Part25 ខ្ញុំថាកុំអី

326 28 0
                                        


   2ថ្ងៃក្រោយមក

   ថ្ងៃនេះក៏ជាថ្ងៃដែលស៊ុននូចេញពីមន្ទីរពេទ្យផងដែលដោយមានអ្នកជាប្ដីនៅមើលថែជាប្រចាំ តែទាស់ត្រង់ថារាងតូចមិនសូវនិយាយស្ដីច្រើនដូចលើកមុនឡើយក៏ធ្វើឲ្យនីគីមានជាការឆ្ងល់ម៉ាទំហឹងតែម្ដង

   « មោះបងបី » នាយក៏លើកបីរាងតូចដោយទុកអីវ៉ាន់ឲ្យជេមជាអ្នកកាន់

   « ចុម! អីវ៉ាន់ឡើងច្រើនឲ្យឯងកាន់តែម្នាក់ឯង » ពេលចៅហ្វាយខ្លួនចេញទៅផុតនាយក៏នៅឈររអ៊ូរម្នាក់ឯងព្រោះថាអីវ៉ាន់ច្រើនពេក(ធ្វើមិចទេចៅហ្វាយបងអ្នករើសហើយ)

___________

   នៅតាមផ្លូវធ្វើដំណើរនេះវិញក៏អាចថាស្ងាត់បានព្រោះនៅតាមផ្លូវនេះមិនសូវមានអ្នកដំណើរទេក៏ជាការងាយស្រួលដល់ការធ្វើដំណើររបស់នីគីបានដែល។តែទាស់ត្រង់ថាក្នុងឡានឡើងស្ងាត់ឲ្យជ្រាបដូចចោរលួចសោះ

   « ចៅហ្វាយមានម៉ូតូពីរគ្រឿងបើកតាមឡានយើងហើយ » បើកឡានយូរទៅក៏ចាប់ភ្លឹកថាមានម៉ូតូពីរគ្រឿងតាមគេ

   « បន្ថែមល្បឿនទៅ » នីគី ប្រាប់ទៅជំនិតឲ្យបន្ថែមល្បឿន ចំណែកខ្លួននាយផ្ទាល់ក៏ប្រញាប់ទាញកាំភ្លើងបាញ់ទៅពួកនិងភ្លាមៗ

   ផាំង~ផាំង សម្លេងស្នូរគ្រាប់កភ្លើងក៏បន្លឺឡើងដែលធ្វើឲ្យរាងតូចយំដោយភាពភ័យខ្លាច

   « ឆាប់អោនចុះទៅ » ផាំងៗ សម្លេងកាំភ្លើងក៏នៅតែបន្លឺឡើងនាយរហ័សទាញកាយប្រពន្ធមកអោបជាប់ តែក៏មិនភ្លេចតម្រង់កាំភ្លើងទៅពួកវាវិញដែល។តែសយម៉ែអាសយព្រោះឡានរបស់គេត្រូវបានបាញ់ចំកង់ឡានបណ្ដាលឲ្យរ៉េចង្កូតទៅបុកនិងដើមឈើក្បែរនោះ

ចំណែកជេមនាយក៏មិនបានកើតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែលគ្រាន់តែបែកក្បាលបន្ទិច មិនជាបញ្ហានាយនិងនីគីក៏ជួយគ្រារាងតូចចុះពីលើឡានរួចក៏ទៅប្រយុទ្ធតតាំងជាមួយពួកនោះដោយប្រើកាំភ្លើងរៀងខ្លួន
  
   ផាំងៗ~~បាញ់រួចពួកគេបើកម៉ូតូចេញទៅអស់ព្រោះនេះគ្រាន់តែជាការ់គម្រាមប៉ុណ្ណោះ

   « ចៅហ្វាយមិនអីទេហ៎េស » ក្រោយពួកជនពាលទៅបាត់ជេមក៏ដើរមកជួយគ្រាចៅហ្វាយរបស់ខ្លួន ព្រមទិញនាយត្រូវមួយគ្រាប់ចំដៃ

ភរិយាសម្អប់ [Complete ✔️]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora