ထို့နောက် သူက ငွေရောင်လေး ဘက်သို့ သူ့ကုလားထိုင်ကို လှည့်လိုက်သည်။
"ယူလာလား"
ဆရာလေးလင်းက အမြဲလိုလို စိတ်ချင်းဆက်သွယ်၍ ပြောဆိုသော်လည်း အသံက ကြည်လင်ပြတ်သားပြီး အံ့အားသင့်ဖွယ် ကောင်းနေ၏။
ငွေရောင်လေး၏ လက်ထဲတွင် အလင်းတန်းများ လင်းလက်လာပြီး သူ့လက်ဖဝါးပေါ်၌ အနီရောင်သလင်းခဲ တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။
"သားရဲသွေး လေးထောင် မီလီမီတာကို ဒီသွေးသလင်းခဲ ထဲမှာ ပေါင်းထည့်ထားတယ်.. စီနီယာလင်း အဲဒါကို သုံးချင်တဲ့အချိန်ကျရင် ရေကို ဆတူရောပြီးသုံးပါ"
သွေးသလင်းကျောက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ယူလိုက်စဥ်ကတည်းက ၎င်းမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် တက်ကြွသော စွမ်းအားကို ဝမ်လင်း တစ်ယောက် ခံစားသိရှိနိုင်နေပြီ ဖြစ်သည်။
ငွေရောင်လေး ပြောခဲ့သည့်အတိုင်း သွေးသလင်းကျောက်၌ သူတော်စင် သားရဲသွေး လေးထောင် မီလီမီတာ ပါရှိသည်။
၎င်းကို စစ်ဆေးပြီးနောက် ဝမ်လင်းက ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ သစ်သားစည်တစ်လုံးကို မီလီမီတာ လေးထောင် ရေဖြည့်ခဲ့၏။
သူက ရေပမာဏ တိုင်းတာရန် ကောင်းကင်မျက်လုံးကို အသုံးပြုခဲ့သည်။
တစ်စက်မှ မပိုသလို တစ်စက်မှလည်း မလျော့ပေ။
ထို့နောက် ဝမ်လင်းက ရေစည်ထဲသို့ သွေးသလင်းခဲ ပစ်ထည့်လိုက်သည်ကို ငွေရောင်လေးက ကြည့်နေခဲ့သည်။
"စီနီယာလင်း ဘာလုပ်မလို့လဲ "
ငွေရောင်လေးက ငေးကြည့်ရင်း မေးလိုက်သည်။
"အမွေးစိမ်းခွေးကို တွေ့တယ်မလား.. အဲဒါ ငါတို့သခင်ရဲ့ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် ထွင်ထျန်းဟာပဲ"
မွန်းစတားဘောပင်က ပြောလိုက်သည်။
"ငါတို့ သူ့ကို ရေချိုးပေးမလို့လေ"
"ရေချိုးပေးမယ် ဟုတ်လား"
သူတော်စင် သားရဲသွေးဖြင့် ရေချိုးခြင်း...
ငွေရောင်လေးက နှုတ်ခမ်းများ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်သွားသည်။
ယင်းက အရမ်းလွန်လွန်းအား ကြီးနေ၏။
အပိုင်း(၃၉၂) ဆန်းကြယ်သောကုသနည်း
Start from the beginning
