Silently In Love (Completed)

Chapter 54: Love Bite

 HELLO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! SEMBREAK NA! Sembreak like a diamond.. Sembreak like a diamond. lalala~ korni! XD

Thank you po sa paghihintay. Read nyo na po. Vote.Comment. Follow. :**

Dreamer's NOTE: Sobrang haba. SPG. joke XP

Sorry late yung pagdedicate. Nakalimutan ko palang magdedicate sa ibang chapters.Hinanap ko pa talaga yung mga names sa My news ko. ahaha! Thank you sa pagread guys! <3 :">

 -------

"AYOKO NA! Hindi ko na talaga kaya. Nababaliw na ko!"

"psh. Hindi naman kasi dito sinasagutan yan"

"Eh bakit ikaw?! Last minute ka nga kung sumagot eh!"

"Ganun talaga kapag matalino"

napasimangot ako lalo. Ang yabang talaga ng lalaking toh! Sarap batukan! Bakit ba kasi hindi kami close ni MATH?!!


"Oh ayan! Sagutan mo na yan B! Matalino ka naman"

padabog kong binigay sa kanya yung libro. Kanina pa tapos yung class, pero hindi pa kami umuuwi kasi ginagawa ko na yung assignment namin. Ayoko ngang gawin sa bahay! Wala akong mapagtanungan. Mga hindi rin close ni Math.

"Ayoko. Paturo ka sa boyfriend mo"

"Damot mo!"

Ibinalik nya yung book ko at tumungo ulit sa desk nya. Nakakainis! Kung hindi lang talaga absent ngayon si Daniel, hindi ako maiistress ng ganito. Bwisit naman kasi tong si Vince, parang hindi bestfriend.!


"uhmm. Ashley. Sorry ah. Hindi ko rin kasi alam yan kaya hindi kita matulungan. Number 8 pa nga lang ako uh."

"ok lang yan Khate. Nasa 16 na ko. Kaya natin yan. Wag na natin asahan yung isang madamot dyan. Patulog tulog, hindi nalang tayo turuan"

Nagparinig talaga ko sakanya. Katapat namin sya ni Khate at mukhang effective naman kasi umupo sya ng maayos. Pero nakasimangot na tumingin sakin.Hindi ko tuloy mapigilan yung ngiti ko.

"Ano ba yung hindi mo magets..........Khate?"

biglang nabaling yung tingin nya kay Khate. At ibang iba yung tingin nya compared sakin, nakakainis! Bakit ang sungit nya sakin?!

Nawala tuloy yung ngiti ko. Kinuha pa nya yung book ni Khate. Si Khate naman litong lito samin dalawa. Mag-aaway na naman kasi kami nyan ni Vince.

"uhmm. A-ano..dito kasi, nahihirapan ako"

"kunin mo muna yung value nito, tapos ito gamitin mong formula para icompute naman ito"

"ah. Ok. Salamat."

"B! Ako din, paturo"

Tinignan nya ko pero sandali lang. Akala ko tuturuan na nya ko, lumipat lang pala sya ng upuan sa tabi ni Khate.

"Mali yung sign mo"

"Ay! Oo nga...u-uhmm.. Sa 16 muna kaya tayo?"

Oo nga. Number 16 muna. Tama yan Khate! Push mo lang yan.


"psh.Mamaya ka pa dun. Sagutan mo na muna yan"

URGH! nakakainis talaga!  Naniningkit na yung mata ko habang tinitignan si Vince. Gusto ko na syang sakalin sa isip ko.

Napansin naman nya yung titig ko kaya tinignan nya rin ako sabay smirk.

"I hate you!"

nagcompute nalang ako ulit. Determinado na kong tapusin toh. Locheng number 16! Pwede bang Syntax Error isagot?!

"Khate samahan kita ulit mamaya"

"ay! Hindi na. Nakakahiya na talaga sayo. Kaya ko naman, kahit ako nalang."


ano kaya pinag-uusapan nila? Naalala ko tuloy ng makita ko sila sa hospital nung isang araw. Baka naman andun pa mommy ni Khate? Pero last month pa yun eh.

"wala rin naman akong gagawin."

"ok lang talaga sakin, Vince."

"psh. Gusto kitang samahan."

"San kayo pupunta?" umepal naman ako sa usapan nila. Nakakadistract sila sa pagsosolve ko eh.

"ah...a-ano..sa...sa mall! May bibilhin sana akong book"

"ahh. Okay. Ako nalang sasama sayo Khate, may gusto din akong bilhin ngayon."

"ay! A-ano kasi eh...u-uhmm.."

"Hindi ka pwedeng sumama. Bawal baboy dun"

Whatthe!!! AISH! Napupuno na talaga ako. Sasabunutan ko na tong kumag na toh!