De pizza hebben we intussen al volled9g opgegeten dus ik leg mijn hoofd op Vince zijn schouder. We zingen samen mee met de liedjes die door de boxen klinken en ik weet oprecht niet hoe het kan maar echt al mijn lievelingsliedjes zijn al gepasseerd. Elk liedje opnieuw is er eentje dat ik geweldig vind. Vince haalt zijn hand door mijn haar en zo blijven we even zitten, als ik me daarna terug rechtzet en hem aankijk kan ik het niet laten. Voorzichtig leun ik naar hem toe en kus ik hem. Geen idee waar ik ineens al deze zelfzekerheid vandaan haal, maar alles aan vanavond is perfect.
"Emma ik wil je iets zeggen" fluistert Vince na de kus. Het voelt even alsof mijn hart stopt met kloppen, heel even ben ik bang dat hij over Floor gaat beginnen. "Ik luister" fluister ik terug.
"Emma, ik ken je intussen al lang, echt heel lang. We werken nu al een aantal jaar samen en hebben ook samen gestudeerd en al die tijd hebben we samengewerkt en veel aan elkaar gehad. Ik vertrouw jou echt met mijn volledige hart en met mijn leven. Het voelt gewoon altijd zo fijn en vertrouwt om met jou te werken en je weet dat ik vaak zeg dat jij mijn favoriete collega bent. Maar je bent echt niet alleen dat Emma, jij, jij bent gewoon mijn favoriete persoon die hier op deze aardbol rondloopt. Niemand geeft zoveel om mij als jij doet en ik geef om niemand zo veel als ik om jou geef."
De tranen staan in mijn ogen, ik wist ergens altijd wel dat ik iets voor Vince betekende maar dit had ik echt niet verwacht. Ik trek de deur van de auto open en stap uit, zo snel ik kan loop ik rond de auto en trek ik de deur van Vince zijn kant ook open, hij snapt alweer zonder woorden wat ik wil doen en hij stapt uit. Ik omhels hem, ik geef hem de dikste knuffel die ik ooit iemand heb gegeven en begin te snikken. "Vince dit is allemaal zo wederzijds" snik ik in zijn armen.
Als ik eindelijk uitgehuild ben kijkt Vince me aan "er ligt eigenlijk nog iets voor jou in deze auto, maar dat ga je wel zelf moeten zoeken." Ik staat Vince aan "hoe bedoel je?" vraag ik hem en hij lacht "zoek maar gewoon, dat kan je wel hoor inspecteur Claes" knipoogt hij.
Als eerste trek ik de koffer open, daar ligt zoveel troep in dat het wel mogelijk was dat daar iets voor mij bij zou liggen. Ik zie vanalles, maar niks wat meteen voor mij zou kunnen zijn. Daarna ga ik het handschoenenkastje doorzoeken maar ook dat brengt me niks op. Ik zoek letterlijk overal in de auto maar ik kan echt niks vinden.
"Ben je weer een van je fratsen aan het uithalen?" vraag ik aan Vince als ik na bijna een halfuur zoeken nog niets heb gevonden. "Nee ik ben echt serieus" zegt hij terwijl hij zijn hoofd schud. Na nog een 10 minuten zoeken zet ik me terug op de achterbank "Vince sorry hoor, maar ik kan echt niks vinden". "Kijk eens voor je" knipoogt hij. Ik kijk naar de bestuurdersstoel die voor me staat, mijn oog valt op de zak aan de stoel. Ik stop mijn hand in de zak en haal er een dikke rode envelop uit. Het opschrift maakt al meteen duidelijk dat ik de juiste envelop heb gevonden
"Voor mijn favoriete persoon, voor Emma"
KAMU SEDANG MEMBACA
It's always been you | VIMMA
Fiksi Penggemar"Het is niet de eerste keer dat Vince me vraagt om iets te gaan drinken na het werk maar toch, elke keer opnieuw slaat mijn hart een paar slagen over. Ik haat het dat ik niet eerlijk kan zijn tegen hem. Ik haat het dat ik elke keer opnieuw het hart...
