Nazywam się Callie Miller i jestem zwykłą nastolatką, która nie miała w głowie chłopaków. Pewnego dnia zrozumiałam, że się zakochałam, lecz co z tego, gdy ten ktoś jest najlepszym przyjacielem mojego starszego brata .
,,Słowa mogły kłamać, ale...
Luke!!!!!!!! – Krzyknęłam - Co ty robisz w moim pokoju?
-Co? – Odpowiedział - Cal?
-No chyba nie kucyk pony, odpowiadaj! - Szturchnęłam go w ramię, lecz nie odpowiedział, tylko znowu zasnął. Alkohol jak zawsze nad nim góruje. Odpuszczę mu. Położyłam się obok niego.
***
-Nie odchodź Callie! - Krzyczy Luke - Kocham cię!
Nocny koszmar. Czemu by miał mnie kochać? Owijam go moimi rękami, chcąc przytulić jego.
-Luke cicho, to zły sen - Powiedziałam - Jestem tu.
Tak właśnie, reszta nocy poszła dobrze, ponieważ nie miał już koszmarów. Wstałam prędzej by zrobić śniadanie. Włączyłam muzykę, aby lepiej się pracowało ,,Say Hey".
-Ładnie kręcisz pupą. - Odezwał się Luke . W tym momencie upuściłam naleśnika i zbiłam talerzyk. -Przepraszam. - Odpowiedziałam, gdy on już pomagał zbierać kawałki porcelany. Ja , jak to ja musiałam skaleczyć palec.
-Chodź doktor Luke założy ci plaster. - Zaśmiałam się głośno z tego tekstu. Odpadki wyrzucił do śmietnika, pomógł mi wstać, a potem poszedł do szafki po apteczkę.
- Od razu lepiej. – Powiedział. - Tym mogłem się odwdzięczyć, że mnie nie wywaliłaś z twojego łóżka. -Dzię..ki – Sapnęłam. - Dlaczego byłeś w moim pokoju?
-Chyba pomyliłem pokój z łazienką i tak się złożyło.
-Co się złożyło? - Zapytał Adam. -Luke w ogóle co tu robisz?
-Przyszedłem... - Nie dokończył, ponieważ powiedziałam za niego
- Przyszedł do mnie po poradę.
-Do ciebie? – Odchrząknął - Stary zarywasz do mojej siory?
-Nie! - Krzyknęliśmy równo.
- My się tylko kolegujemy.
-Powiedzmy, że wam wierzę.
-Uwierz nic się nie dzieje. – Powiedziałam - Adam tam ci zrobiłam naleśnika, były by dwa, ale, no cóż niezdara ze mnie.
Adam wziął tego naleśnika i zostawił nas samych w kuchni. Znowu ta kuchnia.
-Co znaczyło ,,Kocham cię Callie'' przez sen?
-Nie przypominam sobie.
-Naprawdę?
-Przecież jesteś młodszą siostrą mojego kumpla. Nie mógłbym.
-Ta...jestem nią.. – Odpowiedziałam. - To się nigdy nie zmieni .
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-------------------
Hej !
Sorki ,że taki krótszy ale nie miałam weny ale pewna osoba cały czas nalega na rozdziały więc jest drugi rozdział.
