My Gangster Prince [KathNiel]

Chapter 4

Shane's POV

Parang ang ganda ng gising ko ata ngayon?  Syempre, gamutin ka ba at iligtas ng isang Keith na sikat na heartthrob sa school. 

Naglagay ako ng ribbon ng clip sa buhok at nilugay yung buhok ko. "Ok na siguro to. Sana mapansin nya ako." 

ayy! ano ba tong pinagsasasabi ko! wala yon no!

Dumaan muna ako sa red ribbon para sa thank you gift kay Keith.. Balita ko na mahilig siya sa mga cakes... hayss, naalala ko sakanya si pokemon. mahilig din ung sa cakes eh..

Pagpasok ko ng San Victoria University, agad kong hinanap si Keith. Ikot doon, liko dito, liko diyan.

Hindi ko talaga siya makita! Nakakabanas na! 

Pagliko ko sa hallway, nakita ko siya. Naka-shades at naglalakad na parang hari kasama ang mga kaibigan niya. Nagsisigawan na naman yung mga babae sa campus, eh sino bang hindi mapapasigaw dun? gwapo daw sila eh!

Bumuntong hininga muna ako sa gilid at naglakas loob. "Kaya mo to Shane. Wag kang matakot. Kaya mo ito." 

Hinawakan ko yung cake tas biglang sumulpot sa harapan nila na ikinagulat nila. 

"Thank you offering ko nga pala sayo Keith. Maraming salamat ." yumuko ako para matago yung kahihiyan ko.

Pagkatapos ng ilang segundo , nakatingin lang siya saakin. "Wow pre! Mukhang masarap yan!" 

"Kunin mo Jeremy. " malamig pero maotoridad na sabi niya sa kamember niya ng Black Scorpion.

Seriously guys, nagresearch ako about sa kanila and there are gangsters. Rich and Decent gangsters kumbaga.

Kinuha naman nung Jeremy yung hawak kong cake . "Maraming salamat dito ha! Sige mauna na kami!" tinap niya ako sa braso at nagdiretso na sila.

"Yan! Buti nga sakanya!"

"feeler kasi!"

"lakas ng loob. thank you daw?"

"parang may ginawa sakanya si Keith.."

Bulong-bulungan ng mga tao. Kung makabulong tong mga to, heler! rinig ko kaya >.< 

pero kahit na! super nakakahiya pa rin! grabe, hindi man lang ako pinansin, kahit isang ngiti man lang, wala man lang 'hi' or hello?