Forbidden Love (Completed)

Chapter_17 FL

Simula noong bumaba kami sa flying lupa ni Taiku, hindi na kami nagpansinan.
Walang maayos na usapan.
Simula kasi noong panahong iyon naging cold siya sa akin at ako naman iwas ng iwas pero hindi niya naman ako pinapabayaan.
He cooked at clean.

Mabuti na ito kesa tuluyan pa akong mahulog sa cliff at maumpog sa puso niya.
Mabuti na itong mas maaga kesa patagalin pa.
Mabuti nato kesa ipagpatuloy ko pa itong nadarama kong ito.

This past few days rin, namumutla si Taiku at hindi ko alam ang dahilan.
Maitanong nga sa katabi ko ngayon.

" Shinte..Shintu. May itatanong lang ako."
Tumigil naman silang dalawa sa kakalaro at itinoun sa akin ang atensyon.

Tumango din naman sila. " Alam niyo ba ang dahilan kung bakit namumutla si Taiku?" nag aalalang tanong ko. Sympre hindi niya ako pinapabayaan noh may utang na loob naman ako kahit di na kami nagpapansenan this past few days.

Im happy.....

" Kasi di siya nakainom ng dugo mo Nami kaya ganyan. Nakalimutan mo na ba?" Nasapo ko ang noo ko. Ay oo nga pala. Ba't ko iyon nakalimutan?
Tiningnan ko naman uli siya, namumutla siya pero malakas pa rin naman siya.
Ano bang gagawin ko?

Ano sasabihin ko sakanya na.
' Uminom ka na, nanghihina ka eh.' , pag ganun parang ibinigay ko lang ang dugo ko.

May part sa utak ko na nagsasabing painom ko daw siya at may part din na nagsasabing wag.

' Hindi ka ba nakokonsensya. Hindi ka niya pinapabayaan, inaalagaan ka pa niya.'

' Wag Nami. Kung ganun parang ibinigay mo na rin katawan mo, gusto mo ba iyon? Trabaho niya naman na alagaan ka ah?'

Napasabunot na lamang ako sa buhok ko.
Nakisabay pa ang utak ko sa panggugulo eh, ayan tuloy naguguluhan lalo ako.

" Nami punta na muna kaming gubat ni Shinte, maghahanap pa kami ng prutas." they both bowed at lumipad papuntang pintuan,
binuksan nila iyon at tuluyan ng lumabas.

Napatingin ako uli kay Taiku na nakaupo na ngayon at nakasandal ang ulo sa dingding at nakapikit.

Unti unting lumapit naman ako sakanya.

Gagawin ko ba talaga ito?
Bahala na nga.

Napamulat siya at tumingin sa akin siguro nararamdaman niya ang presensya ko.

" Hi." akward na bati ko sakanya.

Tiningnan niya ako ng walang emosyon at pumikit uli.

Abat...Ako na nga tong lumapit eh.

" What do you need?" cold na sabi niya. As usual.

Umupo naman ako sa harap niya at tiningnan ang kabuuan ng mukha niya.

He's handsome at di ko maitatanggi iyon. Para ano pa?

" Staring is rude. May kailangan ka?" at dun niya minulat ang mga mata niya. Ngumisi naman ako at yun ang dahilan kung bakit kumunot ang noo niya.

" Ikaw yata ang may kailangan sa akin. Spell it." Nagtaka pa siya lalo sa sinabi ko.

" What do you mean? wala akong kailangan." matigas na sabi niya. Napairap naman ako dahil doon.
Painosinte pa eh. Batukan ko kaya to.

" Ang taas talaga ng pride mo kahit kailan. Gusto mo pa talagang ako ang mag alok." Naiinis na tugon ko sakanya.

" Huh? What are you ta----"
Di ko na siya pinatapos kasi inunahan ko na siya.
Ayokong humaba pa itong usapan na ito baka mag away na naman kami or ano.
At ayoko sa posisyon na ito. I'm not comfortable. Kasi bumibilis na naman ang tanga kung puso.