Multimedya Ceren ve
Alper.
12. Bölüm
"Hayırdır? "
Diye seslendim gruba. Bana yakın değillerdi ama uzak da değillerdi. Aslında kaçsam beni zor yakalarlar. Hem ben hızlı da koşuyorum. Bir sokağa girer saklanırım. Onlar da o ara giderlerler sonra ben evime giderim.
Arkamı dönmemle durmam bir oldu. 2 kişi daha vardı. Evet şu anda harbiden sağlam sıçtım!
Beni çember içine aldılar.
"Hey liseli ergenler gibi kavga mı edeceğiz? "
Ah bravo bana. Daha ne kadar korkak imajı veririm bilmiyorum.
O sırada kızıl fahişe kahkaha atmaya başladı. Diğerleri de gülüyorlardı.
"Bebeğim sen tırstın mı biraz? Bugüne kadar esip gürlüyordun ne oldu?"
Çünkü siz 6 kişisiniz gerizekalı.
"Şu anda eşit şartlarda değiliz. İstiyorsan tek gel. "
Alaycı bir gülümseme yerleştirdi dudaklarına.
Arkamdaki 2 kişiye kaş göz işareti verdi. Ne olduğunu anlamadan kollarımı etkisiz hale getirdiler. Onlardan kurtulmaya çalışırken yüzüme gelen sert yumruktan kaçamadım. Ağzıma gelen metalik tadı hissedebiliyorum. Dudağım da açıyordu. Bunu yapan tabi ki kızıl fahişeydi. Tek olsak onun buradan ölüsünün çıkacağını biliyor tabi. Arkasını toplamış gelmiş.
Yüzümü ona çevirdim. Eğlenen bir ifadesi vardı. Ağzımda biriktirdiğim kanı yüzüne tükürdüm. Bu onu daha da sinirlendirdi ve karnıma dizini geçirdi. O an gözüm karardı. Nefes alamadım. Acıyla bağırmamak için dişlerimi sıkıyordum. Onun karşısında zayıf düşmeyeceğim.
Bir daha yumruk atacakta ki gelen kişilerle eli hava da kaldı.
"Hey hey bu kadar yeter! Kızı rahat bırakın. "
Bunlar sahildeki çocuklardı. Onların ne işi var lan burada? Beni mi takip ediyorlar yoksa?
"Alper? İşimize karışmayın."
"Lan 6 kişi bir kıza dalıyorsunuz. Nasıl karışmayalım?!"
Diye sesinu yükseltti. Bu benimle konuşmaya çalışan çocuktu. Onlar 5 kişilerdi. Valla hayatımı kurtardılar ne diyeyim? Ama neden beni kurtardılar? Aman üzümünü ye bağını sorma.
"Kız kavgasına karışacak kadar düştünüz mü gerçekten? "
"Siz buna kavga mı diyorsunuz? Kızın kollarını bırakın lan o zaman."
Of niye uzatıyorlar anlamıyorum. Bırakın beni gidiyim artık. Uyumak istiyorum. Ama ilk önce kızıl fahişeyi benzetmek istiyorum.
Kollarımı tutan kızlar bıraktılar ve geri çekildiler. Ağzıma yine kan birikmişti onu da yere tükürdüm. İlk hamleyi ondan bekledim ama gelmedi. Çünkü korkuyordu. Onu döveceğimi biliyordu.
"Ne oldu kızıl fahişe? Az önce esip gürlüyordun. "
Dudaklarıma alaycı gülümseme yerleştirdim. Karnım hala acıyordu ama dayanılmayacak gibi değil.
İlk atağı ben yaptım. Sert bir şekilde sol yanağına yumruk attım. O da benim sol yanağıma atmıştı.
Sonra yere düştü. Biraz bekledikten sonra kalktı.
Aniden atakta bulundu. Yumruk atmaya çalıştı ama bileğinden yakalayarak kolunu ters çevirdim. Şu an onun arkasındayım. Arkadan tekme atardım ama altımda etek vardı. Ben de dizine tekme attım. O da bağırarak dizlerinin üzerine düştü. O sırada erkekler ıslık falan çalıyordu. Diğer kızlar bir hamlede bulunsa erkekler onları yakalayabilirmiş gibi yakındılar onlara. Bu yüzden sıkıntı yok.
Ense kökündeki saçlarını kavrayarak arkaya doğru çektim. Bu sırada kız bağırmayı ihmal etmiyordu.
"Lan ben sana ne dedim?! Benimle uğraşma demedim mi? Niye burnunun dikine gidiyorsun güzelim? "
Herkez merakla izliyordu.
"Adın ne lan senin?"
İlk başta söylemedi ama saçını daha çok çekince ötmeye başladı.
"C-Ceren!"
"Bak Ceren! Seni son uyarışım. Bana bulaşma. Canını yakarım. İsterse beni şirketten kovsunlar umrumda değil. Savaş Bey'de umrumda değil anladın mı? Hani sen beni ondan kıskanmışsın ya. Ondan söyledim. Bana bulaşma bir daha!"
Deyip saçını ve kolunu bıraktım. O da yere oturdu ve ağladı. Arkadaşları da başına toplandı tabi.
Ben de çocukların yanına gittim. Teşekkür etmem lazım.
"Şey... Teşekkürler. Bunu unutmayacağım. "
"Önemli değil. Ama sen neymişsin be!"
Dediklerine gülmeden edemedim. Digerleri de ona benzer şeyler söylüyordu.
"Bu arada ben Alper."
Ah evet bu yanıma gelen çocuktu.
"Elif."
Sırayla arkadaşlarını gösterdi.
"Enes, Giray, Kerem, Emre."
Onlarda bana selam verdiler. Sonra vedalaşıp eve gittim.
Resmen çocuk gibi kavga ettik. Yani benim için sorun yok da yaptığımız saçmalıktı.
Of dudağımın kenarı sızlamaya başladı. Eve girdim. İlk işim aynadan kendime bakmak oldu.
Sol yanağım kızarmış. Ve dudağım patlamış. Fazla birşey yok. Tişörtümü sıyırıp karnıma baktım. Biraz morarmış. Sadece sızı var.
Bu yaptıkları kalleşceydi. Kolumu tutmasalardı iyi olurdu aslında. Şuna bak ya çocuk gibi kavga ediyoruz. En azından Ceren 20 yaşında falan vardır. Ben de 19. Yani küçük değiliz sonuçta. Ama o kaşındı. Benim suçum yok. O değil de Savaş Bey bunu öğrenip yine bana patlarsa kendim istifa edeceğim. Bu kız sürekli üste çıkmaya başladı. Ama indirmesini bilirim.
Vote ve yorum yapın. :)
