ယေဘုယျအားဖြင့် အခြေခံ တည်ထောင်ခြင်း အထက်တန်းကျောင်းများတွင် လက်ရှိ လေ့လာမှုလမ်းကြောင်းသည် ပထမနှစ်တွင် သဘောတရားများနှင့် သီအိုရီများကို မှတ်သားခြင်း ဖြစ်သည်။
ဒုတိယနှစ်တွင်မူ ကျင့်ကြံခြင်း နည်းစနစ်အချို့ကို ပေါင်းထည့်ပြီး တတိယနှစ်တွင် သီအိုရီနှင့် စကေးလ်များကို အဆက်မပြတ် ပြန်လည် သုံးသပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ယေဘုယျအားဖြင့် လေ့လာမှု နည်းလမ်းဟောင်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ကွာခြားမှုများစွာမရှိပေ။
သီအိုရီတွင် တိုက်ပွဲဝင် နည်းဗျူဟာများ အပေါ် အဓိကထားပြီး ထပ်ခါတလဲလဲ လေ့ကျင့်မှုများပါရှိသည့် နည်းစနစ်များ ပါဝင်သည်။
ထို့ကြောင့် တတိယနှစ်သည် လူအများစုအတွက် အိပ်မက်ဆိုးများ စတင်ချိန်ဟု ဆိုရမည်။
ဟုတ်ပါသည်။ ဝမ်လင်းအတွက်မူ အတော်လေး လွယ်သည်ဟု ခံစားရမည် ဖြစ်၏။
သူက မြင်သမျှကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်ပြီး ချက်ချင်းပင် ကျွမ်းကျင်အောင် လုပ်နိုင်သည် မဟုတ်လော။
ထို့ထက်မက သူ့တွင် အိမ်စာကူလုပ်ပေးရန် မွန်းစတားဘောပင်နှင့် မှင်စာခဲဖျက်တို့ ရှိသေး၏။
သူ့ကို အနည်းငယ် ဒုက္ခပေးနေသည့် တစ်ခုတည်းသောအရာမှာ စာမေးပွဲများ ဖြစ်သည်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် စာမေးပွဲတွင် သူ့ရမှတ်များက အရမ်းကောင်းနေ၍ မရသောကြောင့်ပင်။
အဆုံးသတ်တွင် သူဝင်ရောက်နိုင်မည့် တက္ကသိုလ်သည် သူရထားသော စာမေးပွဲအဆင့်များနှင့် ဘာမှမဆိုင်ဟု သူခံစားမိသည်။
အကြောင်းရင်းမှာ သူ့ဘဝက အမှတ် 60 အထက်တန်းကျောင်းသို့ ဝင်ရောက်ရာကစပြီး သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားသည်ကို ဝမ်လင်း သဘောပေါက်သွားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
ဘယ်တက္ကသိုလ်ကို တက်ရမည် ဆိုသည်မှာ ကံကြမ္မာကသာ ဆုံးဖြတ်ရမည် ဖြစ်၏။
ဆရာယီက ဝမ်လင်း တစ်ယောက် "စိတ်ဝိညာဉ်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တိုက်ပွဲ" ရွေးချယ်မှုကို အမှန်ခြစ်လိုက်သည်ကို မြင်သောအခါ တစ်စုံတစ်ရာကို ချက်ချင်း သဘောပေါက်သွားခဲ့ပြီး ထွင်ထျန်းဟာကို သတိရသွားသည်။
