Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AŞK ÇIKMAZI
31.BÖLÜM
Nazlı keyifle kahvaltısını yaparken göz ucuyla Yiğidi seyrediyordu,babasıyla konuşuyordu çok ama çok heyecanlıydı ne diyecekti ne söyleyecekti hiçbir fikri yoktu.Sabah erkenden kalkıp adamları yollamışlardı tabi fazlasıyla bozulmuşlardı bu durumda bir daha hayatta gelmezlerdi herhalde. Kafasını dağıtmak için başka şeyler düşünmeye çalışıyordu ama yok çok merak ediyordu, Yiğit'in ailesi isyemezse ne olacaktı o zaman?Genç adam,telefonu kapatıp Nazlı'nın yanına doğru gitti,meraklı ve heyecanlı gözlerle bakıyordu.
"Ne oldu?Söyledin mi?Ne dediler?İstemediler mi yoksa?"
Nazlının bu hallerine gülümseyerek karşılık verdi Yiğit.Zaten annesine az çok bahsetmişti Nazlıyı,onu çok sevdiğini ve bırakmayacağını söylemişti.Ailevi durumlarını da anlatmıştı Nazlının,evet ailesinin düşünceleri önemliydi ama onları istemese bile Nazlıyı bırakacak değildi.Geçmişte Savaş'ın annesinin de maddi durumu yoktu ama babası her şeye rağmen onunla olmuştu.Babasının kesinlikle karşı çıkacağını sanmıyordu. Annesi de böyle şeylere önem vermezdi sorun olacağını hiç sanmıyordu.
"Ya bir şey söyle çatlayacağım meraktan"
Yiğit,Nazlı'nın elini tuttu sıkıca.Onun bu derece heyecan duyması güzeldi ama fazla gerilmesine gerek yoktu. "Bu kadar gerilme neden korkuyorsun böyle anlamıyorum ki?" O kadar çok korkusu vardı ki.Bir kere varlıklı bir aileydi Kıran ailesi,dolayısıyla oğullarına cemiyetten zengin bir kız isterlerdi hoş Savaşla Eylül de denkti zengindi ikiside ama Arif Arıkan yapmadığını bırakmıyordu.Ya Yiğit'in babası da öyle biriyse sorunlu bir babaysa? Nazlı o kadar çok şey kuruyordu ki kafasında. Elbette halinden, yaşantısından utanmıyordu. Olduğu gibiydi ve kimseye bir şey ispatlamak zorunda değildi. Ama huzurlu bir süreç istiyordu bu yüzden de Yiğit'in ailesinin kendisini kabul etmesini diliyordu.
"Siz farklısınız, ailen beni istemeyebilir" Yiğit bunun söz konusu olmasına dahi izin vermeyecekti.Tuttuğu eli kendine doğru çekti ve avucunun içini öptü Yiğit. "Asla böyle düşünme senin paranın olması ya da olmaması kimin umrunda ki?Onlar böyle bir şeyi dile bile getirmeye cesaret edemezler. Hoş böyle bir şey düşünmezler bile"
Yiğit öyle güzel bakıyordu ki zaten bir sorun olsa da beraber üstesinden gelirlerdi emindi buna.Çünkü ona çok güveniyordu.
"Ben buyum zaten. Gocunmuyorum, olduğum gibiyim. Sadece Eylül ve Savaş aile konusunda çok çekti. Arif amca çok sorun çıkardı ve biz de aynısını yaşayalım istemiyorum. Mutlu atlatalım istiyorum bu süreci"
Yiğit tebessümle güzel sevgilisinin ellerini sıkıca tuttu. Olduğu gibiydi evet ve o yüzden bu kadar çok seviyordu ya onu zaten. "Yaşamayacağız. Benim ailem asla böyle şeyleri sorun etmezler. Rahat ol bitanem"
"Peki ne zaman gelecekler ?"
"Yarın sabah diye düşünüyorlar ama kesin olarak haber verecekler bana"
