HOOFDSTUK 3

235 10 2
                                    

Snel open ik het sms'je van Vince

"Hey Emma, sorry voor het storen maar ik kan niet stoppen met me zorgen maken en aan jou denken. Is alles oke met Simba (en met jou)? Groetjes, Vince."

Een gevoel van schuldigheid valt over me heen, waarom heb ik gelogen tegen Vince? Hij maakt zich zoveel zorgen om Simba en ook om mij, ik moet echt iets doen om hem gerust te stellen. Ik klik de camera app op mijn telefoon open en maak een selfie samen met Simba. Stiekem doe ik mijn best om extra mooi op de foto te staan, mezelf maak ik wijs dat ik zoveel moeite doe omdat de foto misschien ook leuk kan zijn voor op Instagram. Maar niks is minder waar, want eenmaal dat de foto gemaakt is stuur ik hem door naar Vince en meteen typ ik er een berichtje bij.

"Zowel kat als baasje zijn helemaal oké, maak je geen zorgen om ons. We redden ons!
Liefs, Emma (& Simba)."

Mijn vinger hangt boven de verzendknop en ik twijfel "Liefs, Emma" gaat dat er niet over? Klinkt dat niet een beetje gek om naar Vince te sturen? Ik twijfel maar iets in mij zegt dat ik het gewoon moet doen. Met ingehouden adem druk ik op verzenden en meteen kleuren de twee vinkjes blauw. Dat is voor mij de bevestiging dat Vince het berichtje gelezen heeft. In totaal duurt het nog geen 30 seconden voor ik Vince zijn status zien veranderen van "online" naar "aan het typen..." en nog geen anderhalve minuut later komt zijn berichtje binnen:

"Ben blij om te horen dat alles oké is. Geniet nog van je avond met Simba en tot morgen op kantoor!
X Vince"

Vol ongeloof staar ik naar mijn telefoonscherm. Oke nee, ik staar eerder naar de X in de afsluiting van zijn berichtje. Wat had dit te betekenen? We hebben al meermaals gestuurd na het werk, maar nooit eerder kreeg ik een berichtje met dit soort afsluiting van hem. Ik zie dat Vince nog online is en typ snel mijn reactie.

"Tot morgen!
X Emma"

Alweer kleuren de vinkjes instant blauw als bevestiging en een minuut later veranderd Vince zijn status naar "offline". Ook ik vergrendel mijn telefoon en besluit om toch maar eens wat te gaan eten, een beetje tv te kijken en vroeg mijn bed in te kruipen. Al lukt slapen niet zo goed want de chat van eerder op de avond spookt nogsteeds door mijn hoofd. Ben ik als eerste te ver gegaan door "liefs" en "X"  te sturen? Misschien wou Vince wel gewoon vriendelijk doen en zit er niks meer achter dat X'je?
Slapen zal er vannacht niet inzitten, dat weet ik nu al goed genoeg. Ik draai me om in bed en graai mijn telefoon van het nachtkastje. Eenmaal dat ik mijn telefoon ontgrendeld heb zo ik naar het icoontje van Whatsapp, daar scroll ik door naar een bepaalde chat en stuur een berichtje.

"Hey Floor,
Sorry dat ik jou zo laat nog lastig val maar zouden wij morgen op kantoor eens even kunnen babbelen?
Kusjes, Emma"

It's always been you | VIMMAWhere stories live. Discover now