L.S.D. ( love saves damage)

Deal$

-Αννα Ρός-

Οκτώ μηνών. Δεν μπορω να το πιστέψω. Ειμαι οκτώ μηνών. Σε τέσσερις περίπου εύδομαδες σύμφωνα με τον γιατρο θα βγει αυτο το θηρίο απο μεσα μου. Ηταν Βαρδυ καθομουν μπορστα απο την τηλεόραση και διπλα μου καθόταν η Σκαρλετ. Η Λίλη δεν μπορούσε να ερθει ειχε κατι δουλειές.... Όπως ειπε και εκείνη. Καλα γκόμενο ειχε αλλα τέλος παντων. Βλέπαμε μια ταινία ούτε που θυμαμαι ποια. Δεν έδωσα προσωχη ο μικρός μεσα μου είχε υπερένταση και αυτο μου προκαλούσε μικρα πονάκια. Πραγματικά μεσα στο μυαλό μου τον ειχα καταβρησει.
Ο Λουκ έλειπε. Βασικά τωρα τελευταία δεν το έβλεπα και πολυ συχνα. Οχι γιατι έβγαινε με τα παιδια. Αλλα γιατι ειχε βρει δουλεια. Ναι ο Λουκ ειχε βρει δουλεια. Και τη δουλεια! Μάγειρας σε μεγάλα ξενοδοχεία. Χωρις πτυχίο και για αυτο αναγκάστηκε να βάλει το χεράκι του ο Νίκος με τις διασυνδέσεις του. Τωρα ηταν έξω με τον Όλιβερ και τον Τομας.Ενταξει ... Ο Λουκ και ο Τομας να πω οκ ταιριάζουν σαν χαρακτηρες. Ο Όλιβερ πάλι ;;; Που κολλάει;; Ποτε δεν κατάλαβα.
"Πως εισαι;" Με ρωτησε η Σκαρλετ.
"Καλα μωρε .. Εδω ο Ταρζάν κρεμιέται περα δοθε και μου σπάει τα νεύρα." Της ειπα και εκείνη γέλασε.
"Έχετε σκεφτεί πως θα τον βγάλετε;" Με ρωτησε.
"Ναι ... Μετα απο άπειρες κρεβατομουρμούρες αποφασίσαμε να τον πουμε Μέισον."
"Αχ τι ωραίο ονομα. Και σεξυ... Κρίμα που ειμαι 23 χρόνια μεγαλύτερη σου μικρέ. Αλλα μπορω να σε περιμένω." Ειπε η Σκαρλετ και τοτε ένιωσα εναν τεράστιο πονο. Η Σκαρλετ με είδε και τρόμαξε.
"Άννα !!!! Μήπως ερχεται;!" Φωναξε τρομαγμένη.
"Οχι οχι ηρεμησε απλα ανταποκρίθηκε στη πρόταση σου. " της ειπα για να την ηρεμήσω. Με έπιαναν κατι τέτοια συχνά ομως ηταν δύσκολο να τα συνηθίσω καθως ο πόνος ολο και γινόταν μεγαλύτερος καθε φορα. Υπομονή. Κατι εύδομαδες έμειναν. "Μήπως να ξαπλωσεις;" Μου ειπε η Σκαρλετ. "Ναι .. Μάλλον αυτο θα κάνω." Ειπα και πηγα να σηκωθώ. Τοτε ειδα τη Σκαρλετ να πετάγεται και υστέρα να με βοηθάει να σηκωθώ. Πήγανε επανω και εγω ξάπλωσα. "Λοιπον εχω διαταγές απο τα παιδια να μην σε αφήσω μόνη σου μεχρι να γυρίσει ο λουκ. Οποτε εγω θα ειναι διπλα στο σαλονάκι το μικρό σε αυτόν τον όροφο ετσι οταν χρειαστείς κατι να με φωνάξεις." Ειπε.
"Σκάρλτ αληθεια σε ευχαριστώ παρα πολυ." Της ειπα. Εκείνη χαμογέλασε και έκλεισε τη πορτα. Μετα απο δυο λεπτα με πήρε η ύπνος. Ηταν οτι καλύτερο για να ηρεμήσω.

-Λουκ Μπλάκγουντ-

Τα παιδια με είχαν βγάλει για μια μπυρα. Δεν ξερω γιατί. Είπαν οτι ήθελαν να μου κανουν κάποιες ερωτήσεις. Καθήσαμε σε μια μπυραρία και υστερα απο δέκα λεπτα με ρώτησαν. "Λοιπόν Λουκ; Πως ειναι;" Με ρωτησε ο Τομας. "Πως ειναι τι ;" Ρώτησα και εγω. "Πως ειναι να περιμένεις παιδι; Να εχεις δικο σου σπίτι...γενικότερα πως ειναι;" Ξαναρώτησε ο Τομας. "Κοιτά στην αρχη ηταν τρομακτικό... Δεν μπορούσα να αποδεχτώ τον τίτλο του οικογενειάρχη. Αλλα μετα το φιλοσόφησα. Δεν χρειάζεται να περνώ μονο εγω αποφάσεις και να τα κανω ολα εγω. Βασικά ποτε δεν τα εκανα ολα εγω. Παντα η Άννα με βοηθούσε ,οποτε τον ρόλο του οικογενειάρχη τον εχουμε μαζι" τους απάντησα. "Και πως νιώθεις για το παιδι ;" Ηλίθιες ερωτήσεις. Σκέφτηκα. "Υπέροχα. Βασικά στην αρχή νόμιζα οτι τα έχανα... Γιατι με ρωτάτε τέτοιες μαλακειες;" Τους ειπα "Λουκ. Τωρα με το παιδι δεν θα μπορείς να βγαίνεις και πολυ. Θα χάνεις τον υπνο σου για να το ταΐσεις και γενικά θα αλλαξει τελείως η ζωή σου και δεν θα έλεγα ως προς το καλύτερο. Γι'αυτο σε βγάλαμε σήμερα." Ειπε ο Όλιβερ. "Κοιτάξτε παιδια. Ισως να μη ξαναβγώ. Ισως να χάσω τον υπνο μου , να κοιμάμαι όρθιος , να τσακονωνομαι συνεχώς με την Άννα. Γιατι ηθελα και τα έπαθα. Αλλα να σας πω κατι ;" Τους ειπα και εκείνοι με κοίταξαν εντυπωσιασμένοι. "Δεν θα άλλαζα ούτε ενα δευτερόλεπτο απο τις μέρες που πέρασα ή θα περάσω." Ειπα και σηκώθηκα να φύγω. "Λουκ περίμενε!" Ειπε ο Τομας. "Κάτσε. Και εμείς δεν ξέρουμε πως ειναι. Σου είπαμε αυτα που ακουςαμε αλλα Θέλαμε μονο αν σε βοηθήσουμε. Απλα κάθησε." Ειπε ο Τομας και εγω εκατσα. "Λουκ σημερα η Άννα μας ειπε να σε περιποιηθούμε κατάλληλα. Αλλα οχι γκόμενες και μαλακειες. Είπαμε ! Περιμένετε παιδι. Για αυτο λοιπον θα παμε να τα πιούμε στο καζίνο.!!!" Τι μαλακειες ξεστομιζαν;; η μια μετα την άλλη. "Πατε καλα;" Τους ειπα. "Μια χαρά κοιτά θα παμε θα ειναι σαν μπαρτσελον αλλα δεν παντρεύεσαι. Περιμένεις παιδι. Οποτε εμείς θα αξιοποιήσουμε τις τελευταίες μέρες ελευθερίας σου." Ειπε ο Όλιβερ. Με τα πολλα-πολλα με πήγανε σηκωτό. "ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ Η ΑΝΝΑ ΣΥΜΦΩΝΕΙ!" Τους φώναζα στη διαδρομή. "Της Αννας ιδεα ήταν. Έλεγε οτι ησουν υπερπροστατευτικός." Ειπε ο Τομας καθως οδηγούσε προς το καζίνο. Οταν φτάσαμε πήραμε μπόλικες μάρκες και αρχίσαμε να σκορπίζομαστε περα δοθε. Εγω εκατσα σε μια γωνία και απλα κοίταζα. Ώσπου ηρθε ο Τομας με δυο ποτήρια που περιείχαν κατι μπλε μεσα. "Που ειναι ο Όλιβερ;" Με ρωτησε. "Δεν ξερω." Απάντησα. "Καλύτερα! Θα το πιεις εσυ! Δεν εχεις πιει τιποτα σημερα." Ειπε και έφερε το ποτήρι μπροστα μου. "Δεν θέλω. Ανησυχώ! Η Άννα δεν απαντάει!" Του ειπα και όντως η Άννα δεν απαντούσε στο κινητο της. "Η Άννα δεν απαντάει επίτηδες. Πηρα την Σκαρλετ πριν δυο λεπτα ειναι ολα μια χαρα απλα θελει να περάσεις καλα ηρέμησε." Ειπε. "ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!" Του φώναξα. "Λοιπον ακου να δεις τι θα κάνουμε. Αν κλείσεις το κινητο σου και πιεις μεχρι να νομίζεις οτι εισαι ο διευθυντής της NASA , εγω για όλη τη διάρκεια θα κανω τον γκει και θα την πέφτω στους διπλανούς σου." Ειπε. "Καθολου δελεαστικό" απάντησα. "Θα κατεβάσω το παντελόνι μου σε εκείνους τους καλοντυμένους" πρόσθεσε. "Ακομη η απάντηση ειναι οχι" ειπα. "Α το τραβάς. Ωραια. Οταν γεννηθεί ο μικρός θα τον κρατάω για να βγαίνεις με την Άννα." Ειπε και τοτε συμφώνησα. "Ενταξει" ειπα. "Τελεια! Άσπρο πατώ μεγάλε!" Ηταν το τελευταίο πραγμα που μπορω αν θυμηθώ ξεκάθαρα. Πως! Υπήρχαν και αλλα πράγματα που ακουσα αλλα τα περισσότερα τα αγνόησα λογο της τρομερής μου ζαλάδας. Πρπει να λιποθύμησα και κανά δυο φορές. Κάποια στιγμή ειχα χάσει τελείως τον ελενχο μεχρι που ενας δυνατό χαστούκι με εκανε λιγο να ξυπνησω. Έτριψα τα ματια μου και ειδα τον Όλιβερ. Φαινόταν πολυ νευριασμένος. Ενα δεύτερο χαστούκι ξεκαθάρισε την εικονα και επανέφερε τον ήχο στα αυτιά που τόση ωρα ειχα ξεχάσει οτι εχω. "Λουκ ΣΥΝΕΛΘΕ! Έσπασαν τα νερά της Αννας!"