Beautifully Insane (Harry Styles AU)

~Για εκεινη~

Jane's POV

Καθόμαστε αγκαλιά στον καναπέ βλέποντας Φιλαράκια. Το χερι του τυλιγμένο γύρω μου,εγώ ξαπλωμένη στο στήθος του εισπνέοντας το άρωμα του.

Λατρεύω τον τροπο που με κοιτάει όταν γελαω με κάποια αστεία ατακα,φέρνοντας με πιο κοντά στην αγκαλιά του.

Βολευομαι καλυτερα στο στήθος του και κλείνω τα ματια μου.

"Jane.." ψυθιριζει κάποια στιγμη και με σκουνταει απαλά. Μουγκριζω και κλείνω τα ματια μου πιο σφιχτά . "Jane.. Πρεπει να φύγω" αυτό μου τραβάει το ενδιαφερον. Ανασηκωνομαι και τον κοιτάζω

"Που να πας?" Δεν θέλω να φύγει.
Με κοιτάζει για λίγο χωρίς να μιλάει.

"Χάρρυ" Το βλέμμα του φανερώνει ανησυχία

"Δεν εχεις να φοβασαι τίποτα. Εντάξει?"

Τι στο καλό λέει? "Που πας?" επαναλαμβάνω. Πιάνει το κεφάλι μου αναμεσα στα χέρια του και καρφώνει τα πράσινα ματια του στα δικά μου.

"Υποσχεσου μου κάτι" "Δεν σου υπόσχομαι τιποτα" δεν έχω καθόλου καλό προαίσθημα για όλο αυτο

"Δεν θα με ψαξεις" λέει,τα λογια του με καρφωνουν σαν μαχαίρια. Τι εννοεί?

"Αν δεν γυρίσω,θα είσαι ασφαλής. Εντάξει? Θα συνεχισεις την ζωή σου,μπορείς να φύγεις απο δω,κανεις δεν θα σε σταματησει. Αλλα δεν θα με ψαξεις. Ενταξει?" όση ωρα μιλάει τα δάκρυα έχουν μουσκεψει τα μάγουλα μου.

Η καρδιά μου σπάει όταν αρχίζω να καταλαβαινω τι εννοεί.

"Όχι" λέω με εναν λυγμο "Σε παρακαλώ" ψυθιριζει.

"Εξήγησε μου τι στον διάολο είναι όλο αυτό" κλαίω.

"Θέλω μονο να είσαι ασφαλης"

"Πες μου" προσπαθώ να κρατήσω την φωνη μου σταθερή.

"Εκανα μια συμφωνία" λέει,δεν μου ακούγεται καθόλου καλό.

"Θα είσαι ελευθερη να φύγεις. Κανείς δεν θα σε κυνηγήσει,κανεις δεν θα σε απειλήσει ξανά. Αλλά θα πρεπει να...".

Τώρα αρχίζει να βγάζει νόημα. Δεν θα τον αφήσω να κανει κάτι τέτοιο.

"Δεν θα πας"

"Jane..."

"Είπα δεν θα πας! Ας με σκοτώσουν,γαμωτο δεν με νοιάζει,ας με σκοτώσεις και εσυ ο ίδιος! Δεν μπορω όμως να ζήσω ξέροντας πως ήμουν ο λογος που εσύ..." ξεσπαω σε λυγμούς.

"Jane!" φωνάζει και σηκώνεται πανω "Δεν καταλαβαινεις? Είναι η εσύ η εγώ! Κα σου υποσχέθηκα πως θα σε κρατήσω ασφαλη!"

"Επίσης υποσχεθηκες πως δεν θα αφήσεις κανέναν να με πάρει απο σένα!" ουρλιαζω κλαιγοντας.

Βάζει το μπουφάν του και πλησιάζει την πόρτα. Αυτό ηταν λοιπον? "Ο Ναιαλλ το ξέρει?" ρωταω

"Όχι." αγγίζει το πομολο

"Σαγαπω.." ψελλιζω.

Γυρίζει και με κοιτάζει. Τα ματια του γυαλιζουν. Ανοίγει το στόμα του σαν να ετοιμάζεται να πει κάτι,αλλά τελικά γυρίζει ,ανοίγει την πορτα. Και εξαφανίζεται.

Η τηλεοραση ακομη ανοιχτη,να μου θυμιζει πως πριν 10 λεπτα βρισκομουν ξαπλωμενη στην αγκαλια του.

Πεφτω στο πατωμα.Κλαίω με λυγμούς. Ουρλιαζω. Φωνάζω ξανά και ξανά. Το όνομα του. Προσπαθώ να ξεσπασω,μα το μονο που βλέπω είναι το προσωπο του. Τα χείλη του. Τα ματια του.
Ο μόνος άνθρωπος που μπόρεσα ποτε να αγαπησω μετα απο τόσο καιρό,ο μόνος άνθρωπος που κατάφερε να με κανει να ξεχάσω,ειναι εκει εξω σε σίγουρη αυτοκτονία. Εξαιτίας μου.
Σηκωνομαι και πλησιαζω το σταθερό τηλέφωνο σκουπίζοντας τα ματια μου. Πληκτρολογω τον αριθμο του Ναιαλλ.

Δεν θα τον αφήσω να πεθάνει.

Harry's POV

Προχωραω μεσα στα γνωριμα,σκοτεινα στενα τρέμοντας απο το κρύο. Μονο μια σκέψη κυριαρχεί στο μυαλό μου. Εκείνη. Αν γίνει οτι συμφωνησαμε,θα την αφήσουν ήσυχη? Την φαντάζομαι να κάθεται στο πάτωμα κλαίγοντας,τα υπέροχα ματια της κόκκινα απο το κλάμα,σχεδόν ακούω τους λυγμούς της και η καρδιά μου σφιγγεται. Και αν κανει κακό στον εαυτό της ξανά?

Σταματάω απότομα και σφίγγω τις γροθιες μου. Ακούω τα ουρλιαχτα της,βλέπω το αίμα της να κυλάει,το νεκρό βλέμμα στο προσωπο της. Το μυαλό μου τρελαινεται. Τρελαίνεται και δεν μπορω να κάνω τίποτα για αυτό,είμαι και εγώ τρελός.
Ανακατευομαι.
Θυμαμαι το τραγουδι. Εκείνους τους στιχους που έγραψα για εκεινη. Άραγε θα την κανει να νιώσει καλυτερα? Θα με θυμάται? Μακαρι να μπορουσα να δω την εκφραση της οταν προσεξει εκεινο το τσαλακωμενο χαρτι στην ακρη του τραπεζιου.Μακάρι να ήμουν εκεί για να της το τραγουδήσω. Μακαρι να μην είχα καταστρεψει έτσι την ζωή της.. Να ειχαμε γνωριστεί αλλιως,ίσως έτσι να τα καταφερναμε. Μακάρι...

Συνεχίζω να περπατάω, αφού οπλισω το πιστόλι που κραταω.

Είμαι ηλιθειος? Τι κάνω? Θα με σκοτώσουν γαμωτο,αυτό είναι σίγουρο. Και όλο αυτο για μια κοπελα? Τι κάνω?

Δεν αξίζει λέει η φωνη στο κεφαλι μου .

Για εκεινη ψυθιριζει η καρδιά μου και για πρωτη φορά,την ακουω.

Είμαι διχασμένος.

If I could fly... Αρχίζω να τραγουδάω ψυθιριζωντας,νιώθω πως μπορεί να με ακούσει. Μπορεί.