DİLDADE (AlGon) 🌼🗡

yarım kalan şiir part-2

Keyifli okumalar... Yıldızımzı parlatmadan, satır arası yorum yapmadan geçmeyelimmmmm 🌼🌼

...

Kollarını küçük çocuğun yattığı sedirin üstünde birleştirmiş, çenesini kollarına yaslamıştı.

Aralıksız bir saattir aynı pozisyon da çocuğa dikmişti gözlerini. Düşüncelerinin çoğu neden uyanmadığıydı. Tabib çok geçmeden uyanır demişti ama uzun süreler geçmiş, gözünü sadece kısa bir açmış tekrar yummuştu en son.

Bu düşüncelerin arasına sızan başka bir düşünce de vardı. Rüyası mesela. Yine yarım kalan şiiri ile bağlantılı bir rüyaydı. Ama farklı şeyler var dı bu sefer. Annesi vardı rüyasında, şiirin sadece hatırladığı kıtasını okuyan erkek sesi.

Medrese önünde bir adam ve iki çocuk. Annesinin; 'o, senin yarım kalan şiirini tamamlayacak olandır' sözü.

Neyin nesiydi bu? Peki ya neden bu kadar çok düşünürdü ki bunu? Rüyaydı sonuçta. Rüyanın üstüne bu kadar çok düşülür müydü?

Belki de öylesine her zaman gördüğü rüyalar gibi gelip geçiçiydi bu.

Uzun zamandır böyle huzur verici bir rüya gördüm mü ki ben diye düşünmeden edemedi.

Sahi annesi öldügünden beri güzel rüyalar görür müydü?

Sadece bir kaç kez annesinin o güzel yüzünü görürdü o kadar. Gerisi de hep kâbus.

Gelip geçiciydi belki. Ama nedenini bilmediği bir şey vardı; bu rüyayı gördüğü günün sabahı kendini çok iyi hissederdi. Kuş gibi hafiflerdi. Ayrı bir güven verirdi.

Tanıdık hislerdi bunlar. Uykusunda Ne zaman annesini görse aynı duyguları hissederdi. Üstelik annesi de vardı nedenini bilmediği, iki gündür uykularında yer eden bu rüya da.

"Sen ne düşünüyorsun bakalım" demişti gözü kapalı çocuğa itafen. Bir kıkırtı döküldü dudaklarından.

İyice kafayı yediğini düşünmeden edemedi. Uyuyan bir çocuk ile sohbet etmek tam ona göre bir hareketti.

Yüzünde ki gülümsemeyi bir an bozmadı. Neden olmasındı ki? Sonuçta uyuyan insan da duymaz mıydı? Duymasındı. Birine bir şey anlatırken duyması mı gerekti?

Cevap vermesede birine anlatmak istemişti rüyasını. Ve bu kişiyi için karşısında yatan çocuğu seçmişti. Duyup dıymadığını bilmezdi ama, sorduğu bir soru bile konuşmaya devam etme istediğini dürtüklemişti.

"Bir kaç gündür bir rüya görürüm.. İlk gördüğüm gün seni bulduğum gündü."

"Bir şiir var meselâ. Amma bir türlü devamı gelmez, neden bilmezim... " derin bir iç çekip sustu bir kaç saniye "amma merak ederim, hemi de çok" diye devam etti sözlerine.

"Sen neden uyanmazsın onu da merak ederim.. Sahi nede-"

"Su.. Su"

Karşısında gözlerini kısık da olsa açıp konuşmuş çocukla yarım kaldı sözleri. Mutluluktan eli ayağına dolanırken zar zor kalktı yerinden. Hemen gidip şu getirdi mutfaktan.

Nasıl hareket ettiğinin o bile farkında değildi. Suyu kaptığı gibi soluğu çocuğun yanında alırken babasına seslenmeyi ihmal etmedi