"Het is niet de eerste keer dat Vince me vraagt om iets te gaan drinken na het werk maar toch, elke keer opnieuw slaat mijn hart een paar slagen over. Ik haat het dat ik niet eerlijk kan zijn tegen hem. Ik haat het dat ik elke keer opnieuw het hart...
Eenmaal thuis plof ik me neer in de zetel, de tranen stromen over mijn wangen en ik vervloek mezelf om het feit dat ik niet gewoon eerlijk kan zijn tegen Vince.
Vanaf de eerste dag dat ik samenwerkte met hem wist ik dat ik hem niet gewoon als collega of vriend zou kunnen zien. Alles aan hem is geweldig, hoe hij me kan laten lachen met de flauwste mopjes als ik me even minder voel, maar ook hoe hij mijn leven heeft gered -heel letterlijk dan- toen we in een huis vol boobytraps vastzaten. Ik kan het echt niet helpen, ik denk dat ik verliefd ben en ik weet geen blijf met mijn gevoelens. Elke keer dat ik hem afwijs hoop ik dat mijn gevoelens zouden verdwijnen en dat ik mijn gedachten op orde zou kunnen krijgen. Maar dat gebeurt niet.
Simba komt op mijn schoot liggen en voorzichtig neem ik mijn telefoon erbij. Ik scrol door mijn galerij en stop bij een selfie van Vince en mij, het was een selfie van ons in de auto. Die dag herinner ik me nog zo goed! Ik was met de fiets gaan werken want ik wou eens een keertje sportief doen. Tot ik na het werk echt geen zin meer had om naar huis te fietsen en Vince dus voorstelde om me thuis af te zetten. Ik twijfelde, zoals gewoonlijk. Maar het idee dat ik nog naar huis zou moeten fietsen terwijl ik al zo vermoeid was stak me te zwaar tegen. Die rit naar huis was het eerste en enige moment dat ik een aanbod van Vince heb geaccepteerd. En als we dan toch even heel eerlijk zijn: die rit naar huis was ook de enige keer dat ik wenste dat de weg van het kantoor tot bij mij thuis veel langer duurde.
De autorit was kort, te kort zelfs maar toch bestempel ik hem als de leukste die ik ooit heb meegemaakt. Nog nooit eerder heb ik zo hard gelachen & meegezongen als die dag. Het voelde gewoon juist, hij en ik, samen. Het valt me ook elke keer opnieuw op, die foto is een van de enige waar ik echt spontaan lach. Als ik bij Vince ben moet ik geen lach forceren, de glimlach is er gewoon altijd. Veel tijd om over het mooie moment en de foto na te denken was er niet, ik werd namelijk opgeschrikt uit mijn gedachten door het geluid van mijn telefoon. Op het scherm kon ik het lezen:
"U hebt één nieuwe sms van Vince Willems".
••••• IN DIT HOOFDSTUK SPREEKT EMMA OVER EEN SELFIE VAN HAAR EN VINCE IN DE AUTO. HET GAAT OM DEZE:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
