Past is the present

Chapter eleven

"He is a good man"

I told Leo,pauwi na kami,ihahatid muna niya ako sa bahay bago siya. We had a good time,although lagi siyang nakadikit sa akin ay nag enjoy pa rin ako. He introduced me to everyone he knew and yes I am his fiance in front of everyone there.

Leo make sure na hindi ako naboboring,he always engage me with every conversation. He let me express myself sa mga taong nakakausap namin,he allowed me to stand on my beliefs in front of those men. As if he is really proud of me,I let myself believe that we really are a couple just for tonight

Hindi ko na naisip na nagpapanggap lang kami dahil na rin sa ipinakikita niyang kilos at galaw. Na para bang natural na dito ang pagiging malapit at maasikaso nito sa akin.

"Sino?" Kunot noong tanong nito.

"Mr.Collum!"

Sumandal ito sa likod ng upuan bago pumukit muli. Gusto kong higitin ang kamay ko na hawak pa rin nito hanggang ngayon. Pero hinayaan ko nalang,ewan ko ba sa sarili ko kung bakit hinahayaan ko lang siya na ganito kalapit sa akin. Hindi na ako masyadong naiilang sa mga hawak niya. Parang pamilyar na sa akin ang mga haplos niya.

"You are right! He is a good man,without his help,we are not on the top now"

I looked at him.

"What do you mean by that?"

"He help us,he introduced our business to those high profiled people in that society,he also help us find a way to the import business,but the shocking new is that he didn't asked anything in return,can't you believe that baby!?"

Masaya nitong kwento,hindi nito alintana ang pagtawag sa kanya ng baby. Kung hindi nito pansin iyon,siya naman ay halos habulin na ang hininga sa bilis ng tibok ng puso niya.

"Yeah,it sounds unbelievable! Natanong nyo na ba siya kung bakit niya iyon ginawa? To think na maliit lang naman ang pinagmulan natin,baka naman isang araw bigla nalang siyang kumatok sa pinto ng opisina at sabihin na pakasalan mo ang anak niya bilang kapalit sa pagtulong niya or maybe he is using us as a front from his illegal activities or maybe he wan..."

"Raphie! You are being paranoid,don't stress yourself again,nakakasama yan sayo" hinaplos nito ang kamay ko na nakakulong sa kamay nito.

"Eh kasi sino bang matinong tao ang tutulong sa isang maliit na negosyante ng walang hinihinging kapalit? Tell me Leo! Ayoko lang mapunta sa wala ang mga pinaghirapang palaguin ni dady,ikaw!"

Naramdaman ko ang pakilos ni Leo,hindi ko siya sinulyapan. Pero hinigit niya ang braso ko para mapatingin sa kanya. Hinaplos niya ang mukha ko ng makaharap na ako sa kanya.

"Hey,don't worry too much about it okay? Hindi ko naman hahayaan na mangyari yon,I will do everything to keep this company,ginagawa ko ito hindi para sa aking benepisyo o para sa iyong kinabukasan,ginagawa ko ang lahat para sa mga taong umaasa sa kompanya baby!"

"Pero sa tingin mo bakit niya iyon ginagawa?"

Rinig ko ang buntong hininga nito.

"Hindi ko rin alam,basta ang alam ko mabuti siyang tao sa katunayan ang dady mo ang nagpakilala sa akin sa kanya and I trust you father's instinct"

"And for your information,he has no daughter but he has an adopted son"

Okay! So I have to settled for now.

Dahan dahan niya akong isinandig sa kanyang dibdib habang hinahaplos ang aking buhok.

Pagod ako,kaya nagpaubaya ako sa kanyang ginagawa. Pero sandali pa ay naalala ko ang sinabi niya kanina tungkol sa mga anak niya. Nakihilig pa rin ako sa kanya ng tawagin ko ang pangalan niya.