Hidden

2. Powers

Personages:

-Mariposa (ook wel Marie genoemd)
-Anna (pleegzus Mariposa)
-Gabriël (pleegbroer Mariposa)
-Janneke (pleegzusje Mariposa)
-Alice (Vriendin van Mariposa 's moeder)
-Carolien (pleegmoeder Mariposa)

P.O.V. Mariposa

Ik zit in een hoge boom in het bos. Voor het eerst in tijden zal ik mijn vleugels weer spreiden. Het is lang geleden dat ik heb gevlogen, de laatste keer dat ik aan het vliegen was werd ik bijna ontdekt. Met een beetje moeite verschijnen mijn blauwe vleugels. Ik spring uit de boom en probeer te denken aan dingen die vliegen: vlinders, vogels, enzovoorts. Het lukt, ik ben echt aan het vliegen!

Na een paar 'oefenrondjes' rond de boom, begin ik omhoog te vliegen.

Ik bereik de wolken en zie het dorp waarin ik ben opgeroeid. Het ligt vlak bij de zee en het bos is gigantisch. Nu valt alles op zijn plek, Alice heeft dit dorp waarschijnlijk uitgekozen. Niet alleen vanwege het gezin, maar ook om de perfecte ligging.

Zoveel dingen zijn door die brief duidelijk geworden, maar nog steeds heb ik er veel vragen. Ik weet bijvoorbeeld niet eens waar de elfen wereld is. Of waar de steden van de zeemeermensen liggen. Ik ken de culturen niet, ik weet zelfs niet wat voor werk mijn vader deed.
In de brief wordt alleen gezegd dat hij een hoge rang had, maar wat daar mee wordt bedoelt weet ik niet. Het enige wat ik over hem weet is dat hij T.J. heet en belangrijk was, meer niet.

Vorig jaar kreeg ik - voor mijn verjaardag - een heel dik boek. Er zat een slot op en al gauw had ik door dat ik hem alleen met mijn ketting kon openen. Waarschijnlijk heeft Alice dat speciaal laten maken ofzo. Er stond op een klein memo briefje Zo leer je misschien wat meer over jezelf. Alle mogelijke krachten van elfen en zeemeerminnen stonden er in, het was tegelijk ook een soort woordenboek, met de elfen taal en de taal van de zeemeerminnen en mannen. Ook kwam ik erachter dat, doordat ik een elf ben, dingen makkelijk te leren zijn. Ik vond leren nooit moeilijk, maar nu snap ik waarom. De elfen taal leerde ik binnen een paar weken en daarna begon ik met de zeemeermensen taal, die was wel iets lastiger.

Ik vlieg weer uit de wolken en ga in een boom zitten. Ik heb dorst en mijn fles met drinken staat nog op de grond. Ik heb geen zin om helemaal naar beneden te vliegen en besluit mijn krachten te gebruiken. Ik zal ze toch een keer moeten gebruiken.

Met gebruik van telekinese lukt het me om het flesje op te tillen en na een paar keer proberen krijg ik het helemaal omhoog. Ik drink er wat uit en laat het dan rustig zakken.

Ik loop de trap op en wil naar mijn kamer.

Ik trek mijn kamerdeur open. Tot mijn grote verbazing zie ik Anna mijn pleegzus, op mijn bed zitten. 'Hoi.' Zegt ze, wat doet ze ooit in mijn kamer? 'Hoi, waarom zit je in m'n kamer?' Zeg ik, hopend op wat verduidelijking. Ze friemelt wat aan haar lange, blonde haar en zegt dan op een eigenwijze toon: 'Gewoon.'
'Hoezo gewoon?' Zeg ik lichtelijk geërgerd. Ze zucht. Ondanks dat we even oud zijn zit ze 3 klassen lager, ik heb namelijk 2 klassen overgeslagen en zij is er 1 blijven zitten. Gymnasium 5 is heel gemakkelijk, ik heb alleen bakken huiswerk en heel wat afleiding.
'Je moet me helpen met mijn huiswerk en mam zei dat ik in jou kamer op je moest wachten.' Wil ik wat tijd voor mezelf, moet ik haar weer helpen. Gabriël hoeft haar nooit te helpen, alleen maar omdat hij kader heeft gedaan, terwijl Anna op mavo zit. Als ik dan een keer zeg dat Gabriël haar wel helpen kan, komen mijn (pleeg)ouders weer met een excuus. Meestal zeggen ze dat Gabriël een lager niveau dan Anna heeft gedaan en haar daarom niet helpen kan. Onzin. Gabriël zelf heeft wel eens voorgesteld om haar te helpen, maar dan zeggen mijn pleegouders dat ik het beter kan. Gabriël en ik kunnen het heel goed met elkaar vinden, het enige probleem is dat hij heel vaak weg is.

Als ik eindelijk alles aan Anna heb uitgelegd loop ik terug naar mijn kamer. Ik begin te zoeken naar het boek. Het ligt half achter mijn bureau. Ik pak het boek op, het is behoorlijk zwaar.

Ik ga op mijn bed zitten en blaas een dikke laag stof van het boek af. Voor de zekerheid check ik of mijn deur wel goed dichtzit en dan doe ik mijn ketting af. Het dolfijntje druk ik in het slot en het boek gaat open. Eerst blader ik naar de index, die achterin het boek staat.

Ik heb de index gevonden en begin te zoeken naar woorden met de letter K.

Na enige tijd vind ik het woord krachten, wat besproken wordt vanaf bladzijde 329, dus daar blader ik naar toe. De eerste 5 pagina's gaan over krachten van Elfen, waarvan één bladzijde de inleiding is. De 4 bladzijden die - op het hoofdstuk over elfen volgen - gaan over krachten van Zeemeerminnen en mannen. De lijst van elfen krachten begint met wijsheid. Achter het woord staat een beetje informatie over de kracht. De lijst gaat verder met de krachten: Vuursturen, luchtsturen, telekinese, (land/lucht) dieren transformaties, natuur besturen, gedachten besturen, teleporteren, telepathie, vliegen, super snelheid,leugens aanvoelen, weer besturen, kleuren laten veranderen, super gehoor, röntgen visie, praten met (land/lucht) dieren, praten met (land) planten, micro visie en super sterkte.

Ik blader vervolgens naar de lijst met de krachten van zeemeermensen.

De lijst is ongeveer even lang als die van de elfen. Boven aan de lijst staat de eerste kracht: Rust creëren. Daarop volgen de rest van de krachten: watersturen, aardsturen, water bevriezen, water koken, (zee) dierentransformaties, zee leven creëren, telepathie, praten met (zee) dieren, een krachtveld creëren, praten met (zee) planten, Sirene (mensen door gezang betoveren), super sterkte, microvisie, super gehoor, leugens aanvoelen, super snel zwemmen, weer besturen, parels besturen. Sommige krachten zijn hetzelfde als krachten van elfen of lijken erop, terwijl anderen geheel uniek zijn. Ik ben benieuwd welke krachten ik heb.
Zal ik morgen naar het bos gaan om te oefenen? Ja, dat lijkt me een goed plan.

Dan doe ik het boek dicht en hang ik mijn ketting weer om mijn nek. Nu eerst maar met mijn huiswerk bezig, anders word ik er geheid uitgestuurd.

'Awh, man, ik zit echt super vol.' Zeg ik terwijl ik over mijn volle buik wrijf. 'Anders ik wel!' Snel stopt ze nog een hap in haar mond en zegt dan: 'En nu al helemaal.' Ik grinnik een beetje, maar niemand anders reageert. Zo gaat het wel vaker, Janneke zit altijd een beetje met mij te klieren onder het eten. Wij vinden het altijd heel gezellig. De rest van het gezin is het daar niet bepaald mee eens, maar daar schenk ik niet te veel aandacht aan. Dat zou mijn humeur alleen maar verpesten.

Ik ruim de tafel, samen met mijn (pleeg)moeder af en dan krijg ik het idee om in bad te gaan.

De vaatwasser staat vol en ik zie nergens nog afwas staan. Ik doe de vaatwasser dicht en loop naar de badkamer.

Het bad spoel ik snel schoon.

Ik kijk nog snel in de badkuip en laat dan het bad volstromen met water, terwijl ik er een scheut zeep in gooi.

Als het bad vol is en ik een handdoek en pyjama heb klaargelegd stap ik in het bad. Ik draai de kraan uit en geniet van het water.

Om te testen of wat Alice in de brief schreef echt is, zeg ik: 'Ik wens een zeemeermin te zijn.' En ja, meteen verschijnt er een zee blauwe staart.

Het badwater begint een beetje af te koelen, dus verwarm ik het een beetje. Ik gebruik mijn krachten trots. Eerst wordt het wat te warm en omdat ik het weer probeer af te koelen, is het ijskoud. Ik probeer het nog een keer, nu iets voorzichtiger. Het duurt niet lang of de "perfecte" temperatuur is bereikt. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, ik krijg mijn krachten eindelijk onder de knie, of staartvin.