HATE RACE

အမုန္​းရဲ႕အဆိပ္​သင္​့သူ !

Hate Race
By wuyetihan
.............
အမုန္​းရဲ႕အဆိပ္​သင္​့သူ !
.........................

တသိမ့္သိမ့္ ရိႈက္ငိုေနေသာ TAO ကိုၾကည့္ျပီး LUHAN သက္ျပင္းဘယ္ႏွၾကိမ္ေျမာက္
ခ်မိမွန္းပင္ မသိေတာ့ ။
နင္ မိုက္လိုက္တာဟယ္ဟုလည္း
အျပစ္မတင္ရက္ေတာ့..။

"နင္မွာခ့ဲတဲ့ အမွားေတြကို ခုမွ ေနာင္တေတြနဲ႔ သင္ပုန္းေခ်ဖို႔ ၾကိဳးစားေနလို႔ေရာ ဘာထူးေတာ့မွာလဲ TAO ရယ္ ဒီအခ်ိန္က ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ အရင္စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ရမယ့္အခ်ိန္…..ငါကေတာ့ ျဖစ္နိုင္ရင္ ဒီကိစၥကို လံုး၀ဖြင့္မေျပာပဲ လွ်ိဳ႕၀ွက္သြားေစခ်င္တယ္…..နင္လည္းကိုယ္၀န္ကရင့္လာျပီဆိုေတာ့ နင့္စိတ္ေတြကို အဖိစီးမခံပါနဲ႔ "

"ဒါေပမ့ဲ ဒါဟာ SEHUNရဲ႕ ကေလးေလ….၊
ဒီကိစၥၾကီးက တစ္သက္လံုး ဖံုးထားလို႔ ရမတဲ့လား ။ ရခဲ့တယ္ပဲထား  KRISရဲ႕ေမတၱာေတြကို
ငါ့အေနနဲ႔ ပိုးစိုးပက္စက္ ေစာ္ကားသလို ျဖစ္မေနဘူးလား"

"TAOရယ္ SEHUNကေလးပါဆိုတာကို
နင္နဲ႔ SEHUNရယ္ ျပီးေတ့ာ ငါရယ္ပဲ သိတာေလဟယ္………
ငါကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ KRIS ကိုဖြင့္ေျပာမိမွာ မဟုတ္ဘူး…
နင့္အေရးကိစၥက ငါ့အေရးကိစၥပဲေလ…..
ေနာက္ျပီး SEHUN လည္းရွိေတာ့တာမွ မဟုတ္တာ…..သူ အိမ္ကထြက္သြားတာကိုက
နင္အတြက္ ကံေကာင္းတာ….
ဒီေတာ့ နင္က ဒီကိစၥကို ဖြင့္ေျပာမွ သိမွာေပါ့ …."

"ဟင့္အင္း….. ငါ KRIS အနားမွာ အဲဒီလို မရိုးသားတဲ့စိတ္နဲ့ ေနဖို႔ စိတ္မရဲေတာ့ဘူး.."

စိမ့္ခနဲ ထြက္လာေသာ မ်က္ရည္ၾကည္တို႔ကို လက္ဖမိုးျဖင့္ ဆြဲသုတ္လိုက္ျပီး ရင္ထဲက ေလးနက္ေသာ ဆႏၵတစ္ခုက သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အၾက့ေပးခ်က္ကို ပယ္ခ်ခဲ့သည္ …။

LUHAN  ေခါင္းမာလြန္းတာ ႏွစ္ေယာက္မရွိေသ ာ သူငယ္ခ်င္းကိုၾကည့္ျပီး ဘယ္လို အၾကံဥာဏ္မ်ိဳး
ေပးရ မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ ။

"ဒါနဲ႔ နင္ေျပာေတာ့ သူ႔ကို ဒီကေလးကို သူ႕ကေလးမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္း သူေသအ့ံဆဲဆဲ အခ်ိန္ေရာက္မွ ဖြင့္ေျပာေတာ့မယ္ဆို…."

"ဟုတ္တယ္…..အဲဒီတုန္းက ငါ သူ႔ကိုမုန္းေနေသးတယ္ေလ ခုေတာ့ အဲဒီအမုန္းေတြဟာ ငါ့ရင္ထဲမွာ တစိုးတစိမွ မရိွေတာ့ဘဲ ခု သူ႔ေဘးမွာ သူသိပ္ခ်စ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေနေနရတာကိုက စိတ္မလံုေတာ့တာ…"