THE CURE OF THE UNDEAD (ON-HOLD)

☢️ /30/ ZOMBIES ATTACK ☢️

CHAPTER THIRTY :  ZOMBIES ATTACK!

C O N T I N U E D. . .

M E A R A

"What's with that red onion face, gibb?" Red what?!! "Are you blushing over my girl?" Anong problema niya?! Sandali bakit ba masamang nagtitinginan 'tong dalawang 'to, at anong 'my girl' pinagsasabi ng gurang na 'to.

"What did you just sa—"

"I was just kidding!" Thiago laughed in stupidity. Iniling ko na lang ang  ulo ko at binaling ang atensyon ko sa kay gibb na sinasabi ni thiago na pangalan ng lalaking nasa harap ko. Kakausapin ko na sana si gibb nang bigla na lang uli sumingit si thiago sa'min. "I was just joking around man, don't take that seriously," nakita kong tinapi ni thiago ang dib dib ng pinsan niya pagkatapos nito magsalita. "I'm not gonna get jealous of you, because i know you don't prefer girls, ilag ka sa babae, 'diba? Your type is a boy." His voice really irritating when he blurt that out to his cousin. Gib just looking at him with no emotion written on his face. I can't tell if he is mad or what. Para siyang robot.

Patuloy pa rin ang talim ng tinginan nila sa isa't isa. Para silang nagpapatayan sa mga isip nila. I need to stop them before they make a scene here. "Gibb, you're a big help, you know that? Thank you so much!"  I then touch his forearm to get his attention and finally he looked at me. I think he flinched when i touch him but i didn't pay attention to it. Nawala ang ngiti ko nang tinanggal niya ng marahas ang kamay ko sa pagkahawak sa braso niya. I noticed he keeps blinking and touching his arm where i touch him. He keeps looking away too. Wait, is he shy? Am i that intimidating to him? Whatever.

"Since we got the machine/nebulizer. The only thing that we need to find now is the medicines." I exclaimed to them.

"Naintindihan ko, meara. Susubukan kong maghanap pa dito." I heard grace voice. Now she is busy and dedicated to finding those medicines. Why is she so kind to me despite everything that i do to her. Like showing my cursed behavior sides to her, disrespecting her.

"Is that thing working? Gibb, did you even try it?" Rinig kong tanong ni thiago. His cousin gave him a nod two times like there is nothing happened earlier. Parang temang 'tong magpinsan na 'to.

"Cool." That Bastard again. He can't even shut his mouth for a second. I saw him grin a little to gibb before he continued to find the medicine that we need in the other cabinets.

וו×THECUREOFTHEUNDEADוו×

Many minutes had passed.

• • •
Isang swerte ang dumikit kay grace dahil nagbunga ang kanina niya pang pag hahaloghog sa halos buong sulok ng kwarto. Kanina pa nga iti nagpapawis sa mga ginagawa niya. Ngayon ay malaki ang ngiti ng ginang sa kaniyang naengkwentro. She just found the medicines! Tag-Isang box ito.

"Nahanap ko na ang levalbuterol at Albuterol!" Nakuha nito ang atensyon ng tatlo na patuloy na naghahanap. Nagkaripas ng takbo si meara, sunod si gibb huli naman si thiago. "Tag isang box. Na-nasa pinaka-ilalaim siya at natabunan ng mga ibang gamot." Nauutal na ito sa pagpapaliwanag niya dahil sa tuwa na nakita niya ang mga ito. Sa wakas ay makakauwe na sila.

"How about the expiration date?" Meara asked.

"Three years bago siya mag expired." Grace answered.

"Great." Meara compliments her. Grace just smiled at her.

"I got the ventolin," tinaas niya ang kanang kamay niya, naroon at hawak niya ang gamot.  "and humidifier too." Tinaas niya rin ang kaliwang kamay niya't pinakita ito sakanila.

"Parang umaayon sa atin ang mundo. Hindi tayo masyadong pinahirapan sa mga dapat nating gawin rito sa labas." Saad ng ginang. Medyo nahiya ito sa ginawang pagsalita nito dahil pinagmamasdan lang siya ng apat. Kaya. . ."A, a-akina at ilalagay ko na ang mga gamot sa bag na dala ko." Binigay naman nila ito sakanila puwera na lang sa machine. Gib insist to carry it by his self only.

"Grace is right. Everything's goes well according to the plan. Maybe the world pitied us— reason why the earth didn't let the zombies out." Everyone laughs even the joke is too corny. "But grace, you are a big help too. Maybe if you didn't insist to come, aabutan kami ng gabi rito sa tagal namin."

"He is right."  Sang-ayon ng dalaga sa sinabi ni thiago. Ang ginang ay medyo hindi makapaniwal sa narinig niyang iyun. "Thank you, grace, for your help and i just wanna say sorry too for saying horrible things to you earlier. I shouldn't said that." She sincerely apologising and explaining her emotions to grace. Grace tapped meara shoulder. She plain her lips then shook her head saying that meara did nothing wrong.

"Wala iyon iha. Naiintindihan ko rin naman kung bakit mo 'yon sinabe. Nag-aalala ka lang para sa kaligtasan ng lahat." How can this woman so kind. Namatayan na ng asawa ganiyan pa rin siya kabait? Muntik ba silang mamatay ng anak niya, ganiyan pa rin kaliwanag ang pananaw niya sa kapwa niya? Hindi ko kaya 'yon. Talagang magkabaliktad kami. I have a trash attitude that anyone can call it.

"I. . .uh. . Don't want to intrude in your conversation, ladies, but since we got what we need," tingin pa nito sa relo niya. Alas kwatro e uno na. "we have to go, before the sun goes down." Utas ni thiago sakanila. Alam nilang tama si thiago kaya hindi na sila nagmatigas ng ulo at nagsayang ng oras, umalis na rin sila kaagad sa lugar na iyon nang maingat.

-------     -------
וווווו
-------     -------

Pabalik na sila sa sasakyan nila na nagtatawanan. Gib just smiling the whole time when they succesfully depart the place. Sino pa ba ang may kagagawan ng pagtawa nila kundi si thiago, dahil sa pagiging pilyo nito; sabayan pa ng pagiging pikon nitong di meara edi total package ang pagpapatawa ng dalawa sa sitwasyon nilang iyon.

Samantala, ang isang kasiyahan na iyun ang naging rason sa pag-alis ng kani-kanilang pagkaalisto sa paligid. Naging kampante sila dahil nga rin may araw pa. Sina jake at kenzo ay balak sanang salubungin ang apat dahil kita na rin nila sa medyo kalayuan ang mga kaibigan. Nagpaalam sila kay mang ronie na nasa driver seat at naninigarilyo na baba sila ng truck para salubungin nga ang paparating na apat, pero hindi ito natuloy.

Isang nakakatakot na ekspresyon ang nakaguhit sakanilang mga mukha nang makita nilang may mga mabibilis na nakakadiring nilalang sa likod ng apat at balak silang atakihin.

"Takbo! Tumakbo na kayo!!" Pakiusap na naging pasigaw ni jake sa mga kaibigan. Balak tumingin ng apat sa likod nila but kenzo warned them.

"H'wag kayong titingin sa likuran ninyo! Basta tumakbo na lang kayo ng mabilis!" Nanggagalaiting sigaw ni kenzo.

"Anong nangyayari diya—!" Nalaglag ng matanda ang hinithit nitong sigarilyo nang makita niya ang nakakaawindang sitwasyon ng apat. Lumunok ito ng napakalalim dahil sa uri ng mga zombie na iyon na ngayon lang rin nila nakit. Mas lalo nang dumarami ang mga nagkukumaripas na tumatakbong nga peste! "Ay putcha! Mamatay ata kami ng hindi man lang natitikman ang mga baboy na kinuha namin! Lintik na mga halimaw na 'to!" Saka niyang tarantang binuksan ang makina ng sasakyan.

To be continued. . . .