Snippets of Our Future (Commit and Run Series #2)

Chapter 10

From: Prezie Sercies Dremida
Prezie sent an attachment.
Prezie sent an attachment.
Prezie sent an attachment.
Prezie sent an attachment.

From: Prezie Sercies Dremida
Pdf and powerpoint. May label 'yan kung anong subject, sending pa ang iba. Medyo kaunti kumpara last year kasi nga, medyo maraming profs ang hindi masyadong nagtuturo. Puro plates lang.

Honestly, wala namang problema kapag puro plates lang ang prof kasi hands on din 'yon. Kaso, ang iba... they take that for granted. Sumasabay na ang iba kahit kailangan naman talaga ituro, dinadaan nalang sa activities.

The more the activities they gave, the more time they will spent on their vacation and recreational activities. Hindi rin naman makakaangal ang estudyante dahil hawak nila ang susi kung makakaabante ka ba sa susunod na taon.

To: Prezie Sercies Dremida
Got it. Thank you. Libre kita pagkain sa susunod.

From: Prezie Sercies Dremida
Sabi mo 'yan. Screenshot ko na, patay malisya ka pa naman. 😏

I chuckled when I read her replies. Well, marami siyang pera minsan kaya hindi na ako nag-abalang ilibre siya. Ngayon, totoo na talaga dahil naubos yata ang pera niya sa limang tupperware ng ice cream.

I organized my schedule first before starting with my major subject. Present ako sa ibang topics dahil hindi mahigpit ang trainings no'n kaya hindi ako nahirapan. Madali akong nakausad sa ibang topics nila.

I stopped when my alarm rang. It's already one in the afternoon. Hindi ko na namalayan dahil nawili ako sa solvings. Kumain lang ako saglit bago naghanda sa training namin.

Dinaan ko muna ang laundry bag sa isang laundry shop tsaka pumunta sa mismong practice namin.

Bago pa man ako makarating sa training center, tumigil muna ako sa gasoline station para magpa-gas. I suddenly received a text from Lola. In a random afternoon. Kapag naman ganitong oras ay natutulog siya.

Marami na nga akong hindi alam na pagbabago sa kaniya. Matagal na talaga ang huling uwi ko dahil marami na ang naging pagbabago sa kaniya.

From: Lifeline Lola Crezsie
Euseff, kailan ulit laro niyo? Nakalimutan ko. Para malagay ko sa schedule ko.

To: Lifeline Lola Crezsie
Three days from now, La. Text me if ba-byahe ka na, susunduin ko kayo sa airport.

She replied one more time saying she'll be there on my game. Isisingit niya sa schedule niya sa araw na 'yon. Hindi naman siya magpapapigil kasi kahit sabihin kong magpahinga nalang siya, magpupumilit pa rin naman kasi may kasama naman kasi raw siyang assistant niya.

Nang makarating ako sa training center namin, halos kumpleto na silang lahat. Nakaset-up na ang mga pang-drills.

"Kumpleto na? Let's start. We need to do better, Team!" Coach instructed.

"Everyone's here? Let's divide the house, two teams to do the drills at the same time and that will be your team for today's training. Be observant, don't let your panic take over your system, is that clear?" I seconded.

Tres raised his hands. "Hindi pa nakakarating si Frat. There's an emergency in their house. Mamaya pa yata 'yon."

I nodded. "Okay, then. Pick your partner, hurry up!"

We divided the team into two as usual. Pero hindi na kami ni Tres ang team leader to let everyone show their leadership skills. Iyon rin talaga ang payo ni Coach.

Caleb lead our team while Kez on the other one. We did our drill and stretching first before we started our actual training.

"Kai, be careful sa mga stunts mo. Kapag basta ka lang tatalon at hindi mo titingnan ang mga katabi mo, baka magkaroon pa ng gulo kasi magkabungguan kayo." Caleb commented in a calm tone.