HATE RACE

ႏႈတ္​ဆက္​ အနမ္​း

Hate Race
By wuyetihan
.............
ႏႈတ္​ဆက္​ အနမ္​း !
.........................

ညသည္ ေၾကကြဲ စိုးထိတ္ျခင္းေတြနဲ႔အတူ TAO ကို ဂရုဏာသက္စြာ ေစာင္ၾကည့္ေနၾက၏ ။

နံ၇ံမွာ ခ်ိတ္ထားေသာ နာ၇ီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည၁၁နာရီေက်ာ္…။ ေကာ္ဖီထဲကို အိပ္ေဆးထည့္တိုက္ထားသျဖင့္ တုတ္တုတ္ေတာင္ မလႈပ္ဘဲ အိပ္ေမာက်ေနေသာ KRIS ကိုၾကည့္ျပီး လွဲအိပ္ေနရာမွ မေပါ့မပါးေသာ ကိုယ္၀န္ ျဖင့္ အားယူထလိုက္သည္..။

ကိုယ္ေပၚမွ KRIS လႊမ္းျခံဳေပးထားေသာ ဂြမ္းေစာင္အပါးေလးကို ဆြဲဖယ္လိုက္ျပီး ခုတင္ထက္မွ ကိုယ္ကိုေဖာ့ကာ ဆင္းလိုက္သည္ ..။

ဒီအခ်ိန္ဆို LUHAN ျခံေရွ႔မွာ သူ႔ကားႏွင့္ ေစာင့္ေနေလာက္ျပီ ။

LUHAN လည္း TAO ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို တားမရသည့္အဆံုး  TAO တိတ္တိတ္ေလး ကေလးသြားေမြးမည့္ေနရာသို႔ သူကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔မည္ဟု ဇြတ္အတင္းေတာင္းဆိုသျဖင့္ ျငင္းမရသည့္အဆံုး လက္ခံလိုက္ရသည္…။

TAO ရွိမည့္ေနရာကို မည္သူ႔မွ မသိေစခ်င္ေပမဲ့လည္း တကယ္တမ္း TAO ေမြးဖို႔ ဖြားဖို႔ အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ TAO နားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ ရွိမွ ျဖစ္မည္….။ KRIS မဟုတ္ခဲ့ဖူးဆိုရင္ေတာင္မွ ေပါ့….။

LUHAN သိျပီဆိုရင္ေတာ့ TAO မိဘေတြႏွင့္ KRIS ပါ TAO ဘယ္မွာရွိလဲဆိုတာ အေႏွးနဲ႔ အျမန္ သိေတာ့မည္..။

သို႔ေသာ္ ျပသနာတစ္ခုကို ျမံဳထားျပီး ေရွာင္ပုန္းေနလို႔ေရာ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုက ထိုျပသနာကို ေျဖရွင္းေပးနိုင္တာမွ မဟုတ္တာ..။

သိေတာ့လည္း သိပေစေပါ့..။

အေတြးတို႔ႏွင့္အတူ ေဆးရံုစာရြက္စာတမ္း  ဘဏ္စာအုပ္ႏွင့္ လိုအပ္သေလာက္ ေငြအခ်ိဳ႔ကိုသာ လက္ကိုင္အိတ္ထဲထည့္လိုက္ျပီး အခန္းထဲမွ တိတ္တဆိတ္ထြက္ဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္ ..။

ထြက္ခြာဖို႔ ေျခလွမ္းေတြ လွမ္းမည္ဆိုကာမွ မ်က္ရည္ေ၀့ေသာ မ်က္၀န္းက KRIS အိပ္ေပ်ာ္ေနရာသို႔ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္..။