နာကြည်းမှုတွေ လွင့်ပျယ်စေ...

CH- 56

　　သူမ၏ပါးကို ကိုင်ထားရင်း အချိန်အကြာကြီး တွေဝေနေသော လို့ရှီးဝူက နောက်ဆုံးတွင် သူမ၏ အာရုံခံစားမှုများ ပြန်ထွက်ပေါ်လာပြီး "နင်ကြောင့် အတွေးပျက်သွားပြီ!"

　　ငါက စိတ်ကူးယဥ်နေတာ မဟုတ်ပါဘူးနော်...ငါက စဉ်းစားနေတာ... ဟုတ်ပြီလား???

ကျွော့ချင်းက ခပ်ဖျော့ဖျော့ ပြုံးလိုက်သည်။ သူမနှင့် စကားပြောရန် လူမရှိသောကြောင့် သူမက လို့ရှီးဝူကို ဒေါသထွက်အောင် မလုပ်ချင်ခဲ့ပေ။ ကျွော့ချင်းက နှိမ့်ချစွာနဲ့ မေးလိုက်သည်။ "ဒါဆို ပုံမှန်ဆိုရင် နင်ဘာတွေ လုပ်လေ့ရှိလဲ"

ငါ တကယ် သိချင်နေတယ်လို့....

　　လို့ရှီးဝူက သူမမေးစေ့ကို ဆက်ကိုင်ထားရင်း ပျင်းရိစွာနဲ့ "လက်ရေးလှ လေ့ကျင့်တယ်၊ ဇီသာ အတီးလေ့ကျင့်တယ်၊ စစ်တုရင် ကစားတယ်၊ ပန်းချီဆွဲတယ်၊ နောက်ထပ်လုပ်စရာတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်"

　　အိုး အိုး~

　　ကျွော့ချင်းက "ငါ အဲ့တာတွေကို မမြင်နိုင်ပေမယ့် နင်က အရည်အချင်းရှိတဲ့ မိန်းကလေးလို့တော့ ပြောနိုင်သေးတယ်"

သူမ မချီးမွှမ်းဘဲ မနေနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ၊ ချမ်းသာတဲ့အိမ်က သခင်မလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ကလည်း မလွယ်ကူလှပါဘူး။

　　သူမက ကြင်နာသော ချီးမွမ်းစကားကို ပြောပေးခဲ့သော်လည်း လို့ရှီးဝူက "လျောက်ပြော မနေပါနဲ့၊ ငါက နင့်လောက် မကျွမ်းကျင်ဘူးဆိုတာ ငါ သိပါတယ်၊ နင်က စစ်တုရင် ကစားတာတွေ ဇီသာတီးတာတွေ လက်ရေးလှရေးတာတွေ ပန်းချီဆွဲတာတွေ အကုန်လုံးမှာ ကျွမ်းကျင်နေပေမယ့် ဒီလိုမျိုး တခြားသူတွေကို လှောင်ပြောင်နေစရာ မလိုပါဘူး!"

　　ကျွော့ချင်းက အံ့အားသင့်သွားပြီး မချိပြုံး ပြုံးလိုက်မိသည်။ ဘာလို့လဲဆို​တော့ သူမက အဲ့တာတွေကို တစ်ခုမှ မသိပါဘူး။

ကျွော့ချင်းက ပခုံးတွန့်ကာ "ငါ မှတ်ဥာဏ်တွေက ပျောက်သွားပြီ။ အဲ့တာကြောင့် ငါ ဘာမှ မမှတ်မိတော့ဘူး၊ နင် ပြောခဲ့တဲ့ အရည်အချင်းတွေ အားလုံးကို ငါ မေ့သွားပြီ၊ အဲ့တာကြောင့် ငါက နင့်နောက်မှာ ရှိနေပြီဆိုမှတော့ ငါက နင့်ကို ဘယ်လို လှောင်ပြောင်နိုင်မှာလဲ!"