Beautifully Insane (Harry Styles AU)

~Ήσουν δική μου~

Harry's POV

'Μου αρέσει να την κοιτάζω. Την λατρευω. Λατρευω τα ματια της, τον τροπο που με κάνουν να χάνομαι, τα χείλη της, τον τροπο που με φιλάει, το χαμόγελο της, τον ήχο του γέλιου της, τα παντα πανω της. Είναι υπεροχη. Εκείνο το σκοτάδι που την περιβάλει, ο τροπος που το γέλιο της κρύβει παντα λίγη μελαγχολία, εκείνες οι φιγούρες που μπορείς να διακρίνεις αν κοιταξεις βαθιά μέσα στα ματια της, που δεν μπορείς να πεις με σιγουριά αν είναι άνθρωποι ή δαίμονες, μα τους βλέπεις να χορεύουν αναμεσα σε φλόγες, φλόγες που μετατρέπονται σε ψυχρο παγο, ανάλογα με την διάθεση της. Μου αρέσει που είναι σαν και μένα. Όχι τρελή. Απλα διαφορετική.'

Κλείνω την ατζέντα μου και την βαζω ξανά στο δευτερο συρτάρι του κομοδινου. Σηκωνομαι απο το κρεβάτι και πιάνω το κινητό μου απο την τσάντα μου, ενεργοποιώντας την οθόνη για να δω την ωρα. 3.50...
Αναστεναζω και ξαπλωνω ξανά προσπαθώντας ματαια να κοιμηθώ. Την τελευταια εβδομαδα δεν κοιμάμαι περισσότερο απο 3-4 ώρες, 5 αν είμαι τυχερός. Οι εφιάλτες συνεχίζουν να έρχονται,κάθε βράδυ και χειροτεροι. Είμαι συγκάτοικος με τον Louis, και παρόλο που τον ξυπναω κάθε βράδυ με ουρλιαχτα και κλαμματα, και παρόλο που του λέω επανηλειμενα να αλλάξει δωμάτιο, δεν φεύγει. 'Είμαστε μαζί σε αυτό φιλε' αυτό σημαίνει παραπανω για μένα αποσο νομίζει.

Στις 4.20 αποφασιζω να της στείλω μήνυμα. Άραγε κοιμάται, ή την βασανιζει το μέσα της,σαν εμένα?

Me: Κοιμασαι? Δεν με παίρνει ο ύπνος... Σαγαπω.

Πριν προλαβω να απενεργοποίησω την οθόνη το κινητό μου δονείται με το όνομα της να εμφανίζεται και η καρδιά μου χτυπάει τοσο δυνατά, που φοβάμαι μην ξυπνήσει ο Louis στο διπλανό κρεβατι.