The Meaning of Wife (KimXi Fan Fiction)

Chapter XXXI - Picture Perfect

Sorry kung matagal. Wala kasi akong maisip the past few days. Maikli lang ‘tong UD ko. Pagtiyagaan niyo na lang. Salamat.

Belated happy birthday Ate Mica Cruz. Advance happy birthday Danica Gementiza (29). Happy birthday  Suzaenne Faldas and my to my former crush, Chad Morales. Acheche.

This chapter is dedicated to: EzraDumaliangFlorent. Request granted. Salamat sa pag-aantay. J

-Mia

KIM’S POV

Napangiti ako sa sinabi niya. Kakaiba ang kabog ng puso ko nang marinig ko ang sinabi niya. Masasabi niyo bang tanga ako kung ang kaligayahan ko lang naman eh ang mahalin niya ako? The fact that he wants me to stay in his life means a lot to me. The point that he’s sorry for everything that he has done in the past makes me feel so secure. Gaya nga ng sinabi niya, marami pa kaming pagdadaanan. Hindi magiging madali ang lahat. It would take a lot of courage to face all the problems. But as long as I have him, I would keep on holding on.

Matapos ang dramahan namin, bumalik agad kami sa hotel para makapag-ayos at makapag-agahan. Then umalis agad kami. We went out for a walk. Gaya ng nakasanayan, panay ang kuha niya ng litrato sa akin. Kasi nga, gaya ng madalas kong sabihin, siya raw ang photographer ko at ako naman ang model niya.

“Stay still. Tumingin ka sa akin. Kukunan kita.” Utos niya sa akin. Saka niya inilabas ang Polaroid niya.

“Oh, bakit ‘yan? Bakit hindi ‘yang isa?” I was referring to his SLR camera.

“Basta. Now, 1…2…3… Smile!” Ngumiti ako. Instantly, lumabas ang hard copy ng litratong kinuha niya. He shook his hand habang hawak-hawak ang instant film. Then my face appeared. Ipinakita niya ito sa akin. “Take a look, wifey.”

Kinuha ko ito at tinignang mabuti. It looks like just an ordinary picture. Kinuha niya ito pabalik sa kanya. Kumuha rin siya ng ballpen sa bag niya. May kung anong sinulat siya. Ayaw naman kasing ipakita sa akin. Nang matapos siyang magsulat, tinitigan niya ang picture ko sabay hablot sa kanyang pitaka. “Here. I’m going to put it here.”

Napataas ang kilay ko. Ano bang meron sa picture na ‘yun at talagang kailangang ilagay niya sa wallet niya? “Bakit ‘yan? Ang dami ko namang magagandang pictures. Gusto mo bigyan kita?”

“Ayaw!”

“Ha? Bakit? Patingin nga!” Sinubukan kong abutin sa kanya. Pero masyado siyang matangkad. Ayaw ko namang tumalon dahil baka matisod ako. “Akin na kasi!” Pero nag-tip toe pa siya para mas lalong hindi ko maabot.

“Tsk! Kim naman eh. ‘Wag kang makulit.” Nagmamaktol na sabi niya.

“Patingin lang naman eh!” I started pouting. “Kung ayaw mo, eh ‘di ‘wag! Diyan ka na nga!” I started walking away from him nang bigla niya akong hinila pabalik at hinalikan sa labi. Nanlaki ang mata ko out of shock. “XIAN!” Sigaw ko, saka ko siya pinaghahampas sa braso.

“Hindi ba’t binalaan na kita dati na pagmapa-pout kang ganyan, hahalikan kita? Now, why are you walking away from me?” Seryoso niyang sabi.

“Eh kasi ikaw. Ayaw mong ipakita sa akin kung ano ang isinulat mo. Nakakainis ka!”

“Sige, ipapakita ko sa’yo. In one condition…”

“Bakit kailangang may condition pa?”

“Ayaw mo? Okay, madali naman akong kausap.” Sabi niya saka naglakad palayo.