រឿងឈ្លក់វង្វេងឬស្រឡាញ់ᴴᵉᵉʷᵒⁿ(ផ្អាកតែមួយរយះប៉ុណ្ណោះ!)

⚠️ភាគ១១:លួង!⚠️

[⚠️បម្រាម⚠️:សម្រាប់មួយភាគពេញនេះអាចនឹងមានពាក្យពេចន៏ឬប្រយោគមិនសមរម្យមួយចំនួននៅក្នុងសាច់រឿងដូច្នេះហើយសុំធ្វើការអធ្យាស្រ័យទុកជាមុនហើយប្រសិនបើមានអ្នកទាំងអស់គ្នាមួយចំនួនមិនអាចក្នុងការអានឈុតបែបនេះ អាចរំលងភាគនេះហើយរង់ចាំអានភាគបន្ទាប់នាពេលក្រោយបានណា៎]

ក្នុងបន្ទប់ដែលមានសីតុណ្ហភាពត្រជាក់មុននេះក៏ប្រែទៅជាក្តៅគគុក...សម្លេងថើបបឺតនិងសម្លេងគ្រហឹមនៃដើមកបន្លឺឡើងអោយរងំពេញបន្ទប់ធ្វើការមួយនេះ

"ហ្ហឹក..."កម្លោះតូចស្ថិតក្នុងសភាពអាក្រាតល្វែងខាងលើក៏ស្រក់ទឹកភ្នែកម៉ាត់ៗព្យាយាមលើកដៃរុញទ្រូងនាយចេញក៏មិនអាច កាលបើកាន់តែរុញប្រុសកំលោះក៏កាន់តែបង្ខិតខ្លួនគៀកចូល ថើបពង្វក់ឡើងទន់ខ្លួនអស់ដៃស្តាំនាយក៏លើកមកច្របាច់ត្រគៀកមូលក្លំនោះណែនដៃធ្វើអោយម្ចាស់ខ្លួនត្រូវហើបបបូរមាត់ស្រែកឡើង

"ហ្ហឹក!ហុីសុឹងឈប់ទៅ...ពួកយើងមិនគួរ"នាយតូចព្យាយាមនិយាយបញ្ចុះបញ្ចូលអោយនាយផ្លាស់ប្តូរគំនិត តែមើលទៅនាយពុំបានខ្វល់ខ្វាយថែមទាំងអោនទៅថើបថ្ពាល់ប៉ោងតិចៗនោះជាច្រើនខ្សឺតបង្អូសមកចុះមកថើបបឺតកអោយមានស្នាមក្រហមក្រម៉ៅឡើងមក

"ហេតុអីមិនគួរ? "

"មកពីខ្ញុំមិនបានស្រ- អឹម..."

"បងស្រលាញ់អូនខ្លាំងណាស់ តើអូនដឹងទេ? "សំណួរស្អកស្អាបន្លឺឡើង ងើបមុខមកសម្លឹងមើលអ្នកដែលអង្គុយយំលើតុហូរទឹកភ្នែកជោគថ្ពាល់អស់ទើបនាយអោនទៅថើបព្រមទាំងលើកដៃមកជូតវាសទឹកភ្នែកចេញអោយថ្នមៗ

"....."

"កុំបដិសេធនឹងការលួងរបស់បងអី"ថាតែប៉ុណ្ណេះនាយក៏អោនទៅជម្រិតថើបបឺតបបូរមាត់ដែលញ័រទទ្រើកព្រោះការយំនោះសារជាថ្មី តែជុងវ៉ុនមិនបានសហការជាមួយប្រឹងរើយកស្លាប់យករស់ក៏មិនបានសម្រេចថែមទាំងត្រូវនាយចាប់ផ្តួលទៅលើតុចាប់ជើងស្រលូនមកលើកគងនឹងចង្កេះដោយមានកម្លោះសង្ហារឈរនៅចន្លោះកណ្តាលក៏កំពុងចាប់បង្ខំស្នាមថើបយ៉ាងរោលរាល ប្រអប់ដៃមាំក៏លើកមកអង្អែលសព្វល្វែងខាងលើនោះ បបូរមាត់ក្រាស់ក៏អោនទៅលេបត្របាក់ដើមទ្រូងម្ខាងដែលមានសាច់ពើកតិចៗនោះ ស្របពេលដៃម្ខាងក៏លើកទៅច្របាច់ឈ្លីស្រាលៗអោយម្ចាស់ខ្លួនពើងខ្លួនឡើងមកដោយភាពស្រើបស្រាល ទោះរាងតូចប្រឹងឃាត់អារម្មណ៏ត្រេកត្រអាលមួយនេះក៏មិនអាច បានត្រឹមតែដេកបង្ហូរទឹកភ្នែកព្រោះឃាត់នាយក្រាស់មិនបាន