CHAPTER: 13

41 1 0
                                    

Xander's Point of View

Kasalukuyan akong nakaupo dito sa mini sala ko, na katapat lang ang pintoan.

Nang biglang may kumatok.

"Sino yan?" Seryuso at walang ganang tugon ko.

"S-Si T-Talia p-po." Utal pa na sagot nito.

Tsk, alam na, e. Babalik talaga...

"Ok, come in." Pag uutos ko dito.

At binuksan na nga niya ang pinto.

Bungad kaagad sa'kin ang mukha niyang masigla.

"So? Why are you here? Is there a problem? Miss Talia? Seryusong tanong ko.

Kita ko naman sa pag mumukha niya na parang nawala ang sigla niya at napalitan ito ng kaba.

Tss.

"Ah... Ano kasi... Sorry..." Utal na pag uumpisa niya.

"Then?" Mata sa matang tanong ko.

"Then? What do you mean po?" Kabadong tanong naman niya.

"Nevermind, get out." Pag uutos ko na pabatong itinuro ang pintuan.

"P-Pero--" Sabi niya pa na akmang humakbang papalapit sa'kin.

"Walang pero pero. Get out, now!" Sigaw ko na tumayo pa.

Nakita ko naman na napahawak siya sa dibdib niya.

Bigla naman akong kinabahan.

Napayuko nalang siya.

At ganun din ako.

"O-Ok." Naisagot niya nalang.

Nag angat ako ng tingin sa kanya.

Tumalikod na nga siya at humakbang ng kunti at napahawak na nga siya sa doorknob.

Isasara na nga niya ang pinto pero bago niya pa maisara ay nag karoon pa muna kami ng eye contact. Pero iniwas ko agad ang tingin ko.

Pero inaamin ko, nakaramdam ako ng guilt.

Tuluyan na nga niyang naisara ang pinto.

Napabuntong hininga nalang ako at naupo na sa swivel chair ko.

Napahilot pa'ko sa sentido ko.

"Tsk, sakit ka sa ulo." Pag turukoy ko kay Talia.

Pero aaminin ko, minsan napapangiti at napapatawa niya ako, in short napapasaya niya ako.

Pero ano itong nararamdaman ko? Minsan nakakaramdam ako ng nagagalit at naiinis ako sa kanya.

Pero may mas nangingibabaw pa dito sa nararamdaman kong galit at inis.

Napaisip naman ako...

"Hindi kaya?..."

"No! Hindi to pwede, she is just my secretary, okay?" Sabi ko pa na parang umastang kausap ang sarili.

"Pero bakit ang gaan-gaan ng loob ko sa kanya? Parang nagka kilala na kami dati, pero parang wala naman akong maalala na nagka kilala kami, at kung saan. Hays, ewan nagugulohan ako."

Napabuntong hininga nalang ako sa mga naisip ko.

Tinignan kopa ang wristwatch ko, and it's almost 6.

Napatayo nalang ako at agad na niligpit ang mga gamit ko sa table.

Pagkatapos non ay lumabas na nga ako sa office at nakita konang wala ng mga tao sa building.

Lumabas nalang ako at agad na tinungo ang parking lot.

My Boss, My LoverWhere stories live. Discover now