I'm Dame And This Is My Almost A Fairytale Story ♚♛(Completed)

Chapter 31: Missing them

DAME'S P.O.V

..naglalakad ako ngayon papunta sa may ilog..hindi ko na isinama si Krypton dahil kabisado ko naman na ang daan at tulog kasi siya eh..kaya hindi ko na ginising.. at gusto ko din kasing magliwaliw at mapag-isa.. haixtz!namimis ko na sina mama at papa.. ano na kaya lagay nila!??sana naman ay maayos sila.. pero alam ko at ramdam kong hindi sila maayos..

Sobrang miss ko na sila..kailan kaya ako makakauwi sa amin??pero ang tanong.. paano ako makakauwi sa mundo namin?? :(( may paraan kaya!?

Huminto ako dito sa nag-iisang puno na nakatayo sa burol..at lumanghap ng sariwang hangin..

"Ma ..pa.. namimis ko na po kayo!!!!"... sigaw ko.. okay lang naman sigurong magsisigaw ako dito noh??besides wala namang makakarinig eh..

Napabuntong hininga ako saka naupo.. sinandal ko ang likod ko sa malaking punong ito..at ngumiti ng mapait..

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ng suot ko at nakita ko ang larawan namin ni Drake na ginawa kong wallpaper..

"Bro..musta ka na din kaya??siguro nagtataka ka kung saan ako napunta eh sa balon lang naman ako nahulog pero..biglang ..boom!!wala na.."

Ti-nap ko ang music file ko habang kinakabit ang earphone ko.. yeah!kasama sa pouch ko ang earphone na 'to..

I tapped the song title "Love yourself" by justine Bieber.. maganda kasi yung song eh though hindi naman ako nakakarelate..hehe

Nakakagaan talaga sa pakiramdam ang pakikinig ng musika..

Ipinikit ko ang aking mga mata at hinayaan ko na lang na dalhin ako ng antok..

-------

Nagising ako ng may maramdaman akong tubig na tumulo sa mukha ko..

Unti-unti akong nagmulat pero wala naman akong makita.. ni sinag man lang ng liwanag ay wala.. para akong na-trap sa dilim!nasaan ba ako!?? Nasa burol pa lang ako kanina bakit ngayon ay nandito na ako sa lugar na ito??

It's really dark!!i can't even see anything..

Tumayo ako at nangarap sa dilim."may tao po ba dito!??" Sigaw ko pero walang sumagot.. only the echo response..

May bigla akong narinig.. mga iyak at hikbi.. "..sino ang nandyan!??pakiusap po.. sagutin niyo ako.."

"Anak.."..napaigtad ako ng marinig ko ang boses na yun.. sigurado akong boses ni mama yun..

"Ma..mama!!nasaan po kayo?? Nandito po ako.. ma??"..

"Anak Dame.. bumalik ka na samin..".. napaluha na ako ng tuluyan ng marinig ko ang sinabi niya.."pls..baby.. bumalik ka na."

"Anak.. ".. i know it's my papa.."namimiss na namin yang kakulitan mo.. kailan ka ba babalik?? Sana naman bumalik ka na.. hindi na namin kakayanin pa ng mama mo kung pati ikaw ay mawala sa'min.."

"Ma..pa.. nandito na ako.. please wag na po kayong umiyak.."

"Nawala na ang kuya mo, ikakamamatay ko kung pati ikaw ay...*sob*..- Dame..hihintayin ka namin ah..".. sabi ni mama kahit basag na ang boses niya sa kakaiyak..

Mama.. papa!!

Bakit kasi wala akong makita!??bakit ganito??? I want to see them.. :'((

Bigla akong napatakip ng mata ng biglang may lumiwanag sa harapan ko.. at nang maka-adjust na ako sa liwanag ay unti-unti kong ibinababa ang kamay ko.. and there i saw my parents.. pero nakatalikod sila sa akin..

"Mama..papa!!"..pagtawag ko sa kanila pero hindi nila ako nilingon.. "ma...pa..nandito po ako sa likuran niyo".. but still they didn't bother their self to turned. Anong problema??hindi ba nila ako naririnig??? Bakit hindi sila lumilingon???