi geride bırakmaya karar verdim.Alyansı ise makyaj masasının üzerine koymuştum.Siyah bir elbise giyip peçemi geçirmiştim.Hızla çocukların yanına geldim ve terminale gitmek için yola koyulmuştuk.Terminale geldiğimizde Afşin bileti almaya gitti.Aras ise yanımda bana dikkatli bakıyordu

"Niye gözünü dikmiş bana bakıyorsun "dedim kaşlarımı çatarak.

"Abim ne tür bir işkence uygulayacak diye merak ediyorum"dedi korkuyla.Salak ya bu çocuk ne diye korkuyor ki abisinden bu kadar.Afşin da hala gelmemişti endişelenmeye başlamıştım.Otobüsün gelmesini bekliyorduk sayılı dakikalar kalmıştı.Biz otururken biri sağ taraftan bağırarak geliyordu.Yezda'm mı diye bağırıyordu?

"Yezda'm nasıl bırakıp gidersin bizi.Üstelik sen körsün benim işime yaramazsın diyerek çocukları alıp nasıl gidersin bir babayı evlatlarından ayırmak günah değil midir "dedi önümde duruyordu Afşin'in koluna girmiş ve siyah bir gözlük takmıştı.Elinde görme engellilerin kullandığı beyaz baston vardı.Millet bana kınarcasına bakıyordu amcanın teki gelip

"Utanmıyor musun sen çocuğa bir de kör demiş.Madem kör niye evlendin niye çocuk yaptın.Utanmaz çocuklarını nasıl ayırabilirsin babasından"dedi.Ben dehşetle bakıyordum.

"Ne olursun evine geri dön"dedi ağlayıp hıçkırarak.Teyze geldi tahminimce bana utanmaz diyen amcanın eşiydi.

"Kızım evlilikte olur öyle şeyler.Bak hem günah bebekleri babasından ayırmak.Göremiyor bu adam en azından hissedebilsin çocuklarını mahrum bırakma"dedi teyze güzel bir dille.Rezil oldum ya rezil.Aras'a baktım sesini çıkarsın diye bildiğin küçük dilini yutmuştu.Millet bizim etrafımızda iyice toplanmaya başlamıştı.

"İyi be hadi eve geri dönüyoruz"dedim ve kalabalığı yararak arabaya doğru yürümeye başladım.Arabanın kilidi açıldı ve arabanın arkasına oturdum.Aras benim yanıma Adar ise muavin koltuğuna oturmuştu.Afşin arabayı sürmeye başladığında Adar kahkaha atarak

"Yahu amca nasıl kızdı ama.Biran gerçekten de göremediğimi  düşündüm valla bana helal olsun nasıl ağladım ama herkes yuttu "dedi gülerek.Diğerleri Adar'ın kahkahalarına eşlik ederken ben somurtmuş bir vaziyette Adar'ın burnundan getirme planları yapıyordum....