AŞK ÇIKMAZI

25.BÖLÜM

AŞK ÇIKMAZI

25.BÖLÜM

Savaş anlamsızca bakıyordu sadece.Şaşırmış ya da kızmış gibi değildi sanki bekliyormuş gibi bir ifadesi vardı, en azından Eylül de öyle bir izlenim oluşmuştu.

"Ayrılalım öyle mi?"diye sordu Savaş gülerek. Eylül ne kadar gerginse Savaş bir o kadar rahattı.Eylül'ün beklediği tepki kesinlikle bu değildi!Kızması gerekiyordu.Bağırması falan gerekiyordu.Normalde pek gülen bir insan değilken şimdi nasıl böyle gülebilirdi Savaş?

"Sinirden mi gülüyorsun?"

Savaş olumsuz anlamda kafasını sallayarak gülümsemeye devam edince,Eylül'ün bütün sinirleri alt üst olmuştu.

"Neden böyle sakinsin?Niye gülüyorsun?Ayrılalım dedim sana, algılayabiliyor musun?"

Savaş, ellerini göğsünde birleştirdi ve rahat bir şekilde arkasına yaslandı.

"Neden ayrılmak istiyorsun?"diye sordu düz bir ses tonuyla.Sanki adam bu anı bekliyormuş gibiydi.Eylül şaşkın ve sinirliydi, halbuki işini kolaylaştırıyordu ama elinde değildi böyle davranmazdı Savaş, davranamazdı.Dün geceden sonra mı bir rahatlama gelmişti?

"Sen neden bu kadar sakinsin!?"diye sorusunu tekrarladı Eylül.

"Sen benden neden ayrılmak istediğini söylesene?Üstelik benimle birlikte olduktan bir gün sonra"

Savaş kesinlikle normal değildi hayır hiç normal değildi.Eylül ayağa kalktı diğer yandan sinirle parmaklarını saçlarının arasından geçirdi. Bu kadar umursamaz olması çok saçmaydı.

"Sen bugünü mü bekliyordun?Şu haline bak sevineceksin neredeyse"

Sanki bildiği bir şeyler vardı.Hayır yoksa bu hali normal değildi ya da Eylül öyle olmasını umuyordu.Yoksa Savaş'ın bu halinin hiçbir açıklaması yoktu.

"Güzel bir gecenin ardından benden ayrılmak istiyorsun ne yapmam gerekiyor Eylül. Lütfen beni bırakma falan mı demeliyim?"

Eylül'ün o anda başından aşağı kaynar sular dökülmüştü.Hayır kesinlikle içinden gelerek konuşmuyordu konuşmazdı. Eylül,öfkeyle adamın suratına tokatı geçirdiğinde, delirmemek işten bile değildi.

"Sen...sen nasıl böyle konuşursun!"  diyerek bağırdı Eylül.Nasıl böyle konuşurdu anlamıyordu Eylül. Hiçbir şekilde aklı da almıyordu.

"Ayrılmak isteyen sensin tokat yiyen benim öyle mi? Gerçekten seni anlamıyorum! Ayrılmak mı istiyorsun Eylül? Tamam bitsin, ayrılalımi

Dilinin söylediklerini gözleri söylemiyordu.Eylül bunu görebiliyordu.Neden böyle konuşyordu o halde?Neden bu kadar umursamaz davranıyordu.

"Başka bir şey var sende,sen sen böyle konuşmazsın"

Var gücüyle bağırıyordu Eylül.Çünkü kaldıramıyordu,kabullenemiyordu!Onun böyle kabul ettiğine inanmak istemiyordu.

"İşim var Eylül.Duş alıp çıkmam gerekiyor. Görüşürüz, ya da dur görüşemeyiz ayrıldık sonuçta.Çıkarken kapıyı kapat"diyerek göz kırptı.

Savaş,yukarı çıkarken Eylül kanepeye çöktü. Boş boş anlamsızca bakıyordu sadece Savaş'ın arkasından.Hayatının en güzel günü olması gerekirken en berbat günü olmuştu.İnanamıyordu,şu anda bu duruma inanamıyordu.

###

Nazlı,yine erkenden kalkip şirkete gelmişti. Sıcacık yataktan çıkmak öyle zor geliyordu ki ,tabi alışmıştı zamanla ama yinede zor oluyordu.Dünden bu yana Eylül ile de konuşmamıştı.Tabi korkudan dün kaçıp gitmişti muzur.Kapı çaldığında 'gel'dedi Nazlı.