Geen idee hoe het is gelukt, maar blijkbaar ben ik dan toch in slaap gevallen? Dat besef ik nu ook pas, nu ik wakker schrik van mijn wekker. Ik ontgrendel mijn telefoon, die nog langs me ligt van gisteravond en meteen zie ik het berichtje van Floor binnenkomen, ik ben dan toch niet de enige die al wakker is.
"Hey Em,
No worries, je weet dat wij altijd kunnen babbelen! Hopelijk is het niks te ernstigs?
Hoor je straks wel,
xo Floor "
Ergens diep vanbinnen heb ik alweer spijt dat ik Floor een berichtje had gestuurd gisterenavond. Ik bedoel ja tuurlijk, Floor is een van mijn beste vriendinnen die ik veel toevertrouw maar alsnog... op het werk is en blijft ze nogsteeds "Hoofdinspecteur Lommelen". Wie weet gaat ze helemaal niet akkoord met "de romantiek die in de lucht hangt op de werkvloer" tussen Vince en mij. Als ze er echt iets op tegen heeft haalt ze mij en Vince misschien zelfs uit elkaar, zodat we geen team meer mogen zijn...
De zorgen nemen bijna de bovenhand maar ik besluit dat ik al meer dan genoeg heb nagedacht voor nu. Misschien is het het beste als we niet te hard vooruit gaan lopen op de zaken, ik spreek Floor straks en dan zien we wel wat ze zegt. Met die goede moed stap ik mijn bed uit, ik eet mijn ontbijtje en maak mijn lunch, geef Simba de nodige knuffels en daarna maak ik me klaar voor het werk. Met mijn handtas op mijn schouder en de lunch voor vanmiddag in mijn handen spring ik mijn auto in.
"Laat die werkdag maar komen, ik kan het wel aan" fluister ik tegen mezelf in de spiegel van de auto. Geloof me maar, ik ben echt niet elke dag zo positief in de ochtend! Vandaag ben ik dat toevallig wel, en ik denk dat dat heel misschien een beetje komt omdat ik weet dat ik vandaag met Vince werk. Tuurlijk werk ik graag met iedereen maar stiekem zijn dagen zoals deze mijn favorieten, het maakt me echt niet uit wat ik vandaag zal moeten doen. Weten dat het met Vince gaat zijn is voor mij al meer dan genoeg.
Het moment dat ik de parking vqn het kantoor oprij parkeer ik me naast Vic zijn auto. Ik ben iets later dan anders, maar nog ruim op tijd. Om niet later te komen stap ik vlug uit de auto en wandel richting de deur van het kantoor. Eenmaal daar binnen begroet ik iedereen, Vince zit aan onze bureau op zijn gemak nog een koffiekoek op te eten, ik doe teken naar hem dat ik eerst mijn lunch in de keuken ga leggen en dan doorkom.
Zonder veel nadenken trek ik met een zwaai de deur van de keuken open. Kloppen voor we de keuken binnengaan doet hier op kantoor bijna niemand, al lijkt het alsof ik dat vandaag beter wel had gedaan. In het midden van de keuken staan Floor en Stan wel bijzonder dicht bij elkaar. Ze schrikken op en Stan draait zich met een knalrood hoofd weg van mij "Ja uhh Floor die case waarover je me net vertelde hé, daar werken we straks wel aan verder" mompelt hij, en hij stormt met een betrapte blik langs mij door naar buiten.
Ik heb geen idee wat er aan de hand is, maar de uitdrukking op Floor's gezicht doet me vermoeden dat ik op een slecht getimed moment ben binnengekomen.
"Zullen we nu anders maar even praten" breekt Floor de ongemakkelijke stilte die in de ruimte hangt. "Ja, liefst wel eigenlijk" antwoord ik haar nogsteeds een beetje in de war. "Waarover wou je het hebben?"
Ik zucht, nu moet ik het dus inderdaad gaan vertellen. "Het gaat eigenlijk over Vince, maar het is nogal iets ingewikkeld" fluister ik.
Plots klinkt er een stem uit de deuropening' "Laat me raden, je wilt Floor gaan vertellen dat jij en Vince aan het daten zijn?" razendsnel draai ik mij om en mijn blik land recht in de ogen van onze laborant. "VIC? STA JIJ ONS HIER GEWOON AF TE LUISTEREN?!" gil ik.
Vic begint te giechelen en trekt de deur achter zich dicht terwijl ik mijn ogen naar de grond sla. "Emmie girl ik hou van je en je bent hier echt mijn bestie hoor, maar we weten allemaal dat jij en Vince gewoon zo hard crushen op elkaar. Ik vraag me oprecht af wanneer jullie eindelijk eens op date gaan!" Hij neemt mijn beide handen in de zijne en omdat ik niet meteen een antwoord klaar heb zie ik hem nadenken. "Wacht, oh my godddd is dat al gebeurt misschien?? EMMIE?!?!"
En dan gebeurt het, de tranen stromen zonder dat ik het goed en wel besef over mijn wangen. Het moment dat ik mijn blik van de grond afwend kijk ik recht in de bezorgde ogen van Vic en Floor.
YOU ARE READING
It's always been you | VIMMA
Fanfiction"Het is niet de eerste keer dat Vince me vraagt om iets te gaan drinken na het werk maar toch, elke keer opnieuw slaat mijn hart een paar slagen over. Ik haat het dat ik niet eerlijk kan zijn tegen hem. Ik haat het dat ik elke keer opnieuw het hart...
