Her Unwanted Love (Salvador Series #1)

Chapter 16

"Huh?"

"Iyong sasabihin mo sana sa akin? Ano 'yon? Tungkol saan?" tanong ko at pumunta na doon sa mga nakahilerang carrots.

"Hmm, meron ba? Parang wala naman."

Mahina ko syang sinapak sa balikat. "Meron kaya noh. Teka nga, ikaw na nga mamili kung alin ang presko dito." Tumawa sya at nagdampot ng isang pirasong napaka-orange na carrot.

"Ano pang aasahan sa iyo, Gremaica? Kahit mamili lang ng gulay ... tsk tsk! Pa'no ka magkaka-asawa nyan?" tumawa pa sya bago nilagay sa pushcart ang napiling carrots.

"Grabe ka naman, Van! Ito na nga oh, sinisimulan ko na kaya. I'm willing to learn naman. Dahil gusto kong maging masaya si Keaton at worthy akong babae para sa kanya. Na hindi lang ako basta-basta lang."

Mahina siyang tumango sa akin. Nagpatuloy ako sa paggo-grocery habang nakasunod lamang si Van sa akin, paminsan-minsan nya akong tinutukso kagaya nung high school lamang. Minsan rin kaming nag-usap tungkol sa iilan naming classmates at kakilala hanggang sa magbayad na kami at maglibot sa mall habang maaga pa. Nais ko na sanang pumunta na sa condo ni Keaton para iuwi ang mga na-grocery ko at doon na matulog para hindi na ako mahirapan bukas. Magpapaalam na lang ako sa mga magulang ko. Nais kong makasama si Keaton sa mahalagang araw na iyon, para man lang makabawi.

"Dinner muna tayo?" aya ni Vander nang madaan kami sa isang restaurant.

"Hmm Vander kasi ..."

"It will be really fast, Grem. Kakain lang and then ihahatid na kita." Ayaw ko na sana dahil malapit nang mag-alas siyete baka maunahan ako ni Keaton sa condo nya pero ayaw ko namang hindian ang bestfriend ko na matagal ko ng hindi naka-bonding at tinulungan ako.

"Sige na nga. Basta libre mo!"

Nag-order kami at mabilis rin namang dumating ang mga pagkain namin. Nag-uusap kami tungkol sa naging trabaho nya sa kalagitnaan ng pagkain kaya natuwa na rin ako sa naging bonding namin ni Vander. Hindi ko na rin kasi siya masyadong nakakausap mula nang mag-highschool kami pero kahit ganun ay makikita pa rin ang pagkaka-click ng friendship namin. Walang kupas, ika nga.

Tumawa ako sa naging pasaring niya sa isang katrabaho nang bigla siyang tumigil sa pagtawa at matamang lumagpas ang tingin sa akin. Lumingon ako at natagpuan ang aking repleksyon sa malamig na tsokolateng mata ni Keaton. Nakatayo siya sa aking harapan, nakakunot ang noo at matigas ang pagkakasara ng kanyang mga labi.

Ramdam ko ang galit sa kanyang titig at hindi ko malaman kung matatakot ba ako. Pero mukhang hindi niya na naman naiintindihan ang sitwasyon.

"Keaton ..." sinubukan kong magsalita at tumayo. "Let me –"

"Let's go, Gremaica." Damn that, Gremaica. Tumalikod sya sa akin.

"Keaton, bro, sinamahan ko lang sy -"

"I am not asking for your explanation, Vander. Gremaica, let's go," he used his warning tone at mahigpit na humawak sa braso ko. Nahila niya ako ng isang hakbang at napatingin ang iilang kumakain sa aming dalawa. Ayokong mag-eskandalo pero I want Keaton to understand me. Kung ano man iyong iniisip niya ay kailangan kong magpaliwanag.

"Keaton, mali ang inii –"

"Get your ass walking, Gremaica kung ayaw mong kaladkarin kita palabas ng restaurant na'to," matigas ang kanyang boses at mas sumakit ang pagkakahawak niya sa akin.Mabilis akong tumango at humakbang.

"Wag mo namang ganyanin si Gremaica, bro," nagsalita si Vander sa malumanay pero batid ang katigasan na boses.

"No, ayos lang, Van. Salamat."