Jane's POV
Εξι μηνες αργότερα
'...και έτσι κατέληξα με διάσειση στο κεφάλι και οι γονεις του Ed δεν επέτρεψαν άλλο πάρτυ στην πισίνα μέχρι το τέλος του λυκειου..'
Σκαω στα γέλια όταν ο Louis τελειώνει την ιστορία του απο ενα πάρτυ στο λύκειο και σκουπίζω τα χέρια μου στην πετσέτα δίπλα στον νεροχυτη αφού τελειώσουμε το πλύσιμο των πιάτων. Παντα γκρινιάζει για το ποσο βαρετό είναι αλλά η κουζίνα του διαμερίσματος είναι υπερβολικά μικρή για πλυντήριο πιάτων.
'Ει!' φωνάζω ξαφνιασμένη όταν τινάζει τα χέρια του στο προσωπο μου, πιτσιλωντας με. Γελαω και εκείνος με ακολουθεί 'Να και κάτι καλό απο το πλύσιμο το πιάτων' επισημαίνει. Ανοίγω την βρύση και βρεχω γρηγορα τα χέρια μου πριν κάνω μουσκεμα το-γλυκο και ανυποψιαστο-προσωπο του. Κλείνει αντανακλαστικά τα ματια του 'Καλη κινηση' κανει δυο βηματα προς εμενα πριν τα χερια του αγκαλιάσουν σφιχτα την μέση μου και η καυτη ανάσα του χτυπήσει τον λαιμό μου
'Τι εχεις να πεις τώρα;'
Ξεκινάει να χαράζει μια διαδρομή απο υγρά φιλια κατα μήκος του λαιμού μου πλησιάζοντας την κλείδα μου και ανασαινω βαθιά κλείνοντας τα ματια μου. Παραμερίζει τα μαλλια μου και συνεχίζει την γλυκιά επιθεση του ενω ενα βογκητο δραπετεύει απο τα χείλη μου. 'Πρεπει..να φύγω..' ψελλιζω χωρίς ιδιαίτερη θεληση. 'Χμμ...' μουρμουριζει στελνοντας δονήσεις σε όλο μου το σωμα 'Προτιμας να χάσεις δυο ώρες σε αυτό το βαρετό μαθημα χημείας...' το χερι του ελευθερώνει την μέση μου και κατευθυνεται προς τον ώμο μου, κατεβάζοντας αργά την τιραντα την μπλουζας μου '...με αυτον τον βαρετό καθηγητή...' γυρίζω το προσωπο μου ώστε να τον κοιτάξω 'Βασικά, δεν ξέρουμε ακόμη αν είναι βαρετος. Είναι το πρωτο μου μαθημα σήμερα' λέω χαλώντας του την ατμόσφαιρα και γελαω. '...είμαι σίγουρος πως θα είναι βαρετος μωρο μου..τρομερά βαρετος... ' ακουμπάει τα χείλη του στα δικά μου και μετακινω το χερι μου στα μαλλια του, τραβώντας τα απαλά. 'Θα είμαι πίσω στις 8' λέω και τον απομακρυνω απο πανω μου. Ξεφυσαει. 'Ενταξει, αλλα καλυτερα να σε πάω εγώ'
'Όχι, θα είμαι εντάξει. Θα τα πούμε στις 8' του δίνω ενα βιαστικό φιλί στο μάγουλο πριν βγω απο την κουζίνα, φορέσω το μπουφάν, πάρω την τσάντα μου και βγω απο το διαμέρισμα.
Θεέ μου, εύχομαι να μην είχα παει ποτε σε αυτό το μαθημα.
[...]
Μετα απο ενα τέταρτο περιπου οδήγησης βλέπω στην οθόνη του GPS οτι πλησιαζω την διεύθυνση του καθηγητή. Απεχουμε μόλις εναμηση μήνα απο τις τελικές εξετάσεις και δεν μπορω να ρισκαρω να αποτυχω στην χημεία. Βρήκα την αγγελία κολλημένη στην είσοδο της πολυκατοικίας μας, και μετα ο Louis αστειευτηκε πως θα πατωσω χωρίς ιδιαίτερα, και μετα τον χτύπησα παιχνιδιάρικα στον ώμο, και μετά κοιταξα την αγγελια, μετα παλι εκείνον, και εβγαλα ενα χαρτάκι για να σημειωσω την διεύθυνση πριν σκασουμε και οι δυο στα γέλια. Βρησκω μια κενή θέση λίγο πιο κατω και παρκαρω πριν βγω και αρχίζω να ψάχνω την διεύθυνση. Μετα απο λιγα λεπτά στέκομαι μπροστά στο σπίτι που -υποθετω- είναι αυτο του καθηγητη μου. Παίρνω μια βαθιά ανάσα πριν χτυπησω το κουδούνι.
Περνάνε ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν ακούσω ενα κουδουνισμα και καταλαβω πως πρεπει να σπρωξω την πορτα για να ανοίξει. Μπαίνω κάπως διστακτικά μέσα, είμαι σίγουρη πως είναι το σωστο σπίτι; Η διευθυνση είναι σωστη, αλλά δεν υπήρχε κάποιο καρτελακι με το όνομα του στην πόρτα. Κάνω δυο μικρά βήματα στον διάδρομο του σπιτιού, ειναι αρκετά σκοτεινά. 'Κύριε Wilson?' δεν παίρνω καμία απάντηση, κατευθηνομαι προς ενα δωμάτιο απο το οποίο βλέπω φως. 'Ήρθα για το μαθημα της χημείας' σχεδόν εφτασα εξω απο το δωμάτιο, για κάποιον λογο η καρδιά μου χτυπάει δυνατά.
Είμαι τόσο ηλιθεια.
'Με ακουσα-' διακοπτω την φράση μου στην μέση. Τι στο...;Δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Νιώθω τα χέρια μου να αρχίζουν να ιδρωνουν, η αναπνοή μου επιταχυνεται και η καρδιά μου κοντεύει να βγει απο το στήθος μου. Βλέπω φαντάσματα;
Κάνω δυο βήματα πίσω, τα ποδια μου μπερδευονται και στηριζομαι στον τοίχο δίπλα μου για να μην χάσω την ισορροπία μου. Νιωθω οτι θα λιποθυμισω.
Κοιταω ξανά τον ανθρωπο λιγα μόλις μέτρα μακρυά μου, ο μονος άνθρωπος σε ολόκληρο τον κοσμο που δεν περίμενα να δω, στέκεται ακριβως μπροστά μου.
'Σου ελειψα;'
Harry.
Ταραααν:)
Τι κάνετε αγάπες;; Μικρο κεφάλαιο, το ξέρω, αλλά έχω υπερβολικά πολύ καιρό να βαλω:( πως σας φάνηκε;
Vote και comment με την γνώμη σας⬇💜
See ya💙
All the love
YOU ARE READING
Beautifully Insane (Harry Styles AU)
Fanfiction'Σε άφησα να με δεις να κλαίω,να σπαράζω.Ήμουν μπροστά σου και σε παρακαλούσα να μη με αφήσεις,έτσι όπως είχες πει άλλωστε,αλλά εγώ φοβόμουν μη φύγεις,για αυτό σου έλεγα συνέχεια ότι σε θέλω,και εσύ μου έλεγες εδώ είμαι.Αλλά τελικά δεν είσαι,κι εγώ...
