Past is the present

Chapter fourteen

Manghang mangha ako ng makapasok ako sa bahay daw namin. The interior was design the way I would like it to be. It was a modern style of the old nipa hut but big. Big doesn't even a word to described it,coz it's a massive house for a family of four.

Iniakyat na ni Leo si Rafie sa kwarto nito na tulog na tulog pa rin. Kawawa naman ang baby ko napagod at na stress ng dahil sa akin. Mabuti nalang at pinakain na ito ng lola Yta niya ng mawalan ako ng malay kanina.

Napadako ang tingin ko sa mga picture frame na nakasabit sa wall. Hindi ko alam kung namamatanda ba ako o ano. Lumapit pa ako ng husto ng masiguro ang nakikita ng mga mata ko.

There was a picture of me on my high school graduation with Leo. Blangko ang mukha nito habang ngiting ngiti naman akong nakayakap dito. It was taken by someone we knew na pinalaki lang. Another one was my college graduation the difference between this one and my high school grad. pic is that we both looking at each other with love between us,nakayakap sa aking bewang si Leo habang ako naman ay nakakapit ang braso sa leeg niya.

Maraming pictures pa ang nakasabit doon,karamihan ay pictures ko. Meron din family pictures kasama ang parents ko at ako,meron din na kasama si Leo or kaming apat with my parents. Pero may isang litrato na talagang kumuha ng atensyon ko. It's a photo of a happy family posing for the camera. It contain of a woman lovingly looking ay her daughters and a man who is looking dignified ang happy. The picture is our family photo,Leo,me,Little Rafie and a baby,must be our younger daughter.

Namalayan ko nalang na nakaupo na ako sa sofa,hawak ang family photo namin kasama ang mga anak namin. Pinahid ko ang naglandas na mga luha sa aking pisngi na hindi maampat sa sunod sunod na pagtulo nito.

I suddenly felt frustrated for not remembering them. Five years! I was away from them,for five long years. All I think is myself while they are here waiting for me to come back. How could I not know them? How did Leo handled all of this? The family business? The kids? Me,away from him,from them? Just how?

"Hush baby! Makakasama na sayo ang sobrang pag iyak,kanina ka pa umiiyak,Sera nasaksaktan akong makita kang ganito baby please!"

Niyakap niya ako at pilit na panapatahan. How could I hurt him like this? Pilit kong pinakalma ang sarili ko at sa awa ng diyos ay nangyari kahit humihikbi pa ako ng bahagya.

Iniangat niya ako sa pagkakaupo ko sa pang isahang sofa,siya ang pumalit sa pagkakaupo ko doon at kinandong niya ako sa kanyang mga hita. Pinahid niyang muli ang mga butil ng luha ko bago hinaplos haplos ang aking buhok na parang bata.

Pagod na pagod ang pakiramdam ko sa nangyari ngayong buong maghapon. Ang gusto ko lang ngayon ay magpahinga pero marami pa akong gustong malaman.

Sa patuloy niyang paghaplos sa aking buhok ay napapapikit ako hanggang sa tuluyan na nga akong kainin ng pagod ko.

"Mommy!"

Nagmulat ako ng mga mata ng parang may narinig akong tumatawag sa akin. Nanibago ako ng bumungad sa akin ang kwartong hindi pamilyar sa akin. Inalala ang nangyari kagabi. I'm laying on a big bed,bigger than mine at my parent's house. Everything around are all shades of white. Nakakamangha! Magaan sa pakiramdam ang buong kwarto.

"Mommy!"

Narinig ko na naman iyon mas malakas na ngayon kumpara kanina. Tuluyan na akong napatayo mula sa kama ng marinig ko pati ang pag iyak nito. Binundol ng kaba ang dibdib ko ng dahil doon ay patakbo akong lumabas ng kwarto.

"Mommy!"

There I saw my daughter on top of the stair sitting while crying. I saw Leo worried face running upstairs,our eyes met while I walk towards them. Sandali pa ay ibinaling na niya atensyon sa anak namin.