HASHTAG // TWENTY: #HisEffect

174K 3.1K 32
                                    

Hashtag // Twenty: #HisEffect

Avery's POV

"Anong enlighten enlighten pinagsasabi mo dyan?! Hindi ko nga sabi kilala eh." I rolled my eyes after saying that.

Who the heck is Archaic Luis? And why did he called me Bams? It's kinda weird. Errr. This is the second time na may gumamit ng tawagan namin ng best friend ko.

"Imposible namang hindi mo kilala, he just said: I miss you, Bams. This just means na nagkasama na kayo noon." He said that, his mouth set on a thin line.

"I don't know him, Raven! God, you are overreacting. Seriously." Inunahan ko siya sa paglakad.

"Okay fine. You like it if I'd just act like I don't care?"

Nilingon ko siya matapos niyang sabihin iyon. Nakakunot ang kanyang noo at nakatingin siya sa malayo. Nakabusangot pa rin ang mukha.

Inintindi ko nalang na nagseselos lang siya. Nilapitan ko siya and I pulled him towards me. And I smiled at him then hugged him tight.

"Kailangan pa ba natin tong pag–awayan, by?" I softly said then nuzzled to his neck.

Naramdaman ko ang paghugot niya nang isang malalim na paghinga.

"Tsk." He pouted. But then afterwards, he just hissed but then he hugged me tightly too :') He also kissed the top of my head. "Asar. Isang yakap mo lang, okay na lang agad. Tss this is so unfair."

Parang batang nagsusumbong ito. Umiling na lang ako. Pero iyong ngiti ko hindi matanggal–tanggal.

"Please trust me when I say I don't know him, 'cause I really don't." I told him while hugging.

Unti-unti siyang tumango sa sinabi ko...

"I trust you, I just don't trust other men.." he said, pouting.

I just laughed. Kasi magkapareha kayo?! Hay nako. Hindi ko nalang sinabi baka kasi sumimangot pa 'to.


***

"Rave, samahan mo ko mag–grocery," I said.

A week had passed matapos ang aming welcoming festival. And I would say it was so good. I am happy for the positive feedback they have given me and my team. It is just so overwhelming.

I looked around the kitchen pero wala naman siya. Asan na naman iyon?

Nakarinig ako ng hiyawan sa may labas ng bahay. Tapat lang kasi nito ang Basketball Court ng subdivision. Lumabas ako sa bahay ng nakashorts at white T-shirt lang. Hindi naman gaano kaiksi ang shorts ko kaya ayos lang. Hindi naman siguro ako lalabas kung yung short ko nagmukha ng panty.

Pagkalabas ko ng gate, nakita ko agad si Raven na naglalaro kasama ang ibang mga lalaking teenagers dito sa Sub.

Kahit dito sa aming Subdivision, walang nakakaalam na mag–asawa kami. Ang paniwala kasi nila, mag–bestfriends lang kami na nakatira sa iisang bahay.

Like, for sure walang naniniwala roon but I'd just leave it that way.

Yeah, I guess that's better. Pero kahit ganoon, di pa rin talaga maiiwasan na may isiping iba iyong mga tao.

Some of them already had a hint about our relationship as husband and wife but hanggang chismis lang sila. Kaya hindi rin naman namin pwedeng sabihin na mag–asawa na kami. It's so complicated pa. Maybe at the right time.

Napatingin uli ako sa court and clearly saw him. Topless. Yes, topless si Raven ngayon.

God. Biglang uminit ang pisngi ko. Gustuhin ko mang tumingin sa ibang direksyon pero mukhang tinatawag talaga ang aking mga mata ng six-pack abs niya. Kailan pa ako namanyak nang ganito?

Nasira ang imahinasyon ko ng naka–three points si Raven at may nagtiliang mga babae. I instantly frowned. Kaya siguro nagpapaimpress 'tong mokong kasi may mga chix dito? Hmp.

I decided to walk in the court. I saw the players looked my way, but I didn't care. All I care about was Raven. He also looked at me when he heard someone whistling. Nagtama ang aming mga mata and I saw how his eyebrows furrowed.

Natigil din siya sa paglalaro niya at tila naestatwa sa kinatatayuan. Sinuyod niya ng tingin ang aking katawan. And instantly, bigla siyang nairita.

"Lim, dude ipasa mo na!" Sigaw ng isang player natigil kasi si Raven sa paglalaro nang makita ako.

He just passed the ball boredly at agad lumabas sa court at tinungo ang T-shirt niya malapit sa mga babae.

"Where are you going, Lim?" Tanong ni Zeus, isang player na kilala ko.

"I think I'm done for today. Bukas ulit." Sabi niya, iritado pa rin. Hindi man lang ngumingiti ngiti kahit konti.

"May chic lang na dumating, quit ka naman agad?" Tudyo nila na nakangisi lang.

"Tsk." Iyon na naman ang sagot niya.

May nag–hi sa akin na mga players and I also smiled at them. They are all friendly. Hindi yung friendly na may kasamang flirt but they are really friendly.

"Uuwi ka na ba, Rave?" Pabebeng tanong nung isang babae. Nagpacute pa? Pabebe. -_-

"It's obvious." He just said in pure irritation and after wearing his shirt, he immediately walked towards me, still in a very sour mood. "Let's go."

T'was he only said and held me in my wrist.

***

"Tuwang–tuwa ka naman kanina?"

I looked at him after he said that. Kakapasok lang namin sa bahay mula sa court. Kumunot ang noo ko sa ibig niyang sabihin.

"What the heck do you mean?" I asked, confused. Bakit naman ako matutuwa? Eh siya nga itong naglalaro para siguro magpaimpress sa mga babae doon.

"Of course you knew what I meant, Av." He sarcastically replied and drank water straight from the bottle. Tumutulo pa ang pawis niya sa buhok at maging sa buong katawan niya. And seriously, I find him... hot.

My goodness stop it, Avery! I mentally berated myself. Malala na ako. Tss.

"What, ako na naman? Bakit, sino ba ang naglalaro doon at enjoy na enjoy sa tilian ng mga babae? Ha?!"

He touched his forehead na para bang naiirita pa rin. He glared at me. "Pwede ba, hindi naman kasi iyon ang pinag–uusapan eh. Why did you go out of the house only wearing very short shorts? Alam mo naman sigurong may mga lalaki doon diba?! They're looking at you like they're stripping that cloth you are wearing!"

"Of course not. They did not do anything, Raven." I said, medyo nauubos na rin ang aking pasensya.

"Bakit, lalaki ka?! At alam mo na agad ang pinag–iisip nila—" He asked at bigla akong natawa sa seryoso niyang mukha. "Why the hell are you laughing?" Seryoso pa ring tanong niya.

I can't help it. He is so cute. Haha. May pagka–isip bata rin talaga 'tong lalaking 'to.

I rolled my eyes. "Nah." Pero tumatawa pa rin ako nang mahina.

"Don't turn your back on me, Avery hindi pa tayo—"

"Are you being possessive on me now, Raven?"Nakangising tanong ko ng harapin ko siya.

"I— uh what? Of course not." He kept his voice stern. Kahit kailan hindi pa siya umaamin na gustong-gusto nya na 'ko bakuran. Kahit minsan. Hindi pa talaga.

Ngayon lang... I laughed, clearly seeing his discomfort.

Action speaks louder than words, anyway. *wink*

×× ×× ×× ×× ×× ×× ×× ×× ×× ×× ×× ××

#314 in Teen Fiction last night. Oh?
Happy na ako dun <3 hehehe
Kahit busy naisingit ko pa talaga ang magsulat. Orayyyt (≧∇≦)/
Love ko kayo eh. Hahaha :*

Dedicated to my favorite author: @jonaxx :))

Please follow my Dreame account for more story updates! @KeyydotWrites ♥️

Thank you!

My Possessive Hunk Husband (Possessive Series #1) #Wattys2016WinnerWhere stories live. Discover now