L.S.D. ( love saves damage)

Η καλύτερη μερα

-Λούκ Μπλάκγουντ-

"Δεν θελω να ζήσω άλλη μια εγκατάλειψη. Μην με αφήσεις...." Της ειπα και εκείνη φίλησε το κούτελο μου. Ύστερα απομακρύνθηκα αργά και κατευθύνθηκα προς το έπιπλο της πόρτας. Άνοιξα το συρτάρι και έβγαλα εναν φάκελο. Την πλησίασα και της τον έδωσα. "Τι ειναι αυτο ;" με ρωτησε. "Το έφερε ο Νίκος και ειπε οτι ειναι για εσενα. " Της απάντησα τυπικά. Εκεινη το πήρε απο τα χέρια μου και το άνοιξε με μια έκφραση περιέργειας στο πρόσωπο της. "Πρόσκληση ειναι για τον γάμο της αδερφής του. " Ειπε και το έβαλε στη τσάντα της. "Θα πας;" Την ρώτησα. Εκείνη με κοίταξε και μου χαμογέλασε απο αμηχανία. "Μην πας.." ειπα πριν την αφήσω να απαντήσει. "Λουκ... ειναι κοινωνική υποχρέωση. Επιπλέον θελω να μιλήσω στον Νίκ." ειπε και έκατσε στον καναπε. Πηγα στο παράθυρο και κοίταξα απ'εξω. "Ποτε ειναι ο γάμος. "Την ρώτησα. "Γίνεται στην Ελλάδα και το εισιτήριο της πτήσης ειναι για αυριο το βράδυ... μεθαύριο γίνεται ο γάμος. "Μου ειπε. Τοτε εγω γύρησα την πλησίασα και την κοίταξα στα ματια. "Μην πας.." της ξαναείπα. "Λουκ ..μα ...δεν μπορω να μη παω. "Ειπε και έστρεψε το κεφάλι της άλλου. "Θα γύρησω!" Συμπλήρωσε. "Δεν ξερω Άννα φοβάμαι να μπεις σε αεροπλάνο." της ειπα. "Έλα τωρα εχω ταξιδέψει πολλές φορές. Ηρέμησε" μου απαντησε και άρχησε να μαζεύει την τσάντα της. "Θα φύγεις απο τωρα ;;" Ειπα και της έπιασα το χέρι. "Ναι ... ποτε να κανονίσω να δεις τον ....." Ειπε και προτού ολοκληρώσει την διέκοψα. "Τι ;;;;; Μετα απο όλα όσα σου ειπα θελεις να τον δω ;!!!!!;;;!!!!" Της φώναξα. "Μπορει να έκανε οτι έκανε πριν, αλλα τωρα ειναι ενας πολυ καλός άνθρωπο και όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία. " απαντησε ήρεμη. "Αποκλείεται..." Της ειπα απόλυτος. "Καλα οταν γύρησω θα κανονησουμε." Ειπε , πήρε την τσάντα της και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. "Άννα !!!" Της φώναξα για να τη σταματήσω πριν βγει. Εκείνη γύρησε και με κοιταξε. "Να σε παω εγω αυριο στο αεροδρόμιο;" Τη ρώτησα και εκείνη γέλασε "αφού δεν εχεις αμάξι . " Μου ειπε. Θα της απανταγα οτι ξερω ομως να κλέβω ενα, αλλα το κατάπια. "Με την συγκοινωνία....;" Της απάντησα και ξανα γέλασε. "Εντάξει λοιπον."Μου ειπε και έφυγε λέγοντας μου. "Θα τα πουμε αυριο."

-Αννα Ρός-

Ειχα φύγει απο τον λουκ και βρισκόμουν στο ταξί. Όλη την ωρα σκεφτόμουν το ταξίδι. Ηθελα λιγο και να ξεφύγω απο το Λονδίνο και αυτός ο γάμος μου έκατσε κουτί. Το μονο μου πρόβλημα ηταν ο Νίκος. Θα τον ξανα έβλεπα. Ειχαμε τσακωθεί άσχημα την τελευταία φορα γιατι ειχε χτυπήσει τον Λούκ. Ύστερα ομως με πήρε τηλέφωνο και πολυ τυπικά μου ειπε να χωρίζουμε. Χρειαζόταν να μου δώσει κατι εξηγήσεις... ειχα ανάγκη αυτές τις εξηγήσεις. Έφτασα στη σχολή και άρχισα να ετοιμάζω ενα μικρό σακβουαγιαζ. Σιγά μην έπερνα βαλίτσα για δυόμιση μέρες. Επέλεξα τα ρούχα που θα φορούσα στον γάμο και ύστερα πρόσθεσα τι μαγιό μου δυο μικρές αλλαξιές και τα ανάγκεα αξεσουάρ όπως χτένες κτλ. Ξαφνικά μπήκε μεσα η Λίλη, είδε τη βαλίτσα και όρμηξε πανω μου. "Άννα ξανασκέψου τι πας να κανεις.Μην με αφήσεις... μην με εγκαταλείψεις Άννα!!!. Έλα τωρα. Θα γινω η καλύτερη συγκάτοικος. Θα μαζευτω τα ρούχα μου και θα βάζω εγω η ίδια πλυντήριο. Μπορω αν θελεις να σου μαγειρεύω. Μην φύγεις για μια οδοντοβουρτσααααα." Ειπε ενω απο την δύναμη της αγκαλιάς της δεν μπορούσα να αναπνεύσω. "Κατσε ρε Λιλι δεν μπορω να αναπνεύσω... πια οδοντόβουρτσα τι λες ;;" Τη ρώτησα. "Χρησιμοποίησα καταλαθος την οδοντόβουρτσα σου μια ..δυο φορές... Περίμενε ... Δεν το ήξερες ;;;δηλαδή δεν αλλαζεις δωματιο ;" Με ρωτησε. "Οχι σε εναν γάμο παω στην Ελλάδα θα γύρησω σε δυο μέρες." Της ειπα "Α οκ τοτε.." ειπε και ξάπλωσε στο κρεβάτι της. "Μισοοοοο μισο μισο μισο ...τι έκανες λεει στην οδοντόβουρτσα μου ;" Της ειπα και εκείνη έκανε σαν να μην με άκουγε. "Τέλος πάντων θα το προσπεράσω γιατι τωρα ετοιμάζομαι για αυριο που πετάω. Θες να με βοηθήσεις;;" Τη ρώτησα. "Ναι φυσικά. Τι θες να κάνω;" Απαντησε και σηκώθηκε απο το κρεβάτι. "ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙΣ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΟΔΟΝΤΟΒΟΥΡΤΣΑ." Της φώναξα και εκείνη έβαλε το χέρι της στο κεφάλι της όπως παρουσιάζονται οι φαντάροι φωναξε ενα μάλιστα κύριε και εφηγε.
Το επόμενο πρωί άργησα να ξυπνησω. Η Λίλη έλειπε γιατι ειχε παει στη σχολή. Σηκώθηκα ετοιμάστηκα έκλεισα την βαλίτσα , την άφησα πανω στο κρεβάτι και πηγα να παρω καφέ και πρωινό απο κανέναν φούρνο. Οταν κατέβηκα στη ρεσεψιόν ειδα τον Λούκ να περιμένει απ' έξω. Στο ενα χέρι κρατούσε μια σακούλα με κρουασάν σοκολάτας και στο αλλο δυο καφέδες. Βγήκα έξω αγουροξυπνημένη και τον ρώτησα τι έκανε εδω και μάλιστα γιατι ηταν ξύπνιος τέτοια ωρα. Συνήθως ξύπναγε μετα τις 5 το απόγευμα. "Τι ωρα ειναι η πτήση "με ρωτησε;" Εφτά.." του μουρμούρισα τρίβοντας τα ματια μου απο τον υπνο. "Έλα πάρε.." ειπε και μου έδωσε τον εναν καφε. "Ευχαριστώ δεν ηταν ανάγκη. "Του ειπα ακι εκείνος κατευθίαν απαντησε. "Κοιμάσαι όρθια στις 1 το μεσιμερι. Νομίζω ηταν ανάγκη. "Μου ειπε στεγνά "Χμ μιλάει και ο κύριος που ξυπνάει απόγευμα" του ειπα και χαμογελασα . "Παμε ;" Με ρωτησε. "Που;" του ειπα "Ελεγα Αν δεν εχεις κανονίσει κατι αλλο για σήμερα.. Να περπατούσαμε στο Central Park και ύστερα να τρώγαμε κατι." Ηταν μια αρκετά δελεαστική πρόταση και δεν μπορούσα να πω οχι. "Ωραίο ακούγεται..." Του ειπα χαμογελώντας.
Πήγαμε ,πατήσαμε, τρέξαμε και μετα απο λίγη ωρα μου ειπε να παμε να φάμε σε ενα εστιατόριο που εχει κλείσει. Το πήραμε ποδαράτο και οταν φτάσαμε ειχα μείνει με ανοιχτό το στωμα. Το μαγαζί ηταν ονειρικό. Όλα τα τραπέζια ηταν σε μαι αυλή η οποια περιτριγυρίζοταν απο ωραια άνθη. Μπήκαμε και εκείνος ειπε το ονομα του. "Λουκ Μπλάκγουντ." Ο σερβιτόρος του έγνεψε και στη συνέχεια του ειπε ανέκφραστος "Απο εδω παρακαλώ." Και εμείς τον ακολουθήσαμε. Καθήσαμε σε ενα τραπέζι απομακρυσμένο απο τα αλλα. με κοιταξε και με ρωτησε. "Σου αρέσει...;" Εγω του χαμογελασα "πολυ" του απάντησα. Υστερα τον κοίταξα με ενα βλέμμα περιέργειας και τον ρώτησα "Γιατι τα κανεις ολα αυτά;" Εκείνος σταύρωσε τα χέρια του και έσκυψε μπροστά. "Πρώτον:δεν θελω να φύγεις γιατι θα μου λείψεις και δεύτερον: γαιτι θελω να σου δώσω εναν λόγο να γυρίσεις." Ειπε ανεκφραςπς και έπειτα άνοιξε και κοιταξε τον κατάλογο.
Η ωρα ηταν 4:45 και είχανε τελείωσε. Ο Λούκ δεν με άφησε να πληρώσω τα δικα μου, πλήρωσε σηκώθηκα με και φύγαμε Αρων Αρων για πάρουμε το σακβουαγιαζ απο το δωματιο και να προλάβουμε το επόμενο μέτρο. Με τα πολλά πολλά προλάβαμε το μέτρο. Καθήσαμε και δεν ανταλλάξαμε κουβέντα μέχρι να φτάσουμε στο αεροδρόμιο. Εκανα τσέκ ιν και οταν ήμουν έτοιμη να φύγω τον αγκάλιασα και τον χαιρέτησα. Πήγα να μπω στον έλεγχο,μέχρι που γύρησα και έτρεξα πίσω τον ειδα απο μακρυά έτρεξα κοντά του του ειπα "Λούκ" για να γυριησει και οταν το έκανε ,έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο του και τον φίλησα. Μετα απο λίγα λεπτα έκοψε το φιλί μας και μου ειπε. "θα χάσεις την πτήση." και ύστερα με ξανα συνόδεψε μέχρι τον έλεγχο αλλα αυτη τη φορα ειχε γινε κόκκινος και χαμογελούσε.