╹បណ្តូលចិត្តរេរ៉ាវែល╹

ភាគ៣៧៖ហុឹក ចេញ..ចេញទៅ ចេញឲឆ្ងាយពីខ្ញុំ

ម៉ោង៤ល្ងាច
“ថេយ៍ ភ្ញាក់ឡើង”ជុងហ្គុកអង្រួន ដើមដៃរាងតូចតិចៗ ព្រោះឃើញថាគេងលក់ស្រួលសម្បើមណាស់ តាំងងពីពេលថ្ងៃរហូតដល់ឥលូវ។
“ហ្អា៎ ល្ងាចហើយមែនទេ ” រាងតូចភ្ញាក់មក ស្ងាបមិនឈប់ យកដៃបើកទ្រត្របកភ្នែក ព្រោះចង់តែបិទព្រោះ គេងលក់ស្រួលពេក
“ក្រែងថាចង់ទៅចម្ការស្រ្តបឺរីហ្អេស៎”ជុងហ្គុកយកដៃទៅអង្អែលចង្កេះតូចអង្រ្កងម្តងទៀត។ អូមេហ្កាអីក៏គួរឲស្រលាញ់ខ្លាំងម្លេស
ចង្កេះស្លីមស្អាតជាងស្រីមួយចំនួនទៅទៀត ធ្វើឲនាយចង់តែបំបោសអង្អែលគ្រប់ពេល ជាមួយនិងក្លិនរាងកាយដ៏គួរឲចង់
នេបនិត្យ ចង់ស្រង់ក្លិនក្រអូបមួយនេះស្ទើររាល់ថ្ងៃ ក្រអូបសព្វសាច់។
“ថេយ៍ភ្លេចនិង ថាគេងតែមួយភ្លេតតាស៎ តែអ្នកណាដឹងថាធ្លាយដល់រាប់ម៉ោងបែបនិង”
“បើបានភ្ញាក់ហើយ យើងក៏ប្រញាប់ទៅៗ កុំឲយប់ទាន់”ថេយ៉ុង ទម្លាក់ជើងជាន់ផ្ទាល់ឥដ្ឋ និងសម្លឹងមើលមុខរបស់ជុងហ្គុក
“ថេយ៍មានអីហ្អេស”ជុងហ្គុក
“ឈឺភ្លៅ ដែលទេ”
“គិតថាខ្លួនឯងគីឡូច្រើនហ្អេសក្មេងច្រម៉ក់! ខ្លួនតូចញឹបមួយ ឲយើងចុកភ្លៅរបៀបណា”នាយកំលោះសើចរហឹស សម្លឹងមើលមុខរាងតូច ដែលប្រែជាក្រហមតិចៗ
“គីឡូប៉ុណ្នឹងរាប់ទសវត្សហើយ ហីវាអត់ឡើងទេ អត់ដឹងថាធ្វើមិចទេ”ថេយ៉ុងសម្លឹងមើលរាងខ្លួនឯង ក៏ដូចមាត់ជុងហ្គុកនិយាយមិនខុស មើលចុះ ស្គមសម្បើមណាស់។
“ឡើងគីឡូបន្តិចទៅ ស្រួលយើងអោបពេញដៃ”សំឡេងស្អក់ស្អា ក្បែរគុម្ពត្រចៀករបស់រាងតូច ធ្វើឲថេយ៉ុងព្រឺសម្បុរខ្ញាក សម្លេងគេ ធ្វើឲខ្លួនរំជើបរំជួលក្នុងអារម្មណ៍គ្រប់ពេលគ្រប់ពេល។

ចំណតឡាន
ឡានស៊េរីទំនើបmercedesពណ៍ខ្មៅក្រិបសំចត នៅជំហ៊ាងក្រុមហ៊ុន។ រាងក្រាស់ ដើរបណ្តើរជាគូរជាមួយរាងតូច ។
ជុងហ្គុកចូលផ្លាស់ឈុតជាស្រេច ជាមួយនិងខោខាប៊យជើងវែង
រឹបរាងពណ៍ទឹកប៊ិចក្រមៅ ជាមួយនិងអាវកាក់ពណ៍ស ទឺនុយយ៉ាងស្រស់សង្ហារថែមអាវក្រៅពណ៍ខ្មៅស្បែក បូកផ្សំជាមួយស្បែកជើងប៊ូពណ៍ខ្មៅ សាកសមជាបុរសសម័យហុឺហា ឡូយឆាយតាមបែបយុវវ័យអីបែបនិង។
ចូលមកដល់ក្នុងឡានភ្លាម ជុងហ្គុកមិនបង្អង់ រហ័សបញ្ឆេះឡាន ចាកចេញទៅ ក៏ឃើញថាមេឃ ចាប់ផ្តើមស្រុតពន្លឺទៅហើយ ។
រាងតូច អូសមើលទូរស័ព្ទ ក៏សម្រេចចិត្ត ចុចចូលលេងហ្គេមទៅ ព្រោះអត់ដឹងលេងអី នេះជាទូរស័ព្ទរបស់ជុងហ្គុក ឲថេយ៉ុងលេងកំដរអប់សុខ ក៏ព្រោះថាឃើញស្ងប់ស្ងាត់ មិនមាត់មិនករ ប្រឹងសម្លឹងមើលទេសភាពខាងក្រៅ។
“កើតអី ហ្អេសថេយ៎”ជុងហ្គុក ចាប់ដៃថេយ៉ុងតិច ព្រោះឃើញថាអង្គុយមិនស្រណុក
“ថេយ៍ ឈឺបិទជើង”ជុងហ្គុក ក៏រហ័សអែបឡានចូលបន្ទប់ទឹកសាធារណះមួយកន្លែង ក៏ឃើញថារាងស្ងាត់មនុស្សគួរសមដែល ទើបអែបឡានចូលតែម្តង។
“យើងជូនទៅ” រាងតូចក្រវីក្បាលជាប់
“មិនបាច់ទេ ថេយ៍ចូលទៅតែមួយភ្លេតប៉ុណ្នោះ ក៏ចេញមកវិញហើយ” រាងតូចប្រកែកដាច់អហង្ការ ព្រោះឈឺបិទជើងតូចតែប៉ុណ្នោះ យ៉ាងណាតែមួយភ្លេតប៉ុណ្នោះ
“យើងមិនទុកចិត្តទេ បើកើតរឿងអីបែបណា តើគិតយ៉ាងមេច”ជុងហ្គុកប្រែជាមុខលែងស្រស់បស់! ថេយ៉ុងយ៉ុងក្រវីក្បាល និងចាប់ដៃរបស់នាយ កាលបើដឹងថាទឹកមុខរបស់ជុងហ្គុកប្រែប្រួលមួយរំពេច
“មួយភ្លេតទេតើស ថេយ៍ទៅហើយណា” និយាយចប់ ក៏ដើរចេញទៅបាត់ នៅសល់តែជុងហ្គុក ដែលឈរផ្អែកនិងឡាន ទាំងអារម្មណ៍មិនស្ងប់ ។

កាយតូចដែលទើបនិងបញ្ចប់ភារកិច្ចខ្លួនឯងបន្តិចមិញ ក៏មកលាងសម្អាតដៃបន្តិចបន្តួច។
“ហេ៎ អូនស្អាតមកតែម្នាក់ឯងទេ ហ្អេស ចាប់អារម្មណ៍ចង់បានលុយកាក់ចិញ្ចឹមក្រពះ អាចមកធ្វើពេស្យា លើគ្រែជាមួយបងបានណាអូនសំលាញ់ មើលចុះសាច់ឲខ្ចីល្វក់ដូចបណ្តូលចេក មិនដឹងរាងកាយផ្អែមខ្លាំងប៉ុណ្នាទេ” បុរសវ័យជ្រេ ខ្ទង់37ឆ្នាំ ដុះពុកមាត់ស្រោម ខោអាវ ស្ទាវទំនើង ទំនងជាពួកដែលចូលចិត្តដើរផឹកសុីក្នុងក្លឹប អីបែបនិង ។
ដៃដ៏ទំនើងគ្មានព្រំដែន ដើរមកគៀកចង្កេះតូចស្លីម គួរឲចង់អង្អែលប៉ះ ថ្នាក់ថ្នម ជាមួយចិត្តប្រាថ្នាប៉ុនប៉ង ចង់ប្រឡែងមួយរាត្រីឲដឹងស្នាដៃ
“លែង..លែងចេញ” រាងតូចច្រមុិច ទាញកន្ត្រាក់ដៃបុរសម្នាក់នោះចេញ ជាមួយអារម្មណ៍ស្អប់ខ្ពើមឆ្អាស់ ឆ្អើម ខ្លួនវិញ ក្លិនស្រាឲហួង ក្លិនបារីលាយឡុំ ដូចមនុស្សជក់ថ្នាំ គគ្រិចខ្លាំងណាស់។
“ហ៊ាន ក្រវាសដៃបងផងហ្អេស រឹកណាស់តើ” វាដើរចូលមកជិតម្តងមួយជំហានៗ រាងតូចចេះតែគេចទៅម្ខាង ពុំចង់នៅក្បែរសូម្បីបន្តិច
“កុំ..កុំចូល មកឲសោះ ហុឹកៗ កុំចូលមក” បើទោះបីជាសម្រែករបស់កាយតូច ប្រឹងឃាត់ហាមបែបណាក៏ដោយ ក៏វាមិនបានអើពើ ក្រៅពីគិតតែរុលចូលមករកថេយ៉ុងប្រៀបដូចជាចំណី
“ហុឹស ចង់រត់គេចទៅណាហាស នៅទីនេះមានតែយើងពីនាក់ប៉ុណ្នោះ ទោះទេវតា ក៏ជួយមិនបានដែល ហាហា ” សម្លេងសើចរបស់វា ដូចមនុស្សរោគចិត្តមិនខុស
“ហុឹស ហុឹកៗ កុំប៉ះយើង ចេញ..ចេញឲឆ្ងាយទៅ”កាយតូចស្រែកមិនឈប់ កាលបើវាចូលមករកគេ លើកដៃស្មោគ្រគ្រោក មកប៉ះចង្កេះគេរហូត
“ព្រមតាមសម្រួលទៅ អូនសម្លាញ់! ស្អាតខ្លាំងណាស់ បើបានដេកជាមួយមិនដឹង ថាសាច់ក្រអូប ផ្អែមឆ្ងាញ់ប៉ុណ្នាទេ”វាលើកដៃជញ្ជកមាត់ ដូចមនុស្សត្រេកកាម ប្រើស្នាមញញឹមគួរឲខ្លាចមកកាន់ថេយ៉ុងដែលញ័រចប្រុបដូចកូនសត្វ។ ប្រឹងរើចេញដែលតែមិនរួច ព្រោះកម្លាំងដ៏ស្តួចស្តើង មិនអាចឈ្នះកម្លាំងពួកនោះបានឡើយ។
“អាយ ហុឹកៗ ជុងហ្គុក ជួយថេយ៍ផង! ចេញ..ចេញពីយើងភ្លាមទៅ ខ្ញុំឆ្អើមនិងលោកឯងណាស់ ហុឹក” បុរសវ័យជ្រេ ចាប់ផ្តើម ចាប់គ្រៀករាងតូចកាន់តែជាប់ណែន និងលើកដៃទៅកន្ត្រាក់អាវរាងតូចឲ រហែកដាច់រញេរញៃ ថេយ៉ុងលើកដៃមកបាំងខ្លួនប្រាណ យំសសឹក ព្រោះនិងដឹងថាគេចមិនរួច.......។

────୨ৎ────
RydaniaL𐤀
Comment and Vote ឲច្រើនៗមកណា អេតមីននិងមានគំនិតបន្ត សម្រាប់សរសេរសំណេរសាច់រឿងភាគបន្ទាប់ជូនអ្នកអាន!