L.S.D. ( love saves damage)

Ρός

-Άννα Ρός-

Το τηλέφωνο χτύπησε. οταν ρώτησα τον Λουκ ποιος ειναι, εκεινος μου απαντησε περίεργος." Λυδία γράφει." Και τοτε ένιωσα το αιμα μου να παγώνει και ενα ψύχος να με διαπερνάει. Νόμιζα πως είχαμε πει πως δεν θα ξανα μιλούσαμε ποτε!! Γιατι ;! Γιατι μου το κανει αυτο τωρα; Το τηλέφωνο ξαναχτύπησε και ο Λουκ απαίτησε να μάθει ποια ειναι η Λυδία. Τοτε εγω του το είπα "Ειναι η αδερφή μου!!" Και άρχισα να ανχονομαι. Δεν ηθελα ούτε ο Νίκ και ειδικά ο Λουκ, να γνωρίσουν την Λυδία. Ποτε κανείς τους. Την ειχα ξεχάσει τελείως. Ειχαμε να μιλήσουμε απο τοτε που πέρασα ψυχολογία.
Το τηλέφωνο χτύπησε για Τρίτη φορα.
"Άννα!! Σήκωσε το ειναι η αδερφή σου! Δεν μπορείς να μην το σηκώσεις." Μου ειπε. Για να με περνει κατι σοβαρό θα έγινε. Τοτε μου πέρασε απο το μυαλό η μαμά!!! Οχ Θεέ μου αν εχει πάθει κατι η μητέρα μου θα πεθάνω. Σκέφτηκα και αυτός ηταν ο μονος λόγος που ηθελα να το σηκώσω. Αλλα απο την άλλη δεβ ηθελα να της μιλήσω. Ο Λουκ!! Σκέφτηκα. Αλλα και πάλι δεν ηθελα ο Λουκ να της μιλήσει καθόλου ούτε καν ηθελα να ξερει οτι υπάρχει. "Δωσ' το μου" ειπα και άπλωσα διστακτικά το χέρι μου. Έπιασα το κινητο στα χέρια μου και με αργές κινήσεις το σήκωσα.
"Ναι;" Ρώτησα.
"Άννα; " Ακουσα τη φωνή της
"Έλα Λυδία.." Της ειπα προσπαθοντας να διατηρήσω τη ψυχραιμία μου.
"Ε... Θελω να μιλήσουμε." Μου είπε.
"Για πιο λογο..έγινε κατι;" ρώτησα
"Ε.. απλά θελω να σε δω. Μου έλειψες βασικά , ειναι η αληθεια και θελω να βρεθούμε." Μου ειπε. Περίεργο πολυ περίεργο. Δεν την πολυ εμπιστεύομαι.
"Δεν γίνεται.!" Της ειπα.
"Ο έλα τωρα Άννα!!! Για την αδερφή σου;" Μου ειπε.
"Αρχικά δεν μπορω να παω πουθενά!" Της ειπα δειλά.
"Και γιατι ετσι; " Με ρωτησε
"Γιατι ... γιατι ειμαι στο νοσοκομείο. Ειχα ενα ατύχημα. Μην στα πολυλογώ. Απλά δεν μπορω να σε δω.!" Της ειπα βιάστηκα.
"Αληθεια;!!! Είσαι καλα;" Ειπε με ενα ψεύτικο ύφος.
"Ναι καλα ειμαι" και κοίταξα τον Λουκ να μου ανασηκώνει το ενα φρύδι καθως παρακολουθούσε οτι έλεγα.
"Ωραια. Σε ποιο νοσοκομείο είσαι να ερθω εγω να σε βρω αυριο!!" Ειπε. Δεν θα το άντεχα αυτο. Οχ Θεέ μου!! Αλλα δεν μπορούσα να της αρνηθώ. Για αν θελει να μου μιλήσει σημενει κατι δεν παει καλά.
"Είσαι Λονδίνο;" Τη ρώτησα μολις συνειδητοποίησα τι λέγαμε τόση ωρα.
"Φτανω αυριο!" Μου ειπε! "Οποτε θα σε δω;" Με ρωτησε
"Ε...ναι. Θα σου στείλω με μήνυμα την διεύθυνση και τον αριθμό δωματίου αν ειναι τοσο συμαντικο που να πρεπει να μου μιλήσεις" της ειπα και μου το έκλεισε με ενα "Οκ τα λεμε αυριο.."
Έκλεισα το τηλέφωνο και το έδωσα στον Λουκ.
"Γιατι δεν μου ειχες πει οτι εχεις αδερφή." Με ρωτησε
"Γιατι εύχομαι να μην υπήρχε." Του ειπα
"Άννα.. Τι στο καλο; βασικά εχεις πει σε κανέναν απο την οικογένεια σου για το ατύχημα;" Ειπε και έδειξε διακριτικά με τα ματια του τα πόδια μου.
"Οχι δεν θελω να ανησυχήσω τη μαμα μου και με την αδερφή μου εχω αν μιλήσω χρόνια." Του ειπα.
"Δηλαδή ." Μου ειπε.
"Δεν ειναι της ώρας Λουκ..της ώρας ειναι να μιλήσουμε για εμάς." Ειπα και τον ειδα να κανει μια κίνηση πίσω και να ακουμπάει τη πλάτη του στην καρέκλα.
"Κοιτά Άννα.. Σε αγαπάω πραγματικά πολυ. Αλλα δεν εχεις κανει τιποτα εσυ για να μου αποδείξεις οτι με αγαπάς παραπάνω απο τον Νίκ! Σκεφτομαι οτι καθε στιγμή που είσαι μόνη σου μπορει να σε κλέψει μακρια μου. Δεν ξερω αν μπορω μα σε εμπιστευτώ."μου ειπε. "Λουκ.. Τι θες να κάνω για να στο αποδείξω." Του ειπα. "Δεν ξερω Άννα αληθεια εχω απογοητευτεί παρα πολυ" μου ειπε και εγω έσκυψα το κεφάλι μου. "Συγνώμη..." του ειπε και τοτε εκεινος σηκώθηκε. "Ασε τα τωρα αυτά. Κοιτά την ωρα πρεπει να κοιμηθείς για να πάρεις δυνάμεις για αυριο. Αλλα εφόσον δεν τρως καθόλου δεν θα καταφέρεις τιποτα!!" Μου ειπε, μου έφτιαξε το μαξιλάρι και υστερα με σκέπασε. "Δεν το κάνω επίτηδες Λουκ. Πηγα να φάω αλλα μου ηρθε εμετός και δεν εχω καθόλου όρεξη." Ειπα. "Καλα θα δούμε τι θα κανουμε με αυτο. Κόιμησου τωρα." Ειπε με αγκάλιασε και με φίλησε στο κούτελο.
"Πηγενε να κοιμηθείς Λουκ..." του ειπα. "Αυτο παω να κάνω" ειπε και εκατσα στη πολυθρόνα. "Σπίτι σου εννοώ!" Του ειπε γελοντας. "Είσαι καλα και να σε αφήσω μόνη σου τη νύχτα; Ασε που δεν παω σπίτι τωρα γιατι δεν μου επιτρέπει ο Νίκ μετα απο αυτα που έγιναν" ειπε.
"Ενταξει καληνυχτα Λουκ"
"Καληνυχτα.." ειπε και έσβησε το φως.