You Change Me (#Wattys2016)

Chapter 12

PHOENIX'S POV

"Sir... the car's ready for your departure. " my secretary said from the door. I immediately get my things and head down to the parking lot.

Ngayon ay may pupuntahan kaming investor. But ayaw nyang bumaba pamanila kasi ayaw nyang bumalik pa daw sa magulong syudad... And so... I'm traveling up to SAGADA.

They moved there 10 years ago and now doon ako makikipagmeet up a kanya.

Medyo matagal pa ang byahe pero hindi na ako nagstostop over. Sayang sa oras.

Ring... Ring...

Kinuha ko ang ear piece ko at sinuot.

"Hello?" sagot ko.
'James here. Anyway konti na lang ay makikita ko na sya.' sabi nito. Hindi ko alam kung paano nakapagtago so Chance nang apat na taon. Parang may nagtatakpan sa kanya.
"Ayusin mo na yan James. It's been 4 years James. " sabi ko.
'I know Phoenix. Alam mo namang nahirapan ako kasi parang malakas ang backer nya.' pinatignan ko na din kung iyon pero anonymous lang sya. No files... No details... Nothing.
"Naiintindihan ko James. Pakibilisan na. " Masyado nang matagal ang panahon na nilaan ko para lang mahanap ito.

Pagkatapos noon ay ibinaba na nito ang tawag at ako'y tuloy tuloy pa din sa byahe. 2 araw lang ako doon. Pgakadating ko din doon ay dinner meeting na ang pupuntahan ko din doon agad.

Ayon sa GPS ko ay nasa Bontoc, Mountain Province na din ako which is it's capital. 1 Oras na lang mahigit at makakapunta na akong sagada.

Napadaan ako sa isang pamilihang bayan. Madaming nagbebenta nang mga souvenirs at mga pagkain pero ang nakakuha nang atensyon ko ay ang mga kumpulan nang tao.

Tinanaw ko lang ang mga ito at nakitang may pinapanuod silang mga bata. Parang biglang may humaplos sa puso ko nang makita ko ang mga bata. Isang babae at dalawang lalake lahat sila ay nagsasayaw at nasa gitna nang dalawa ang babae. Tuwang tuwa ang mga nanunuod sa kanila. Pati ako ay hindi ko mapigilang mapangiti.

'Mga ate at kuya! Bili na po kayong gulay! Tingnan nyo po hanggang ngayon sariwa po! Tulad nang mama ko! Maganda!' Sabi nung isang lalaki.
'Yep! But my mama is not for sale. Just the vegetables.' sabi naman nung isa pa. Habang napansin ko naman yung batang babae na tumatango tango lang at ginagaya lang ang mga kapatid nya. Mukhang hindi pa ito nakakapagsalita.

Pilit ko ding tinitgnan ang Nanay nang mga ito. Pero nahaharangan nang mga tao. Hindi ko alam kung bakit ako nanghinayang... Siguro dahil natutuwa ako sa mga bata kaya nais kong makita ang nanay nila. Pero wala talaga.

Nagstay lang din ako sandali at nung madami nang bumibili sa kanila ay natakpan na din ang view ko sa mga bata kaya naman ay umalis na ako. Malalate na ako sa meeting ko...

"Thank you Mr. Faulkerson for coming all the way from here. "inabot nito ang kamay at kinuha ko naman iyon.
"No. I must thank you Mr. Zeke. Don't worry your investments will be in safe hands." sabi ko at inabutan ako ulit nang champagne.
"All I can thank is my wife. They say that in every man's success is a woman. " sabi nito. He's pertaining to his wife na ngayon ay kasakasama namin pero nasa salas lang ito at nanunuod.
"Ah... Most of my investors also said the same thing Mr. Zeke." sabi ko.
"Well wala ka bang babae sa kabila nitong kasuccesfulan mo?" tanong nito. Tinitigan ko lang ang champagne ko at inikot ikot ito.

"Well... I used to have... But she's gone." napahinto naman ito sa paginom at nakatingin lang sa akin.

"Oh... I'm sorry." sabi nito at tinap pa ako sa balikat.
"No worries, it's already in the past now." sabi ko.

Ring... Ring...

"Please excuse me Mr. Zeke. I have to take this call." nakita ko kasing si James ito. This might be important. Since nasa veranda kami. Ito na ang pumasok at sinamahan muna ang asawa nya.

"Any news James." sabi ko.
'Yes... Medyo natagalan ako... which is four years dahil may nagtatago sa kanya. But..." pabitin pa nito.
"Spill it James! I've waited four years for this. I don't want to spent another week, month or years with these." hindi ko na mapigilan ang inis ko. He just chuckled on the other side.
"Fine... the backer... is your sister Tara." Dapat alam ko na iyon. Matagal ko nang hula iyon.
"And Chance?" tanong ko dito.
"With the help of my other private investigator...we have located her address." sabi nito.
"I will send the exact address in your phone. Pero kung saan sya eksakto... She's in SAGADA."

Tama ba ang naririnig ko... andito lang sya sa Sagada? So malapit lang sya sa akin. Sa loob nang apat na taon nandidito lang sya sa bansa. Hindi na ako makapaghintay.

"Thank you James. Kahit na natagalan ka. Your payment will be in your account tomorrow." sabi ko at tuluyan na itong ibinaba.

Pumasok din ako agad sa loob dahil kailangan ko nang umalis.

"Oh... you look happy! What happened?" takang tanong ni Mr. Zeke.
"Oh! I just receive a good news from my friend. I'm sorry Mr. Zeke. But I have to leave now. But I'm really greatful for you investing on our company." sabi ko. Inabot naman nito ang kamay nya sa akin at kinuha ko iyon.
"No problem. We need to keep the money circulating." sabi naman nito kaya parehas pa kaming natawa.

"I must leave first. Mrs. Gene. I really loved the dinner. Thank you very much. " sagot ka at hinalikan ito sa pisngi bilang pag galang.
"Nako iho! Walang anuman! Hala sige magiingat ka ha?" no wonder kung bakit ito nagustuhan ni Mr. Zeke. She's warm... light... happy... just like my mom... Maybe all mom's are like this.
"Thank you very much. See you next time." sabi ko at tuluyan nang sumakay sa kotse ko at nagmaneho pabalik nang hotel.

"Hello Mrs. Dory? Please cancel my appointments for this week and the next." sabi ko dito.
"Sige Phoenix." sagot nito at ibinaba na ang telepono.

I can't wait to see you my dear Chance... Our little game of hide and seek is over.

Just wait for me... I'm coming for you.