24. Bölüm

18.3K 756 365
                                    


Vote yapın lütfen... :*

---------------------

Öğle molası saati geldiğinde telefonumu alıp odadan çıktım.

Kafeterya da Ezgi bir masada oturuyordu. Yanına gittim.

"Naber?"

"Of! İyi değilim ya! "

"Ne oldu?"

"Alper beni bugün hiç aramadı! "

Aman ne büyük sorun!
Dünya sorunu hatta!
Hemen bir çare bulmalıyız!

"Of birşey oldu sandım."

"Senin sevgilin olduğunda o da seni aramasın da gör o zaman!"

"Yok canım ben iyiyim böyle."

Omuz silkip elindeki telefonuyla ilgilenmeye başladı.
Ben de annemi aradım.
Onlara bir miktar para göndermiştim.

Şuan bir sorun yoktu.

Kafeterya da biraz onaylandıktan sonra yavaş yavaş odama çıkmaya başladım. Merdivenden 20. kata kadar çıkacaktım.

Neden?
Çünkü can sıkıntısı.

Basamakları saya saya çıkmaya başladım.

1 2 3 4..............94 95 96 97............159 160 161.............397 398 399 vee 400!

Waoww!
400 basamak çıktım be.
Ama çok yoruldum.

Bizim kata geldiğimizde etrafa bakındım. Savaş odasından çıkıyordu.
Saklanmak için biryer baktım hemen.

Ama artık çok geç!
Beni görünce hızlı adımlarla yanıma gelmeye başladı.

Ben de tabanları yağladım tabi.

O çıktığım 400 basamağı koşarak inmeye başladım.
Ama çok yorgunum ya!
Sonra kovalasa beni olmaz mı?

"Bittin kızım sen! "

Herkez bize bakıyordu.
Allah'ım yardım et!

Bayağı indik. Kaçıncı kattayız bilmiyorum ama herif peşimi bırakmadı bir türlü!

Sürekli tehditler yağdırıyordu.

Merdivenlerden koşarak iniyordum. Başka bir kata geldiğimizde arkama baktım. Hala geliyordu. Ama o koşmuyordu.

Ona bakarken birine çarptım ve çarptığım kişiyle yeri boyladık.

Adama baktım. Savaş yaşlarında biriydi.

Hemen ayağa kalktım.

"Çok pardon. "

Deyip kaldığım yerden koşmaya devam ettim.

"Kızım dursana!"

"Hıı durayım da beni yakala!"

"Tabi yakalayacağım! O kalemi sana yedirtmezsem bak! "

Ayy! Kalemi yedirtçekmiş!

Ya ben nasıl kurtulacağım?
Allahtan spor ayakkabı giymiştim.

Sonunda 1. kata geldiğimizde derin nefes aldım. O kadar çok yorulmuştum ki!
Bacaklarım titriyordu.
Ve ter içinde kalmıştım.

Arkama baktığımda kimse yoktu.
Nerde lan bu?

Benimle uğraşmamıştır tabi.
Etrafıma baktığımda da Savaş yoktu.

İyi bari!

Temkinli adımlarla asansöre bindim. Bir daha o merdivenleri çıkamam valla.

Birkaç kişi daha vardı.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 17, 2015 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

SEKRETERWhere stories live. Discover now