Jane's POV
"Χάρρυ.." λέω μασωντας ενα ζαχαρωτό "Γιατί ήρθαμε εδώ?"
γυρίζει το κεφάλι του και με κοιτάζει ενω εγώ είμαι κουλουριασμένη στην αγκαλιά του.
"Σκέφτηκα πως θα είχε πλάκα" ανασηκώνει αδιαφορα τους ώμους του.
"Ναι,καλά.. Πες μου την αλήθεια" αποκλείεται να ήθελε να έρθουμε στην μέση του πουθενά για κάμπινγκ 'για πλάκα' "Αλήθεια λέω".
"Χαρρυ" ξεφυσαει "Καλά..δεν είναι κάτι για το οποίο πρεπει να ανησυχεις...".
"Πες μου"
"Εκείνος ο τύπος ..ο Λουις... Όταν έμαθε πως είσαι ζωντανη..το μετέφερε στο αφεντικό και..."
"Θεέ μου.."
"Απείλησε πως θα σε...πως θα σε πάρει..μακρυά μου."
"Χάρρυ.." ψυθιριζω
"Δεν θα τον αφηνα να σε πάρει. Κανείς δεν θα σε πάρει μακρυά μου" Αισθάνομαι το νόημα των λέξεων του και η καρδιά μου φουσκώνει
"Τι θα κάνουμε τώρα?" η φωνη μου ακούγεται φοβισμένη ." Δεν είναι ασφαλές να γυρίσουμε στο σπίτι.
Είμαι σίγουρος πως θα έχουν ηδη φτασει εκεί.
Ηλπιζα να σκεφτόμουν κάποιο μέρος να μείνουμε,αλλά δεν έχω λεφτά για ξενοδοχείο και..."
"Η εστία!" τον διακοπτω
"Τι?"
"Η εστία μου! Μπορούμε να μείνουμε εκεί! Μπορω να επιστρέψω στην σχολή,και...".
"Jane .. Jane μην βιαζεσαι τόσο..."
"Γιατί? Δεν θα ξέρουν που θα ειμαστε ,σωστα? Θα μπορούσες να συνεχισεις και συ τις σπουδες σου Χάρρυ? Ποσο είσαι,19?"
"Ναι..."
"Τέλεια! Τοτε..."
"Jane! Τυχαίνει μηπως να θυμάσαι απο που ακριβως σε απαγαγαμε? "
Η πραγματικότητα με χτυπάει και δεν έχω τι να πω
"Ακριβως! Απο την γαμημενη εστία! Προφανώς όλοι θα ξέρουν που θα μας βρουν!"
Με γεμιζει απογοήτευση. Κατεβαζω το κεφάλι μου και απομακρυνομαι απο την αγκαλιά του.
"Τοτε που πάμε?" ψελλιζω με φωνη που τρέμει
"Δεν ξέρω! Γαμωτο,δεν ξέρω!"
Σηκωνομαι και αρχίζω να προχωραω βιαστικά μακρυά του .
Η άμμος βουλιάζει κάτω απο τα πόδια μου και ο ήχος των κυμάτων και του δυνατού ανέμου καλύπτει τις φωνές του. Γευομαι τα αλμυρά δάκρυα που τρέχουν απο τα ματια μου.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Beautifully Insane (Harry Styles AU)
Fanfiction'Σε άφησα να με δεις να κλαίω,να σπαράζω.Ήμουν μπροστά σου και σε παρακαλούσα να μη με αφήσεις,έτσι όπως είχες πει άλλωστε,αλλά εγώ φοβόμουν μη φύγεις,για αυτό σου έλεγα συνέχεια ότι σε θέλω,και εσύ μου έλεγες εδώ είμαι.Αλλά τελικά δεν είσαι,κι εγώ...
