Bölüm 73

2.3K 115 48
                                    


Yorum ve vote yapmayı unutmayın lütfen


İyi okumalar




Asya'dan

Saat ilerliyor hava kararıyordu odadaki bunaltıcı hava beni içine çekerken ileri geri yapan Zenan'ı izliyordum hiç oturmuyor sürekli bir şeyler yapıyordu bir saat öncesine kadar yemek hazırlayacağını söyleyerek mutfağa girmişti ve işi erken bitmiş olmalıydı ki şimdi etrafta dolanıyordu.

Oturduğum yerde ayaklarımı kendime çekip koltuğa gömüldüm içimde bi huzursuzluk vardı sanki kötü bir olay yaşanmış gibi içim daralıyordu Doğan beni bu eve apar topar soktuğu için etrafı inceleme fırsatım olmamıştı bu insanların zenginlikleri hiçbir şeyle ölçülemez gibiydi bu ev tek bir kişiye ait olamayacak kadar lüks ve ihtişamlıydı.

 Oturduğum yerde ayaklarımı kendime çekip koltuğa gömüldüm içimde bi huzursuzluk vardı sanki kötü bir olay yaşanmış gibi içim daralıyordu Doğan beni bu eve apar topar soktuğu için etrafı inceleme fırsatım olmamıştı bu insanların zenginlikleri hiçb...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.



Ben ayağımın ucundaki yastıkları diğer koltuğa koyarken Zenan yanmaya devam eden şömineye bir kaç odun daha getirmişti şöminenin sağında ve solunda bulunan bir çok kitabı daha anca görüyor olmanın gazabını yaşıyordum o kadar kafamı başka şeylerle meşgul ediyordum ki bu hazineyi nasıl görmedim diyordum içten içe.

Bu ev bizim evimize veya bir çok eve göre farklıydı kapılarla odalara ayrılmıyordu bölmeler şeklindeydi giriş uzun bi koridordan oluşuyordu ve sonra bölmelere ayrılıyordu sadece mutfağa giren yerin çift taraflı kapısı vardı Zenan için bu ev fazla büyüktü tek kişinin üstesinden gelebileceği bir yer değildi ama garip bir şekilde tek kişi çalışıyordu.

"Burada tek mi çalışıyorsun?"

Kucağındaki odunları şömineye yavaşça koyan Zenan doğrulup bana dönmüştü kaç saattir ayakta durduğu için ona oturması için yanı başımdaki koltuğu işaret ettim.

"Otursana."

Gösterdiğim koltuğa otururken garip davranmıştı sanki o koltuğa oturması yasakmış gibi.

"Evet ama normalde tek değildim Atahan Bey diğerlerini işten çıkardı."

Diken üstünde oturduğuna emindim benim aksime o her an ayağa kalkacak gibi duruyordu onu rahat ettirmek için ne yapacağımı bilmiyordum ama rahatlayacak gibi de durmuyordu.

"Hastalığı ilerleyince hepimizi kovmuştu aslında ama sonra Doğan Bey beni işe geri aldı ve şuan buradayım işte."

Bu Zenan denen kıza başta ne kadar kıl kapsamda şuan kanım kaynamaya başlamıştı masumane bir yüzü vardı.

"Ama şuan iyi değil mi sonuçta nakil ameliyatı oldu?"

Başını iki yana sallayarak ellerine baktı bu haraketi beni oturduğum yerde doğrultmuştu.

"Bilmiyorum yani bize bir şey söylenmezdi sadece vurulduktan sonra sağ kolunda his kaybı olduğunu biliyorum."

Gelen kapı sesiyle birden ayağa dikilmişti onunla beraber ayağa kalkarak bulunduğumuz yere doğru gelenleri izledim içlerinde ablamı görünce afallamıştım yüzü gözü morluklar içindeydi koşarak yanına varıp sımsıkı sarıldım buna ona kim yapmış olabilirdi ki? Kim ablamı bu hale getirebilirdi?

Ateşin İzleri Where stories live. Discover now