Ateşin İzleri

Bölüm 51

"Yeşim nerde?"

Tek kaşını kaldırıp yüzüme bakmıştı.

"Hak ettiği yerde."

Tekrardan önüne döndüğünde ne demek istediğini anlamamıştım hak ettiği yerde neresi oluyordu?

"Yani?"

Bıkmış gibi bir ses çıkarınca sinirlenmiştim.

"Ne yaptınız kıza?"

Üstelememe sinirlenmişti dönüp bana bağırdığında irkilmiştim.

"Bize yanlış yapmayacaktı!"

"Onu da satacaksınız değil mi?."

Yüzüme ifadesiz bir şekilde bakıyordu.

"Siz insan olamazsınız."

Arabadan inip kapıyı sertçe çarptım ve yürümeye başladım arkamdan arabadan inmişti.

"O mu insan olan?"

Ona dönmeden hızla yürümeye devam etmiştim arkama dönmeye niyetim yoktu tek kelime etmeye niyetim yoktu sonuçta anlamayacaktı o da Atalaydan farksızdı belkide aynısıydı.

Köy evine gelmiştim içeriden sesler yükseliyordu telefonumun çalmasıyla olduğum yerde durdum arayan ablamdı.

"Alo?"

Asya nerdesin sakın gelme eniştem... Hemen buraya geliyorsun yoksa bu evi başınıza yıkarım anladın mı!

Telefonu suratıma kapadığında hemen kapının önündeydim eniştemin bana bağırma sebebini biliyordum cama çıkan teyzemle göz göze gelmemizle bağırması bir olmuştu.

"Tevfikk! Asya burdaa!"

Geriye doğru adım attım aynı anda kapı açılmıştı eniştemi tutmaya çalışan Şule ablam arkasında sürükleniyordu.

"O yanında getirdiğin şerefsizler Yeşim'i kaçırdılar."
Yüzüme indirdiği tokatla yüzüm yana eğilmişti doğrulduğumda teyzem hemen arkasında duruyordu.

"Ya sen napıyorsun!" diye bağırdı ablam

Elim tokat attığı yüzümde dururken gözlerim dolmuştu.

"Tevfik Asyaya dokunma!"

Evden çıkan dedem yürümekte zorlanıyordu hepsine bunları ben yaşatıyordum.

"Benim kızıma senelerce bela dediniz kimmiş bela he söyleyin şimdi!"

Şule ablam enişteme vurup yanıma gelmişti ve bana sarıldı.

"Git Asya hadi kim getirdi seni ona git!"

Susuyordum sadece önüne bakıyordum.

"Bak birde bakıyor arasana kızım bak beni delirtme!"

Bana vurmasını engellemeye çalışan ablama da gelen eli beni olduğum yerde sarsmıştı saçımı tuttuğu anda nefesim kesilmişti ablamın çığlıkları da bırakmasına fayda etmiyordu en kötüsü anne yarım dediğim kadın sadece izliyordu.

Eniştemi üzerimizden almasıyla yere yatırıp yumruklamaya başlamıştı kendime gelmeye çalışıyordum ablam dağılan saçlarımı hıçkırıkları arasında düzeltmeye çalışıyor yüzümü seviyordu.

"Geçti tamam."

Teyzem kocasını döven adama saldırmak için eline küreği geçirdiği anda anlamıştım gerçek aileyi.

"Lan sen kendi kızını döveceğine bu kıza nasıl vurursun!"

Yumruklarını ardı ardına indiren Tuğkan gitmemişti ve beni eniştemin elinden kurtarmıştı.