နှစ်အတော်ကြာပြီးနောက်တွင် ညီအစ်ကိုနှစ်ဦးက နတ်ဆိုးလောကတွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။
၎င်းတို့က ချောက်ကမ်းပါး တစ်ခုပေါ် ဆင်းသက်ခဲ့ကြ၏။
အရိုးကို ထိုးဖောက်လုမတတ် အေးစက်နေသော နတ်ဆိုးချီက လေနှင့်အတူ တိုက်ခတ်နေရာ နှစ်ယောက်သား မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။
ရှေးဟောင်းစာအုပ်ကြီးက သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
"ကမ္ဘာခြားဂိတ်တံခါးရဲ့ တစ်ဖက်က မျှော်လင့်ထားသလိုပဲ.. လူသားကမ္ဘာနဲ့ အရမ်းကွာခြားတယ်"
တာအိုဆရာတောက်တိက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"ဒီနေရာရဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်က အရမ်းကြမ်းတမ်းတယ်လို့ လူတွေပြောကြတာ အံ့သြစရာ မဟုတ်ပါဘူး.. နတ်ဆိုးချီ တစ်ခုတည်းကိုတောင် ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့ မနည်းကြိုးစားနေရတယ်"
"ကျွန်တော်နဲ့ စီနီယာအစ်ကိုရဲ့ နယ်ပယ် အဆင့်အရတော့ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းလို့ ရပေမယ့် စိတ်ဝိညာဥ် ဖွဲ့စည်းခြင်း နယ်ပယ် အဆင့် ဒါမှမဟုတ် အကာအကွယ် တစ်စုံတစ်ရာ မပါဘဲ ဒီနေရာမှာ ပေါ်လာတဲ့လူ ဆိုရင်တော့ တစ်ရက်တောင် ခံမှာ မဟုတ်ဘူး"
ဤအချက်ကို ပြောရင်း တာအိုဆရာ တောက်တိက ဒုက္ခတွင်းထဲ သက်ဆင်းမိသလို ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရသည်။
လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်းများစွာက ကမ္ဘာခြား ဂိတ်ပေါက်ကို ဖြတ်သန်းရန် စိတ်မဝင်စားမိသည်မှာ ကံကောင်းသည်ဟု ဆိုရမည်။
ဤနေရာရှိ အခြေအနေက သူထင်ထားသည်ထက် ပိုမိုဆိုးရွားနေသည် မဟုတ်လော။
သို့သော် ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မူ ညီအစ်ကိုနှစ်ဦးက ၎င်းတို့၏ ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းခဲ့ပြီး တာအိုဆရာတောက်တိ အတွက် စိတ်သက်သာရာရစေမည့် ရင်းမြစ်ရှိရာ နေရာဖြစ်သည့် ဤနေရာသို့ မရောက်မီ ပြင်ဆင်မှုများစွာ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
ဆိုရလျှင် သူတို့က ဒဏ္ဍာရီလာ နတ်ဆိုးကမ္ဘာ၏ သိဒ္ဓိရေစင် အတွက် ဤနေရာသို့ ရောက်လာခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်၏။
လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းများစွာက တာအိုဆရာ တောက်တိ ရရှိခဲ့သည့် ယုံကြည်စိတ်ချရသော အချက်အလက်များကိုအခြေခံ၍ နတ်ဆိုးကမ္ဘာ၏ သိဒ္ဓိရေစင်ကို ကမ္ဘာခြားဂိတ်တံခါး အတွင်းရှိ ဝေးလံခေါင်သီသော ကျေးရွာတွင် တွေ့ရှိခဲ့သည်။
