Atarlı Prenses

2.Yeni Sınıfım

Sabah saatin o zil sesiyle uyandım , uykumu daha tam alamamışdım ama kalkmak zorundayım yoksa okula gecike bilirim. Bu yüzden alarımı kapatıp banyoya gittim. Aynada kendime bakınca bir kaşımı kaldırdım ve sırıttım. Çünkü saçım başım berbatdı bu halde beni kim görse korkardı kesin. Zaten korkuyorlar orası ayrı tabide , ama bu halimle beni görseydiler kaçmaya delik arardılar kesin. :)

Banyoluk işlerimi bitirdikten sonra odama geri dönüp gardrobuma yöneldim ve okul formalarımı askıdan alıp giyinmeye başladım , giyindikten sonra saçlarımı açık bıraktım ayakkabılarımı da giydikten sonra son olarak çantamıda alıp odadan çıktım. Merdivenlerden aşağı inerken yardımcımız Zehra teyzeyi mutfakta olduğunu görünce gülümsedim ve merdivenleri ikişer inib mutfağa yöneldim benim geldiğimi görünce gülümseyip konuştu

"- Günaydın Deli kız , uyandınmı?"

Zehra teyze bizim eski yardımcımız , yani benim 8 yaşımdan beri bizimle yaşıyor. O yüzden bir birimizi çok severiz o bana 'Deli Kız' der. Bende ona 'Zehra Sultan' derim. Zehra teyzemle aramız çok iyidir , hatta bazen bu halimizi annem bile kıskanır.

"Sana da Günaydın Zehra Sultan"

"- Ee hadi ayakta durma , geç otur masaya bende kahvaltıyı getireyim"

"İnan ki , Zehra teyzem çok isterdim ama okula geç kalıyorum , vaktinde yetişmem lazım"

"- Aa ama olmaz ki böyle , aç acına mı gidiceksin okula?"

"Merak etme teyzem bana hiç bir şey olmaz hem ben atışdırırım okulda"

"- Ee peki madem sen öyle diyorsan"

"Öyle diyorum teyzem benim"

Eğilip Zehra teyzemin o tontiş yanaklarından öpüb evden çıktım. Kapıda duran arabamın kapısını açıp içine bindim daha sonrada arabayı çalışdırıp okula doğru gittim..

Okula vardığımda arabayı okulun arka tarafındaki otoparka bırakıp arabadan inib okula doğru yürümeye başladım. Sınıfa girdiğimde çok gürültü vardı. , sınıfdakilerin bakışı bir anda bana kayınca hepsi sustu yani az önceki o gürültüden eser kalmamıştı. Ama bu böyle olmaz , ben her sabah sınıfa geldiğimde bu gürültüyle katşılaşmak istemiyorum , hem ders çalışmakta zor oluyor. İçeri geçmekten vazgeçib üçüncü katdaki müdürün odasına ilerledim.

İçeri geçtikten sonra sınıfımı değişmek istediğimi söyledim. Allahdan şansıma bir yer boşmuş o yüzden kolaylıkla sınıfımı değişdim. Bundan sonra sınıfım '12B' değil '12A' olucak. İnşallah sessiz bir sınıfdır , yoksa bir gürültüyü daha kaldıramam. Müdürün odasından çıkıp kolidorda yeni sınıfıma doğru ilerlemeye başladım. Gözüm sınıflara kayınca ileriden biri gelib bana çarptı , yüzümü ona taraf çevirip sinirli bir şekilde bakmaya devam ettim.

"Sen ne yapdığını sanıyorsun ya? Doğru düzgün gitsene ne diye bana çarpıyorsun"

"- Önüne baksaydın bana çarpmazdın"

"Bir kere bana çarpan sensin"

Lafıma bile cevap vermeden arkasını dönüp gitti. Şuna bak ya , hem suçlu hem güçlü. Zaten nerde gerizekalı varsa hepsi toplanıb beni buluyor.
Hem kim bu çocuk? Üstünde bizim okulun ünlüforması vardı demek ki , bizim okulda okuyor. Çok sert bir yapısı vardı , yüzündeki kemiklerin hepsi gerilmişti ve bir şeye kızmıştı belli. Ya bir dakika ya? Ben neden o gerizekalıyı düşünüyorum ki?

Sınıfa geldiğimde içeri girdim , pek çok çocuk yoktu nede olsa teneffüstü belliki çocukların bir çoğu hala teneffüsteydiler , boş bir yer bulup gidip oturdum. Çantamı sıraya koyup telefonumu çıkarıp teneffüs bitene kadar biraz sosyal medyada takıldım.

Zil çaldıktan sonra ders başladı ve öğretmen geldi. Öğretmen kadındı , ve ben bunu tanıyordum çünkü eski sınıfımda da bu ders diyordu bize.

Dersin ortasında sınıfın kapısı çalınmadan birden açılınca tün sınıfın gözü kapıya , hatta benin gözüm bile kapıya kaydı. Gelen kişiyi görmemle ağzımın beş karış açıldığına eminim. İçten içe kendime söverken o çoktan geçib sınıfta kendi yerini almıştı bile. Hay ben böyle şansın içine ya..yani kocaman okulda bula bula bu gerizekalının olduğu sınıfamı geldim yani? Ne kadar da şanssız bir insanmışım ya...Allah beni kahr etmesin. ,ne yapacağum ben şimdi? Yada bir dakika ya ben neden endişeleniyorum ki? Sonuçta ben EYLÜL KESKİN'İM kimsenin haddi değildir bana bulaşmak , ha bulaşırsa da karşılığını fazlasıyla görür.

Kafamı karşımdaki kitapa odaklarken birinin bakışlarını üzerimde hiss ettim, arkama bakınca onunla göz göze geldik , demek ki beni dikizliyormuş salak! Yine o çenesindeki kemiklerin sertleşdiğini gördüm ama gözü hala bendeydi , umrumda değilmiş gibi kendi önüme döndüm.

Bu sırada öğretmenin bana seslenmesi de bir oldu tabi...Yani tamda sırası ha , of ya of..

"- Arkadaşlar sınıfımıza yeni kız gelmiş , Eylül bize kendini tanıtırmısın?"

Gözlerimi öğretmene dikib konuştum

"Bak öğretmen bozuntusu , bana bu klişe laflarla gelme , sen zaten beni tanıyorsun ikinci kez tanıma gibi bir lüksün de yok zaten. Tanımayanlarada illa kendimi tanıtmak zorunda değilim tanımak isteyen zamanla tanır zaten, ve bir daha asla bana bu çocuksu laflarla gelme"

Sözlerim bittikten sonra öğretmen bir şey demeden dersine geri döndü , bu haraketine sınıftaki bazı çocuklar şaşırsada hiç birinden ses çıkmadı çok geçmeden onlar da derse odaklandılar zaten. Tabi bu sırada beni dikizleyen o gözleri yine üzerimde hiss ettim ama bu sefer arkamı dönmedim.

Ders bittikten sonra çantamı da alıp okuldan çıktım , okulun arka tarafına gidip arabama bindim...Ve istikamet doğru EV...